سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 26 ارديبهشت 1403
    8 ذو القعدة 1445
      Wednesday 15 May 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        چهارشنبه ۲۶ ارديبهشت

        مریم

        شعری از

        امیرحسین مقدم

        از دفتر ما صابر دردهای خویشیم نوع شعر غزل

        ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۸ فروردين ۱۳۹۲ ۱۵:۴۹ شماره ثبت ۱۰۶۶۲
          بازدید : ۱۴۳۴   |    نظرات : ۴۱

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه

         
        این غزل از سروده های سال 1386 بود. در 19 بیت. چند سالی دور از چشمم مانده بود و چند ماه پیش، در دیده آمد.  در بازنویسی مجدد همین ده بیت باقی ماند. یادش به خیر. سوم بهمن 1386
         
        برای همه‌ي مریم هایی که حُرمتِ نامشان  و اگر عاشق شدند، حرمت عشقشان را پاس میدارند.
        غزل مریم
         
        نفیری بر نمی‌آید زِ نِی، بی یاد نام تو.   /     تویی مریم، تویی عذرا، مقدس باد نام تو.
         
        قدم بگذار بر دیده که گردت سرمه ام، گردد،   /     چه کردی با منِ بی دل، که محتاجم به گام تو.
         
        عطش دارم رفیقانم، مرا دریا کفایت نیست،   /    فقط یک بوسه از لعلت، منم مخمور جامِ تو.
         
        نصایح ناصحان گفتند، جانا ترکِ مستی کن.   /    چگونه ترک می گویم که هستم مست کامِ تو.
         
        میان آتش عشقت، نمیدانم چه بر من رفت؟   /     چه شد تا این منِ پخته، شدم امروز، خامِ تو.
         
        چنان سرخوش، چنان مستم، زآوایی که در قلبم،   /    طنین افکنده بیرون نیست، آوای سلامِ تو.
         
        نبودم این چنین هرگز، اسیرِ هیچ معشوقی،   /     چه کردی با منِ وحشی، که گشتم رام، رامِ تو.
         
        چو عــنقا پر گشا بودم، همه آزاده از هر بند.   /     نبود آزادی آن پرواز، که آزادم به دامِ تو.
         
        اگر ققنوس هم باشم، دگر آتش مقامم نیست.   /     شدم اینک کبوتر بچه ای مجذوبِ بامِ تو.
         
        به مهرت مهرگان بانو، به عیسایت مقدس مام.
        ببخشایم ، دچارم من، به مِهرِ با مرامِ تو.
         
        ا . ح . م
        3 بهمن 1386 // 23 دی 1391
        ۰
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0