خر باش

درودبرشماجناب آروین

درود بزرگوار
متفاوت و زیبا بود

سلام آقا ابراهیم جان آروین
نبض قلمتان سبز🍀
به امید آگاهی و خرد جمعی

با چشم‌ها
ز حیرتِ این صبحِ نابجای
خشکیده بر دریچه‌ی خورشیدِ چارتاق
بر تارکِ سپیده‌ی این روزِ پابه‌زای،
دستانِ بسته‌ام را
آزاد کردم از
زنجیرهای خواب.
فریاد برکشیدم:
«ــ اینک
چراغ معجزه
مَردُم!
تشخیصِ نیم‌شب را از فجر
در چشم‌های کوردلی‌تان
سویی به جای اگر
مانده‌ست آن‌قدر،
تا
از
کیسه‌تان نرفته تماشا کنید خوب
در آسمانِ شب
پروازِ آفتاب را !
با گوش‌های ناشنوایی‌تان
این طُرفه بشنوید:
در نیم‌پرده‌ی شب
آوازِ آفتاب را!»
«ــ دیدیم
(گفتند خلق، نیمی)
پروازِ روشنش را. آری!»
نیمی به شادی از دل
فریاد برکشیدند:
«ــ با گوشِ جان شنیدیم
آوازِ روشنش را!»
باری
من با دهانِ حیرت گفتم:
«ــ ای یاوه
یاوه
یاوه،
خلایق!
مستید و منگ؟
یا به تظاهر
تزویر می‌کنید؟
از شب هنوز مانده دو دانگی.
ور تایبید و پاک و مسلمان
نماز را
از چاوشان نیامده بانگی!»
(شاملو)

فعلا گلی تقدیمتان
تا وقت اجازه دهد.

درود جناب آروین ژرف اندیش
معمولا عمیق می نگارید. شعری ست عمیق و تفسیربردار
برمی گردم تا گفت و شنودها را بخوانم.
خدای مهربان به اندیشه و قلمتان برکت دهد.

البته در مورد شیوه و نوشته‌هایم ؛
از آنجا که در بیشتر اوقات بین جوانان هستم و با آنها مراوده و بد و بستان علمی گاها دارم آنچه برایم مهم ، زبان فهم البته نه آنگونه که نشود
چیزی عاید یک جوان از لحاظ سوادمتوسط و نه به طرزی ساده که پیش پا افتاده و چیزی در آن پنهان برای فهمیدن ،
لذا همیشه برایم در عین سادگی فرم ولی محتوایی غنی که پوشیده از پیامی ‌هایی نهان و پیدا‌ که بتوان از زاویه‌ای مختلفی به آن نگاه و برداشتی خاص برای هر کسی که بخواهد و بخواند در شیوه و نوشته‌هایم در اولویت است
سپاسگزار مهر نگاه تان هستم

در مورد انتخاب نام شعر کمی تردید داشتم
از آنجایی که آدمی به این کلمه حساس و در طول عمر هر فرد از جانب دیگران یا خود از این واژه استفاده و بسیار شنیده
البته نه مثبت از ریشه ی جذر‌های منفی
اما همین واژه ، هم خانواده و مترادفهای حیوانی اش که برای نفهمی و انواع تحقیرهای بشر استفاده می‌گردد ،
در درونش حیوانی ، چه خدمتهایی از دوران اهلی شدنش تا همین امروز که
جور همه‌ی کج‌فهمی های خود را بر سر او خراب می‌کنیم ،
احترام و محبت را می‌فهمد
تازه جدا از همین حیوان ستم کشی چون الاغ
هر حیوان چموشی ،اگر همه از او بترسند آنگاه که صاحبش را می‌بیند مهربانی‌اش گل میکند و او را از بقیه تشخیص و
ستمش را برای گذاشتن باری بیش از حد توان
به جان دل می‌‌پذیرد

حال اگر کمی از قوه‌ی عقل و اندیشه‌ی ما را به ارث می‌برد با دیگران بغیر از مالکش‌ چه رفتاری داشت ؟
آنکه از غریزه بهره ، اینگونه هست ما که از اندیشه و تخیل ، عقل و احساس ، اخلاق و ایمان و.و.و.و به ارث گذاشته و می‌نوشیم
چه می‌کنیم ؟
چه می‌شویم ؟
در ادبیات فارسی ضرب‌المثل های بسیاری داریم که
/ نمک می‌خورد و نمک دان می‌شکند/ و ...
تهمت می‌زند ، غیبت می‌کند ، مسخره می‌کند و الی تا دلت بخواهد

کاشکی به همین ها بسنده و به جانها رحمی شود !

درود

به نظر می رسد
سطر آخر اشکال تایپی دارد

درود بیکران بزرگوار
جالب بود و تامل بر انگیز
و یاد (گاهی انسان از حیوان پست تر ...) افتادم
سرافراز باشید و بی نیاز

درودها
جناب اروین
پاینده باشید

درودها
جناب اروین
پاینده باشید

سلام و درود تان جناب آروین گرانقدر

سلام آروین عزیز
زنده باشید الهی
دستخوش

درود بر شما ادیب بزرگوار
همواره نویسا باشید به مهر گرانقدر

درودها شاعر ارجمند
بسیار عااالی👌🌻

دورد برشما زیبا بود و جذاب بود🌹🌹🌹

یک درود پراز محبت تقدیمتان گرامی

زندگی‌تان سرشار از فرکانس شادی و عشق

درود و عرض ادب و ارادت بزرگوار
زیبا نگارید و زیبا قلم
درود بیکران بر شما و قلم نابتان
در پناه حق شاد و سربلند باشید

درود بر شما

سلام استاد بزرگوار
تامل برانگیز و زیبا بود
ماندگار باشد قلم شما 🙏🌺