پیام من

گیتی زچه رو به کام من نیست؟

این تَوسِنَ عمر ،رامِ من نیست

شبهای سیاه هجر عشّاق 

سخت است ولی چو شام من نیست

حنظل، که به تلخیش مَثَل شد

تلخ است ، ولی چو کام من نیست

خلقی بفریفت گفته ات لیک

افسونِ تو در کلام من نیست

من عاشقِ صادقم نگارا

بربام هوس مقام من نیست

مفتون تو ام عیان بگویم 

جز عشق تو در مرام من نیست

در دهر به سوی جمع عشّاق

جز مهر و وفا پیام من نیست

آن دل که تهی ز مهرورزی است

او در خور احترام من نیست

آزاده  ام و خوشم  چرا که

در دست کسی زمام من نیست

در وصف رخَت "حسین" گفتا 

ماهی چو مهِ تمام من نیست