تا وقت معین

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر

آخرین اشعار ناب

و خدا که انسان را در بهشت آفرید و انسان که خود گریخت به زمین ؛ خانه مصیبت و شیطان خندان لب و خوی کرده و مست سایه افکند سایه اش مستدام بر زمین تا وقت معین و نور از جنس برق زمین را روشن کرد و فکرها همه روشن شد ساعت قاضی تا وقت معین کوک شد قاضی چکش فرود آورد حکم اینست عدالت برابری آزادی و حقوق جهان وندی و چکش از پی چکش قاضی در حکم برائت برائت زمین از آسمان برائت انسان از خدا و انسان بر خویش سجده کرد و عصیان از حکم قاضی نامش شد کهنگی املی فرسودگی فرسایش و عصیانگر کهنه پوش و کوری بینایی نامیده شد و انسان در بزم خویشتن کاری و آزادی و حقوق جهان وندی خاطرش عاطر نوش نوش باده بریدگی سر داد و مدرن شد با فروش ساعتی خود در ویترینها ایسم ها و هیچ مردی در بستر هیچ زنی نخفت و هیچ زنی آغوش مهر بر مردی نگشود و بکارت مفتخر به تکنولوژی مدرن شد و مردان در لوله های شیشه ای کودک کاشتند و کودکان در رحم های اجاره ای انسان شدند و خانواده یعنی انگشت شست و قصه دخترانِ دختر ، کمدی انسانی شد و پسران کتاب حماسه ها را ورق زدند و قاه قاه به ریش پهلوانان خندیدند و سنگش زدند هر کس که خویشتن بر همجنس عرضه نکرد و باز دهانها را بوییدند این بار مبادا گفته باشند خدای من خدایا و اندک زنان و مردان عصیانگر کهنه پوش در غرش آسمان و لرزش زمین تا ساعت موعود آواره و پنهانٍ کوهها کهف ها و منتظر در شمارش ثانیه ها و دیگر چه خوشحال بودند ببرها مارها پلنگ ها و بسیار ،َ سنگها چوبها و هرچه که نامش انسان نبود انسان ... انسان انسان ؟!

۰

شاعر درخواست نقد دارد