بوی زوال می آید

زنده ام با کابوسی به طعم دهانمدر پیراهنی که عریانیم را رفو نکردآنقدر مرگ را نشخوار کرده امکه عزراییل خواب مرا می بیندهر شب

درودها عزیزم
زیبا نگاهی مهربان
سپاس از حضور پر مهرتان

درود جناب استکی
سپاس از حضورتون
کاری از دستمان بر نمی آید جز دعا برای بازگشت نور

نه بانو
میتوانی شاد باشی
و امید وار
و برای روشن شدن زندگی تلاش کنی
متاسفانه نومیدی جزعی از شعر جوانان شده
در حالی که اصلا تا بحال نمرده اند
همه اش از مرگ و نیستی میسرایند
در حالی که علاوه بر این دو ،زندگی و هستی هم همراه آنهاست

بله جناب استکی حق با شماست
میشه امیدوار بود
اما نمیشه دروغ نوشت
هر چند هنوز زیبایی هایی هم هست
ولی سیاهی بیشتره
و ما باید در زیاد شدن نور امید تلاش کنیم
و از این باب با شما کاملا موافقم

درود جناب اخباری گرامی
زیبا نگاهید
سپاس از حضور پر مهرتان

درود جناب اخباری بزرگوار
بینهایت سپاس
حضورتان زیباست
سلامت باشید

درود برادر عزیز و هم قبیله ای
سپاس که هر بار با مهرت میخوانی
قلمت ماندگار

درود بانوی عزیز
سپاس از مهرتان
زیبانگاهید

سلام آقای راد
سپاس بابت توضیحات و نقدتون

دل نهنگ هم تلمیح به داستان حضورت یونس داشت

سلام جناب مسیحا
سپاس از اینکه خواندید
و برایم نوشتید و ممنون از ابراز لطفتان🌻🌻🌻
درباره ی نقدی که فرمودید باید خدمتتون عارض شم که
بنظرم نقدی که درباره اش  فرمودید رو خوب متوجه نشدید
پیشنهاد میکنم یک بار دیگر نقد ایشان رو تا انتها بخونید
فردی که شما ازش انتقاد کردید استاد(هرچند ناراحت میشن استاد خطابشون کنم)و راهنمای من هستن و منظورشون رو خوب متوجه نشدید وگرنه ایشون شاعریست که علم و دانشش بر کسی پوشیده نیست و مطمعنا شعر را حتی بهتر از من فهمیدند
و اینکه من توضیحی در رابطه با شعر خودم به کسی ندادم و برداشت و درک را
به عهده خود مخاطب گذاشتم اما سوالی شد که چرا اشعار نا امید؟؟
و من هم طبق نظریه های ذهنی خودم و مطالبی که در این خصوص خوندم پاسخ دادم تا دیگر دوستان هم بخوانند و بدانند
بازهم سپاس🌻

سلام و درود استاد عزیزم
صفحه نقد حضرتعالی را خواندم و از این ایرادی که خیلی به جا بود لذت بردم
درود و هزاران درود
استاد بعضی ها به دنبال بدیها هستند و دوست دارند چیزی که خود ندارند از دیگران ایراد بگیرند و اصلا مثبت نگاه نمیکنند و از نقدی که به شاعر داشتید هم خوشم اومد چرا که شاعر حق دارد هر چه که مینویسد به خواننده واگذارد تا وی با بارش افکار مواجه شود و خود در جستجوی معنا برود
باز هم تشکر میکنم

درود
در جواب جناب مسیحا عرض کردم
کسی بدی شعر رو نگفت و اتفاقا به نکات مثبت اشاره کردند
من از شما سوال میکنم
آیا قبل از خواندن نقد جناب مسیحا نقد آقایدقلیچ خانی رو خوندید؟
اگر خونده باشید بعید میدونم برداشتتون این باشه و اینکه به جناب مسیحاهم گفتم اگر جوابی را که در پاسخ دوستان دادم رو مطالعه کرده باشید میبینید که درباره هر چیزی صحبت شد جز مفهوم شعرم
من فقط درباره اشعار نا امید صحبت کردم
سپاس فراوان از حضورتان شاعر گرامی

خانم محترم نه در استادی جناب قلیچ خانی بحثی هست نه در اینکه شعر را فهمیدن
من بحثم فقط در مورد سیاه یا سفید نگاه کردن در شعر بود که امروزه باب شده است و نظر شخصی ام این بود که شاعر باید شعرش جوششی باشد نه کوششی و وقتی شعری جوشید دیگر دست شاعر نیست که شاد یا غمگین بسراید شعر خودش حال و هوای درون شاعر را ترسیم میکند و هیچ کس نمیتواند در این خصوص اعمال تغییر کند اگر به شما و استاد تان بی ا دبی شده من معذرت میخوام

همچنان ارادتم به شما باقیست
و اینکه منظور اقای قلیچ خانی در بند آخر حرفشان بود
و قصد سوال پرسیدنشان هم همان بود
امیدوارم از من چیزی به دل نگرفته باشید
همچنان خواننده اشعار زیبای شما هستم

صحبت مسيحا درسته
چرا بايد تفكيك باشه و جهت دادن
مثلا فلان شعر سياهه
و نا اميدانه و فلان...
شاعر از پيرامونش و خيلي از امد و شد ها بالا پايين ها
تاثير ميگيره و در طول روز هفته و ماه ميتونه
متغير باشه اين طبيعيه،سمت و سوق دادن
يا نفي از ياس و سياهي و نااميد بودن اون هم تو اين
اوضاع داغون جامعه كنوني ما و جهان رو به زوال درست نيست
شاعري كه بينش كافي را داشته باشد بدون در نظر گرفتن
تاثير رواني مخاطبش و با جرات بدون هراس حرفشو ميزنه
رسالت قلم به زمانه خويش هم همينه
و اساتيد صاحب نظر دنبال شعر تصنعي و دروغين
نبايد باشند،اين حقيقت غير قابل انكاره
من تصديق ميكنم اين نقد درست را

سلام آقای علامیان
بله منم از این لحاظ باهاشون موافقم و حرفشون کاملا درسته ولی ایشون منظور اقای قلیچ خانی رو بد فهمید

تفکیک که نیست اسم شعر سیاه رو خودم گذاشتم چون توی این چند شعر اخیر از تاریکی و نبود نور که استعاره از نا امیدیه صحبت کردم
ممنونم از نظرت

و فرشته گندم می کارد در سکوت بهشت و نمیداند این گندم باعث خواهد شد تا انسان را از بهشتی که برایش ساخته بودند بیرون کنند..

.درود فرشته جانم
سپاس از حضورت مهربونم 🌻🌻🌻🌻🌻

درودتان بانو غزانی گرانقدر
اول اینکه شعرتان غمگینی بسیار بسیار زیباست
و چقدر شیوا تمامِ احساستان را به مخاطب انتقال میدهد این شعر
بابت سرودن این شعر زیبا به شما تبریک میگم
دوم اینکه کاملا با شما موافق هستم در مورد اینکه شعر آیینه ی احساسات یک شاعر است
من معتقدم تمامی اتفاقات پیرامون یک شاعر بر سروده ی او تاثیر گذار هستند
خودم رو مثال میزنم: من اگر تصمیم به نوشتن یک غزل عاشقانه بگیرم و شروع به نوشتن کنم احساسات ناشی از اتفاقاتِ گوناگون زندگیم هم در آن شعر دخیل میشوند و مطمئنا رد پایشان در شعر دیده میشود، و اگر سعی در از بین بردن آن ردپاها کنم، شعری از دل برنیامده و ساختگی به ثمر مینشیند
یا بعنوان مثال من در زندگی روزمره متاثر از زورگویی ها دزدی ها و .... از سوی راکبان ظلم باشم، اما اشعارم عاشقانه باشد!!
خب اینگونه شعر گفتن ها خالی از احساس است و احساس اولین قدم برای سرودن.
پایدار و پیروز باشید خواهر خوش قریحه ام🌻🌻🌻🌻🌻

تکه ای از آرزوهایم روی شانه هایت بود
مانند قاصدک
مانند نیلوفر در برکه ای بیرنگ ...
ماک بود هم چون رویای کودکی هایم
اما آرزو بود دیگر
قاصدک بود دیگر
با نسیمی آمد
و با طوفانی رفت...

درودها آرزو جانم
حضورت زیباست ماه بانو😍😍🌻🌻

خواب قایقی را دیدم
که مرا پشت دریاها می برد
دیشب که
جای قرص هایم
شعر خورده بودم

سلام مانای عزیز
😍😍
ممنونم از حضورت که همیشه باعث خوشحالیست

سلام شیخ السحر
با نکات شیخ المانا موافقم
معماری بیرونی واژگانت به کمال نزدیک و نزدیک تر شده و من همیشه تلاشتو برای پیشرفت و تو نگاه هر شعر جدیدت میبینم الان وقت آن رسیده به دکوراسیون داخلی اشعارت بپردازی و و لوسترهای تفکرات و جهان بینی خودت و به چکامه هات القا کنی...

درود جناب بدری عزیز
سپاس از نگاهتان
خوشحالم که این پیشرفتو دیدید🌻🌻🌻
حضورتان برایم ارزشمند است
مانا باشید

ممنون از همراهی سراس مهرت مانا ی مهربان
شرمندم کردید
سپاس

شاعری که نشانی ات را نداشت
شعرهایش را
به پیراهن باد سنجاق کرده است
کاش امشب
پنجره ی اتاقت
باز مانده باشد!🌻

درود عسل جانم
دوست مهربان و دوست داشتنی من
زیبا حضورشماست
ممنونم 😍🌻

مهربان پدر دلسوزم عرض أدب
پاينده باشي

درودم بر شما برادر

فرقی نمی کند
پنجه ی طلایی آفتاب باشد
یا انگشتهای خیس باران
این پنجره دیگر
جواب سلام آسمان را نخواهد داد
وقتی قرار نیست
او از این کوچه بگذرد!


درود جناب ابراهیمیان
زیبا نگاهید
سپاااااس فراوان

زندگی هم که فراموشم کرد
در پس جاده ی عمر
که بسی تاریک است
رد پایی هم نیست
آخر قصه ی من نزدیک است
روزگاری ست غریب
و به قول سهراب قایقی باید ساخت
دور باید شد از این خاک غریب.

درود جناب اشرفی
سپاس از مهرتان
مانا باشید و برقرار

چون پولاد سخت
چون پیله ابریشمین نرم
بار بر دوش دارم
باری وزین
بار نیایش مردگان
هنگام
هنگام که به خشم
تازیانه
حبس
هجرت
خموشم ساختند
ستایش زندگان را

درودها شاعر عزیز
سپاس از حضورتان 🌻🌻🌻

زمین
خسته
غرق در نادانی
پریش
آرامشی ناممکن می پوید

آسمان
وامانده
غرق در فراموشی
ستایش خویش می جوید

وما
ما آلوده سرشت
بی امان
پی در پی
به ناسزا می گشاییم زبان


درود جناب صمیمی عزیز
عالی حضور شماست
سپاس از مهرتان 🌻🌻🌻🌻

من سرگذشتِ یأسم و امید
ا سرگذشتِ خویش:
می‌مُردم از عطش،
آبی نبود تا لبِ خشکیده تر کنم
می‌خواستم به نیمه‌شب آتش،
خورشیدِ شعله‌زن به‌درآمد چنان که من
گفتم دو دست را به دو چشمان سپر کنم
با سرگذشتِ خویش
من سرگذشتِ یأس و امیدم…

درود جناب مازیار
زیبانگاهید بزرگوار
سپاس بیکران از مهر و مهربانیتان 🌻🌻🌻🌻

شعرتون زیباست

ممنونم افسانه عزیزم

سلام سحر جان خواهر اگاهم
من حمايت كاملم را از تو ابراز ميكنم
و از همينجا اعتراضم را نسبت به جهل مثلا مسلمون
كه ابليس درونش نفس ميكشد بيان ميكنم
از قديم گفتم كافر همه را به كيش خود پندارد
به اسمم قسم كه از مولاي حق و ازادي برگرفته شده
از مانا و تو و كل دوستان قبيله قلم جز معرفت احترام
عشق و دوستي چيزي نديدم
ببين چه روزي گفتم اون شخص لاقيد و بدمست چوبش را ميخوره

درود جناب علامیان
مگر ما چیزی جز مهربانی دیدیم
در قبیله ما عشق رواج داشت و علم...
چه کنیم که چشم دیدن ندارند
ما دودستگی ایحاد نکردیم
به پای اشعار تک تک اعضای شعر ناب رفتیم و خواندیم
و من به شخصه خیلی از اعضای این سایت رو دوست دارم
اما تهمت تا چه حد بزرگ
توهین تا چه قدر بزرگ ؟؟؟
هی گفتند و هی سکوت کردیم
اما صبر هم اندازه ای داره ..
ممنونم ار ابراز لطفت برادر خوبم

سلام جناب زندیه گرامی
زیبا حضور شماست
سپاس از بیان نظرتون
کسانی که می توانند شعر بگویند و آنچه در درون دارند به صورت شعر ارائه دهند، حالت های خاصی دارند . با گفتن شعر ناراحتی ها را عنوان کرده و این خود، به آنها تسکین می دهند . البته شعرتأثیرات مختلف دارد. اول این که در عقده گشایی و ارائه مافی الضمیر نقش دارد. و دیگر این که سایرین با استفاده از اشعار پی می برند به این که در گذشته شعر چه نقش مهمی داشته و فرهنگ جامعه را بیان می کند . عــده ای معتقدند که با شعر می توان به آرامش رسید . البته شعر فارسی تأثیر عمیق تری دارد؛ چون موزون تر است . افرادی که ناراحتند ، با شعر گریه می کنــند ، شعر می خوانند ، گریه می کنند و سبک می شوند . و دیگر این که گاهی تأثیر فشارهای روانی وارد شده بر شاعران، آنها را شاعر کرده است چراکه شعر پاسخ درونی وجودمان به سرخوشی وشعف ، رنج وعذاب ، واسرار همه جانبه زندگانی است . شعر یک ترانه ، یک آه وافسوس یا یک فریاد ، واغلب همه آنها باهم است .

زیبا نگاهید
سپاس بی کران از حضور ارزشمندتان

درود جناب مهدوی
زیبا حضور شماست
سپاس بی کران از مهرتان
در پناه نور بمانید

درود جناب رهنما
سپاس فراوان
مانا باشید به شعر

درود جناب ناظمی
سپاس بیکران
زیبا نگاهید

سلام
خیلی ممنونم🙂
زیبانگاهید
سپاس بیکراااان

سلام
سپاس بیکران🌻🌻🌻
زیبا نگاهید 🙂🌻

به به چه تقدیمی زیبایی
سپاس بیکران از و محبتتان

مهرتان مانا و قلمتان نویسا

درود و سپاس بیکران جناب عباسی گرامی
زیبا نگاه شماست
مهرتان مانا و قلمتان نویسا

فرشته گندم می کارد در سکوت بهشت و نمیداند این گندم باعث خواهد شد تا انسان را از بهشتی که برایش ساخته بودند بیرون کنند..

درودها جناب معینی سپاسگزار مهرتانم
مانا باشید

درود جناب مسیحا
از من ناراحتی به دل نگیرید
واقعا منظوری نداشتم و بله صدرصد شعر باید جوششی باشه
زنده و سلامت باشید
🌻🌻🌻🌻🌻🌻

اعظم بانوی نازنینم
سپاس فراوان از این همه مهر عزیز دلم
زیبا حضورت هست

درود جناب هداوند زیبا نگاهید
سپاس بیکران از مهرتان

درودها جناب فتاحی عزیز
مهرتان مانا و قلمتان نویسا
سپاس بیکران از لطفتان

درود جناب شریف گرامی زیبا نگاه شماست بزرگوار
سپاس بیکران از مهرتان

درودها سپاس بیکران از نظر گرانبهایتان

سلام جناب عسکرزاده
ممنونم از ابراز لطفتون
قلمتان ماندگار

سلام
خیلی ممنونم
زیبا نگاهید
سپاس

من سرگذشتِ یأسم و امید
ا سرگذشتِ خویش:
می‌مُردم از عطش،
آبی نبود تا لبِ خشکیده تر کنم
می‌خواستم به نیمه‌شب آتش،
خورشیدِ شعله‌زن به‌درآمد چنان که من
گفتم دو دست را به دو چشمان سپر کنم
با سرگذشتِ خویش
من سرگذشتِ یأس و امیدم…

سپاس از مهرتان

درود جناب شمیم
لطف دارید
سپاس از مهرتون
مانا باشید

و

سپاس از گلهای زیباتون

درود و سپاس

مرسی عزیزمممم

خیلی ممنون از تشویقتون

درود جناب افکاری
سپاس از ابراز لطفتون
بیشک شما از بهترین قلم هایی هستید که خواندم

زیبا نگاهید
سپاس فراوان از لطفتون

درود و سپاس شاعر بزرگوار🌻🌻

شعر خیلی زیبایی بود
سپاس از لطفتان

سلام خیلی ممنونم از نگاه زیباتون

سلام جناب قنبرپور😄
حضورتان زیباست چه الان چه روز اول انتشار
سپس از وقتی ک گذاشتید

ممنونم از گلهایی که به میهمانان شعرم دادید شرمندم کردید 🌻🌻🌻🌻

درود استاد بزرگوارم
حضورتان خودش افتخاریست که همواره سعادت و خوشحالیست
و واقعا از کم سعادتی من بود ک برایم نوشتید و الان نیست شد😅
سپاس از مهرتان
سلامت و شاد باشید همیشه

درود مریم مهربانم
زیبا نگاه خودت است
سپاس عزیز م

خیلی ممنونم زیبا حضور شماست

درودها عزیز مهربانم
ممنونم از حضور پر مهرت

سپاس فراوان از لطفتان جناب فتحی گرامی

درود و سپاس از لطفتون

عزیز دلمی رامینه جانم
روی ماهتو می بوسم

درود جناب صادقی عزیز از اینکه نگاه پر مهرتان را میهمان شعرم کردید سپاسگزارم درباره ی نکته ای ک فرمودید باید عرض کنم عَشَقه یه گیاه پیچنده و بالا رونده است مانا باشید

درود جناب بیدل بیشک شما به من لطف دارید
اما من همیشه در حال آموختن در محضر شما دیگر اساتیدم و واقعا ب
لطفتان مستدام دوست خوبم

زنده باشید جناب خزایی ممنونم

درود بیکران🌻سپاس از نگاهتان که مهمان شعرم شد🌻 زیبا نگاهید🌻

سلام برادر ادیبم
سپاس از نظر گرانبها و نقد سازنده شما
بی شک حضور شما باعث افتخار و خوشحالی ام هست
و اما افسردگی در شعر و اینکه چرا تعداد این اشعار زیاد شده
وچرا من به سمت این سبک تمایل پیدا کردم
اتفاقا ذهن خودموهم مشغول کرده بود که مطالعاتی در این زمینه انجام دادم
و بخشی از آن را در پاسخ شما می آورم شاید دیگر دوستان هم تمایل به خواندنش داشته باشند

در آغاز به صادق هدایت می پردازیم. « صادق هدایت » نویسنده بر جسته معاصر ایران گرفتار « افسردگی » بود و داستانهایی که نوشته از یک روح دردمند و افسرده حکایت می کند و زمانی که آثار او را مطالعه می کنیم غم و اندوه سراسر وجودمان را فرا می گیرد و ما را به دنیای ناکامی ها و مشکلات زندگی سوق می دهد او در مشهور ترین کتاب خود که تحت تاٌثیر فضای وهم آلودو غم انگیزقرار گرفته ؛ بدین ترتیب آغاز سخن می کند که : «در زندگی زخم هایی ست که مثل خوره روح را آهسته و در انزوا می خورد و می تراشد  این دردها را نمی شود به کسی اظهار کرد، چون عموما مردم عادت دارند که این دردهای باورنکردنی را جزو اتفاقات و پیش آمدهای نادر و عجیب بشمارند و اگر کسی بگوید یا بنویسد، مردم بر سبیل عقاید جاری و عقاید خودشان سعی می کنند آنرا با لبخند شکاک و تمسخر آمیز تلقی بکنند -زیرا بشر هنوز چاره و دوائی برایش پیدا نکرده و تنها داروی آن فراموشی به توسط شراب و خواب مصنوعی بوسیله افیون و مواد مخدره است- ولی افسوس که تاثیر این گونه دارو ها موقت است و به جا ی تسکین پس از مدتی بر شدت درد  می ا فزاید..» نویسنده می  گوید : «آیا روزی به اسرار این اتفاقات ماوراء طبیعی ، این انعکاس سایهء روح که در حالت اغماء و برزخ بین خواب و بیداری جلوه می کند کسی پی خواهد برد؟»
  بوف کور »علاوه بر آنکه از یاٌس و نا امیدی گفت و گو می کند ، احساس نویسنده را نسبت به حیات و ماجرای آن معطوف می نماید و خواننده احساس می کند تاچه حد درون «هدایت پر آشوب و پر دغدغه و تیره و تاریک و افسرده است .لکن از آنجایی که راوی داستان امیدی به درمان این زخم ها ندارد ، دل به درمان موقت ، به وسیله شراب و افیون و مواد می بندد
شخص دیگه که این افسردگی در اشعارش دیده میشد دکتر مهدی حمیدی بود که شکست عشقی خورده بود و از دل اشعارشون اشک میبارید


از نظر من شعر از دل منشا میگیره و در دنیایی که پر از تاریکیه و نا امیدی چرا باید دروغ را شعر کرد وقتی جز سیاهی چیزی نمیبینم
و البته از ته دل و اعماق وجودم برای روشنایی زمین دعا میکنم تا دیگر جوانان و حتی نسل آینده از نا امیدی ننویسند وفقط وفقط در اشعارشان عشق دیده شود و نور🌻🌻🌻🌻🌻

درود و عرض ادب و احترام

قلمتان رقصان

بسیار لذت بردم از سپیده‌تان

کمال امتان و سپاس را دارم بابت اشتراک و لایکتم 🌺🌺

در ادامه صحبت‌تان و تایید آن مبنی بر دوری از دروغ نگاشتن و امید واهی؛ به عرض شما و دوستان عزیز برسانم که:
این القا از بیرون و توهم از درون، برای وارد کردن امید واهی، آیا رسالت شعر و شاعر را خدچه‌دار نمی‌کند؟!
این بستری نیست برای تازیدن سواره‌های جهان تاریک ما؟!
آیا با این دروغ، مُقام و مَقام آن سواره‌ها تحکیم نمی‌یابند؟!
....

سروده‌های امید هم به ظاهر ناامید جلوه می‌کند ولی تا حقیقت جهان سیه بر مخاطبان در قالب شعر که بر دل همگان می‌نشیند؛ نمایان نشود، امیدی به تبع آن در دلان تراوش نمی‌کند...

پس اگر این اشعار را صرفا ناامید پنداریم(که اینجور نیست) از همین ناامیدی‌هاست که امید رخنه می‌کند‌...

به امید جهانی مالامال از روشنی 🌺🌺🌺🌺


بخش‌هایی از بداهه اخیر بنده رو تقدیم می‌کنم...

استخوانی در گلویم
سخت بفشارد...
پُتک‌هایی در وجودم
قلم لرزان
عَلَم گریان
نویسم اما،
گویند در جنونم...

تیک تیک باران
بوی آن نم نمِ باران
خاکِ بارانی
عشقِ آیدایی
بوی آن شب‌بو،
کو دلانِ خوش‌بو؟!
کو آن لیلی کو سودابه کو شیرین؟!
کو فرهاد کو کوه‌شکن واصل شیرین؟!
...
خیسِ خیس است دلم،
فروغ شد چشمم...
ابروانم چو مُشیر،
شیر را گرگ بدرید...!؟
....
پس ای سپهر، ابابیل‌ات کجاست؟!
آن قلیس و ابرهه‌کُش‌ را کجاست؟
بشکن آن ‌گردن‌‌کشان هم‌پیاله
پیاده کن دژخیمان سواره...
همان زاده ز هند جگرخواره
عبادت‌پیشه‌گان بر آن سیاهه
...
...
با احترام
امید کیانی

درود جناب کیانی گرامی
سپاس بیکران از حضور پر مهرتان
و اما درباره امید
امید، عامل ذاتی و باطنی شالوده زندگی و عامل پویا و دینامیک روان انسان است. چرخ‌های سنگین زندگی با دست‌های نامرئی امید می‌چرخد. قرآن نیز همواره روح امیدواری را می‌دمد و تأکید دارد، که ای بندگان از رحمت خدا مأیوس نشوید.
اگر کیفیت امید، حالتی انفعالی و کنش پذیر باشد، دروغ و بدون ایمان و تلاش است. ناتوان دانستن خود، دقیقاً به معنی ناامیدی است. امید انفعالی و کنش پذیر، سیمای دیگر گونه‌ای از ناامیدی و یأس به شمار می‌رود. (اریک فروم،ترجمه روشنگر ،1374)

بزرگان دین، ما را از نومیدی برحذر داشته‌اند و نام امید دروغین را بر آن گذاشتند
خیلی وقت پیش حدیثی از امام باقر خوندن که فرمود از امید دروغین بپرهیز که تو را گفتار ترس حقیقی می‌کند
شاید شاعران جوان که نا امیدی در اشعارشان موج میزند و به قول جناب استکی نمردند و از مردن مینویسند همین باشد
مرگ و مردن مگه چجوریه همین که در این جامعه حق  جوونا پایمال شده
و هیچ سیستم درستی برای کار و تحصیلشون وجود نداره و خیلی چیزهای دیگه که واقعا اینجا نمیشه ازش حرف زد ..روزی ده بار جوونا رو میکشه و زنده میکنه خب پس یک جوون به چی امید داشته باشه
من خودم آدم امیدواری بودم و فکر میکردم میشه مردمو عوض کرد جهانو عوض کرد که همه ی این افکار از بچگی و نا پختگی بود ولی هرچی سنم بیشتر شد دیدم واقعا به کدامین نور؟؟
نوری نیست که به امیدش دخیل ببندیم..مگر اینکه امام عصر ظهور کنه و دوباره این زمین برهوت جان بگیرد
و اینکه بله این اشعار نا امید نیست و به قول آقای راد معترضه و تشنه ی اندکی امید 

سلام و درود به فرهیخته جوان و توانای سایت ناب نظرم را در پائین آوردم
...........................................................
سلام و درود استاد عزیزم مسیحا

صفحه نقد حضرتعالی را خواندم و از این ایرادی که خیلی به جا بود لذت بردم
درود و هزاران درود
استاد بعضی ها به دنبال بدیها هستند و دوست دارند چیزی که خود ندارند از دیگران ایراد بگیرند و اصلا مثبت نگاه نمیکنند و از نقدی که به شاعر داشتید هم خوشم اومد چرا که شاعر حق دارد هر چه که مینویسد به خواننده واگذارد تا وی با بارش افکار مواجه شود و خود در جستجوی معنا برود
باز هم تشکر میکنم

درود مجید عزیز. در بین چند شعری که از بانو خوانده ام این شعر را بهتر دیدم. از آغاز شعر تا آه عزرائیل، هارمونی خوبی داشت. بعد از آن نیاز به ویرایش داشت. ترکیب غمنامه ی سپید هم دوست داشتنی بود ولی ای کاش وقتی این ترکیب با هارمونی شعر خودش را وفق می دهد شاعر نمی گفت من از ختم حیاتم باکی ندارم.

درود مهدی جا...

درود جناب محمدی خوشحالم که این شعرو بهتر از شعرهای دیگر دیدید🌻

🌻🌻🌻

بهار میایدو لذت جاری رودخانه هاو برکه هامرا به سمت آواز قو ها و اردکها می کشانندو ذرات خورشیددرلال بازی شمیم عطرهاچون کجاوه هایی طلاییاز زمرد بویناک گرده های گلشیرازه انتظام پروانه ها رابه تاراج می برند

درودها منیژه مهربانم
بانوی شعرهای عاشقانه
حضورت چه زیباست ماه بانو
مهرت مانا عزیزم 🌻🌻🌻🌻🌻

سلام برادر آگاه و ادیبم
سپاس از این شعر زیبا 😅😅😅
و من هم باز دیدمتان و خوشحال شدم
سپاس بیکران از مهرتان

ممنونم از همراهی سراسر مهرتان

درود سارای مهربانم
سپاس عزیزم
عالی حضور خودت است
که با شعری گلهای آفتاب گردان را
به این صفحه آورد
😘😘🌻🌻🌻🌻🌻🌻

دیدم وقتی اومدم توی صفحم بوی گلای رز اومد
پس بگو گلاله از اینجا گذر کرده بود😍😍😍😍
قربونت برم حضورت همیشه زیباست
و ماه خود شمایی ماه بانوی مهربانم
مهرت بر جان زیبا رو