سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 28 خرداد 1403
    11 ذو الحجة 1445
      Monday 17 Jun 2024
      • روز جهاني بيابان زدايي
      مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خظ قرمز ماست. اری اینجاسایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

      دوشنبه ۲۸ خرداد

      خدا خدای من است...

      شعری از

      مهدی خدایی (آیدین)

      از دفتر عاشقانه هایی برای خدا نوع شعر دلنوشته

      ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۱۰ مهر ۱۳۹۲ ۰۴:۰۳ شماره ثبت ۱۸۸۸۰
        بازدید : ۷۷۸   |    نظرات : ۲۶

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه

      خدا مهربانترین یار من است
       آن هنگام که جز کینه و نفرت و نامهربانی نمی بینم
      و هر چیزی می بینم برایم درد می آورد و تنهایی جانسوز.

      خدا شاعر درون من است
      آن هنگام که در گوشه ای از اتاق تنهاییم می نشینم
      و چیزی برای ابراز محبت و عشق به او ندارم
      و او می خواند بهترین شعرها و زیباترین آوازها را.

      خدا آرزوی شب و روز من است
      آن هنگام که با وجود نداری و فقر مرا عاشقانه در آغوش می کشد
      و صدا می کند مرا با نوری از آخرین نقطه خورشید
      و می بیند مرا با وجود تمام کوچکیها و خردیهای وجود خاکیم.

      خدا لحظه آغاز من است
        آن هنگام که  ذره خاکی ،
      گم در غبار و طوفانهای زمین بودم و کسی نبود که وجودم را باور کند.

      خدا گرمی دل آرام من است
      آن هنگام که در سردی روزگار و زیر سوز برفهای زندگی یخ می زنم
      و می لرزم چون  گنجشکی کوچک در حیاط بی کسی
      و تلاطم افکار فرسوده زمینی

      خدا رویش گلهای وجود من است
      آن هنگام که در باغچه تنهایی خویش چیزی جز علفهای هرز و بدبو نمی یابم
      و او می کارد در وجودم گلهای زیبا و عطر دل انگیز بهار.


      خدا باغبان باغچه وجود من است
      آن هنگام که در نگاه مردمان چیزی جز مرگ و پایان نمی بینم و می شکنم
      گلدان هرز بودنها و ناتوانیها
      و می بویم عطر گلها و می شنوم نغمه بلبلها را.

      خدا بهترین کلام من است
      آن هنگام که کلامی نمیام برای ادعای عاشقانه ام
      و سخنی نمی یابم برای داشتن او.

      خدا عاشقانه ترین پیام من است
      آن هنگام که کسی به حرفهایم نگاه نمی کند
      و مرا بی خبر از تولد و بودن به سمت تاریکی و جهل می کشاند.

      خدا  آخرین دلیل بودن من است
      آن هنگام که از زجرهای دنیا و زنجیرهای اسارتم چیزی
      جز درد و قطرات خون قلبم نمی یابم
      و فریاد می زنم بی صدا در قعر قفس غمها و سیاهی هایم.

      خدا گوهر وجود من است
      آن هنگام که در قعر دریا با صدف تو خالی وجودم
      حس غربت و خفگی به من  دست می دهد  و
      تنها اوست که وجودم را با ارزش و زیبا می کند .

       خدا  نم نم باران شبانه من است
      آن هنگام که در ابرهای سیاه و دلگیر زندگی چیزی برای امید  بودن
       نمی یابم و می ترسم از غرش ابرها و می گریم در سکوت.

       خدا خدای من است
      دوست داشتنی تر از همه عشقها وبارانها و ترانه های غروب
      و مواجتر از زیباترین رقص موجهای غلتان در دریای آبی و زلال هستی...

      __________
      نثری از

      وبلاگ عشق مخصوص خدا که دوسش داشتم ان شالله شما هم خوشتون بیاد...

      پی نوشت:

      سکوت زیباترین کلام من است...

      .
      در پناه خدای باران...

      .
       

      ۰
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      0