بدون حرف

صدات خسته پر از  احساس تنهایی
منم درگیر احساست
 بدون ترس رسوایی

شب از نیمه گذشته چشم من بارون
تمام خونه ام آوار درده
لحظه هام داغون

خودت اینبار گفتی پیش من هستی
منم عاشق شدم کم کم
بدون حرفی و قصدی

نگاهت رو چقد باور کنم حرفی بزن با من
مگه چیزی به تو گفتم
که دوری می کنی از من

هنوز عکست به دیواره منم می بوسمش هر شب
بمون امشب چه کوتاهه
ندارم فرصت و طاقت

خداحافظ شده کارت نمی فهمی چقد سردم
خدا میدونه این بارم
پر از زخمم پر از دردم

کنار پنجره گلهای پژمرده واسم دنیاست
تو رو دیدن چقد سخته
برام اندازه ی رویاست