عشق مشق نیست

در منتها الیه عشق خطی برای مشق نیست

فرجام این گیتی کجاست تنها او می داند که چیست

در آسمان کاغذی انوار خیر ماه ببین

وجه تمتع سطحی است خورشید تابان است زمین

رنگ عشق نه آبی نه زرد وقرمز بیسواد

طرح آن تیری به قلب پنجه ای یک ضماد است نه نماد

این عاشقی وارستگی در بینش عطر گلاب

رنگی بزن چیزی بگو در این فضای پاک خواب

در چلچراغ زندگی این منزوی تنها شده

در وسعت این چشم نور یاس امید گنجان شده

در بین آن احوال سرد حسی غریب است درک او

بی سرزنش حرص آز مقصد رهاست آثار سوء

در اعتماد دیگری ظاهرو باطن راببین