سه‌راهِ مشعشع

تا که تنهایی را
در دواتِ خوش‌نویسی حل کنم...


درود بر استاد آرمین
زیبا قلم زدید
متفاوت و خاص خودتان
والبته کمی سخت برای تنبلهایی مثل من

درود بزرگوار
بسیار زیبا و طولانی است

تسویه حسابتون با نیروهای غیبی برام جالب بود
تقابل درونی‌رو رمزآلود به تصویر کشیدید
از یه سو بنظر می‌رسه قدرت و اختیار دستتونه (مثل صیغه خوندن، مقابله با فرشتگان و...) اما در میانه‌های شعر همه چیز از کنترل خارج میشهه، شعرتون دچار اتفاقی شبه الهی میشهه(زمین قوس می‌کنه، آسمون فرو می‌ریزه، واج‌ها گلورو می‌گیرند) و شمای شاعر نه تنها قهرمان قصه‌تون نیستید بلکههه قربانی معنا هم هستید...

در کل بسیار پیچیده و سخت می‌نویسید
راستی حضور غایب اما پررنگ زن‌رو هم دیدم
به شکلی خفن‌آلود

درود بر شما بزرگوار
آدینه بخیر

جغرافیای خانه چه نمودی داره در کارهاتون
البته اگه کاشانک در نظر بگیریم واقعا هم مکان عجیبی هست
جنوبش یادآور شاه پر و غرب‌ش هم چه و چه

در شعر قبلیتون واژه فروهر فکر کنم گمراهم کرد و نزدیک بود که
با اتوبوس کذایی برم تو دره ولی بعد حس کردم ماجرا بهنگامه
و داستان خاک است و تمدن و کاشتنیها همان سیصد و چند دانشجو .
عجله نمیکنم ولی کدهای این شعر به نظرم روشن هستن

انکار پایان هم در مورد اهمیت و حتی ستایش پراتیک هست

با خوانش مجدد خدمت میرسم

مضافاً گُه بر گورِ هفت جدِّ هنر باد!

سلام بر آرمین آزاد که همواره استوار می‌رود راه سوم را (راه اول که از آن آمده و خیال برگشت ندارد، راه دوم بن‌بست، راه سوم آزاد راه به هر کجا به جز ...) (جالبه ایموجی هم : 3 :است خیلی سه شد)
اندیشه که همسفر و پای رفتنه و اهل ماندن نیست که اگر بماند نیست می‌شود، اگر همراه ببریمش رفیق شفیق... است اگر نبریم دنبالمان می‌آید و گاه گاه خودش را به ما می‌رساند و ملامت...


... به شکوفه‌ها به باران برسان سلام ما را


پ.ن: وقتی که پای آسمان در میان باشد شاید که چو وابینی خیر تو در این باشد

درودتان جناب الف ارجمند شاعر گرامی 👏🌼🤞💐✨🌸
بسیار زیبا و دلنشین🌿🙏🍻👏👏👏
قلمتان پایا🍃🍃🍃

درود برادر استاد اسدزاد اگر چند بار دیگر شعرتان را بخوانم فکر نکنم کد هایی را که در شعر گذاشته ای باز کنم
کلید شعر تان نسبت به کلیدهایی که در شعرهای دیگران است متفاوت تر و متمایز تر است اعتراف می کنم سرایش در این شعر یک اعتقاد و اندیشه بزرگ در ان نهفته است که من از آن بی خبرم اندیشه ای که مدام پیروزی قله های فراتر از ذهن دیگران را در سر دارد اینها را می نویسم اعتراف نامه ی خقیر است که هرگز نتوانستم کدی بگشایم
اما چیزی که متوجه شدم این بود هویت مرگ مولف که خواننده بتواند به اندازه ی درک خود به اندیشه تان راه سحر را پیدا کند

درود دیگر از خوانش دوباره شعر تان تصاویر و ترکیب ها ی بکر در ان دیدم که انگشت به دهان روزگار ماندم
اعصاب خیابان واقعا عالی ست
لیز در انزوابازهم بکر تر و جالب
هم خوابگی حلال
شاه پر از بیخ
چنبر زدن
اما چیزی که از این شعر دستگیرم شد تنهایی شاعر و بازی با چند واژه تنها
ودر انتها الف را استمداد کردن
آ را استمداد کردن
الف می تواند اول اسم الله باشد می تواند تخلص شاعر باشد
اوردن حرف دال
و چند واژه دیگر در تنهایی برای من جالب بود
پس جوهر این شعر برای نوشتن تنهایی ست
تنهایی در دوات حل کردن است
البته باید گفت حرف های بیشتری برای گفتن دارد شعری وسیع محور است
سپاس
اگر چیزی دوباره دستگیرم شد بر می گردم

درود تان گرامی
بسیارزیبا بود
قلم سبزتان ماندگار

سلام و عرض ارادت جناب اسدزاد گرامی
زیباست و پر از رمز و راز

درود جناب اسدزاده
سپید درخشان تان را خواندم و هنوز به لایه های زیرینش راه نیافتم باشد تا فرصتی دیگر🌷🌷🌷

زنده باشید آرمین جان

بله متوجه بودم . در واقع گفتگویی که سالها پیش با خانم عجم شاعر محترم و توانای سایت داشتین رو خوندم
حالا اینجا چون گفته بودید نزدیک کاشانه ام و سه راه و ...
گفتم شاید در ذهن شاعر کاشانک و نیاوران به نوعی موثر بوده
و طبیعتا جماران و ...
الان که خوندم تازه فهمیدم که لااقل بخشی از روایت از داخل خودرویی است ای دل غافل چرا انقدر باید یک کد مسلط بشه که سایر کدود ! دیده نشن.

ولی از من میشنوین کاشانک در مرزهای ناخودآگاه خودآگاهانه بوده . باز باید خواند
خوشوقتم از حضورتون

درود وعرض ارادت
قبلا هم گفتم اشعارتون انسان رو وادار به کنکاش میکنه ..نیم ساعتی هست در صفحه ی شما گیر کردم ☺️
انقدر زیباست وسخت که نمیشود همین طور از این صفحه گذشت ..این شعر رو از بقیه اشعارتون بیشتر دوست داشتم ..بر می گردم

درودی دیگر ..
چیزی که از این شعر زیبا فهمیدم اینه ک ..اول این بگم من راحت حرف میزنم واز قلمبه سلمبه حرف زدن خوشم نمیاد 😅
واما شعر ..

برداشت من این بود که راه های مختلف وشاید درستی رو انتخاب کردید برای اینکه تنها نباشید واز تنهایی در بیاد شاعر ..اما به هر دلیلی در محکمه ای که خودشاعر قاضی ایست حکم به تنهایی خود با زندگی کردن با هنر میده ..
وهنر رو به عقد خودش در میاره وهمراه ...
امیدوارم نزدیک باشه درک من از شعرتون به اون موضوعی که در ذهن شما بوده
موفق باشید ...در مسیر زندگی

در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی

نقطهٔ عشق نمودم به تو هان سهو مکن
ور نه چون بنگری از دایره بیرون باشی

کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش
کی روی ره؟ ز که پرسی؟ چه کنی؟ چون باشی؟

تاج شاهی طلبی، گوهر ذاتی بنمای
ور خود از تخمهٔ جمشید و فریدون باشی

- گر رفتنی هست اندیشه باید؟!
چه دیدگاهِ چرتی

هنوز درگیرم با این دیدگاه چرتم
مگر میشه بی اندیشه و عاقبت اندیشی قدم برداشت؟!
مجنون هم به مقصد نرسید! رسید؟

علی(علیه السلام):«الفکر فی العواقب،‌ ینْجی مِنْ المعاطب
«اندیشیدن در پی‌آمدهای رفتارها، انسان را از مهلکه‌ها نجات می‌دهد» غرر الحکم و درر الکلم
قَالَ الصادق عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : صَلاَحُ حَالِ اَلتَّعَايُشِ وَ اَلتَّعَاشُرِ مِلْءُ مِكْيَالٍ ثُلُثَاهُ فِطْنَةٌ وَ ثُلُثُهُ تَغَافُلٌ
صلاح حال زندگانى و معاشرت با هم يك پيمانه پر است كه دو سومش هوش و يك سومش ناديده گرفتن است. تحف العقول
اگر ما بخواهيم بدون مطالعه و دقت كار كنيم مواجه با شكست خواهيم شد ولى اگر بخواهيم براى تمام احتمالات ممكن و حوادث پيش‌بينى نشده به هنگام انجام كارها خود را معطل کنیم به اين آسانى قادر بر انجام كارى نيستيم و ...
پس فرمود دو سوّم هوشیاری و يك سوّم تغافل.

درودها بر آرمین عزیز.
آزاد بلندی را مهمانتان
شده و لذت بردم.
قلمتان توانا و بختتان.بلند باد.

درود بر جناب اسد زاد سنگین سُرا
زیباست و اندیشمندانه

فقط یه سوال
شما که تنهایی را در دوات خوشنویسی حل می کنید
چرا از هفت جد هنر می نالید

سلام
خیلی دوست داشتم بفهمم چی گرفتم،
اما اصلا نگرفتم که چی فهمیدم.

من نتونستم قفل شعر شما را اندکی هم باز کنم تا چند ماه هم نمیتونم ، فقط فهمیدم انگار در حالی که تنهایی رو در آغوش گرفتید با حس غضب و درماندگی و هم عاقلانه و هم معترضانه ، دنبال یک حقیقت و شخص گمشده ای میگردی ، دنبال کسی که نیست ، یه حسی به من میگه یه موجود رویایی و یا حقیقی در شعر شما گم شده و تا آخر هم پیدا نمیشه ، البته شاید اشتباه فهمیده باشم