کلید

غوطه ور بود در یک اشتباه
سوال های بی جواب
روی یک پاشنه نمی چرخیدند
کسب و کار عاشقانه اش
از سکه افتاده بود؛
در
به روی هیچ پنجره ای نمی گشود
تا بی کسی بی در و پیکرش
جنازه ی عاشقانه ی نابالغ دیگری را
به دوش نکشد؛
خیرگی نگاه های صغری کبری چیده
مسیر نوستالژی گُر گرفته اش را
قانع نمی کرد
تا از سکوت پنجره نهراسد؛
چهار چشمی می پایید
اتفاق های آبستن را
که دست نشانده ی اشتباهش
بود...


#بهـــاره‌طــــلایــی