عندلیب خوش ذوق من

صدایت برام نقاشی آخرین قهوه‌ای است که با تو نوشیده‌ام/ آخرین پادکستی که با تو شنیدم /دفتر روزگارم منتظر تورق توست/ تا لبخندی از آوازه مهتاب برایم بنوازد/ کاخ زندگیم نیازمند روحی است که عطر خوشی از جوانی مادرم را به ارمغان می‌آورد /می‌توانی لمسم کنی؟/ فقط کافیست که به یاد بیاوری مرا/ سیمرغ ترانه بر فراز آسمانی از محبت آخته برایم خبری خوش از آدینه آخرین بوسه ات می‌آورد/ بی تو با خاطراتت چه کنم؟