دار قالی

منم دار قالی تویی تار و پودم
به نقشه رسیدند، تو را من سرودم

ز هر تار مویت نگاری رها شد
به آن دشت خاموش فروغی فزودم

به پنهان‌ترین حقه ها جان سپردم
تو را بعد هر رج به سینه فشردم

جهان را نمی‌دیدم از پشت چشمت
ولی نقشه‌اش را  ز چشمت ربودم

تویی آن خیال قشنگ شب من
که با صد معما تو را آزِمودم

وفا گر کنی تو به این مرد عاشق
گره میخوری به تمام وجودم

در این کهنه قالی در این چرخ گردون
فقط با تو بودم فقط با تو بودم

سجاد ممیوند