جمعه ۱۲ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ اشعار علیرضاجلیلی راثی #مسافر شاعر علیرضا جلیلی راثی ( مسافر )
|
|
دل! خواهِشِ مَن دارد، مَن! خواهِشِ شیطانها
|
|
|
|
|
در مکتب ما آنچه روا هست... چرا نیست؟
|
|
|
|
|
ای اهل قلم... از لب یاران بنویس
|
|
|
|
|
تنها غروب جمعه میداند چرا من
در لاک تنهایی فرو رفتم عزیزم
|
|
|
|
|
ره دل بر تو عیانست و نهان از همگان
دل من در گذر از راه تو بیتا شده است
|
|
|
|
|
آسمان دل من... صحنهی پرواز من ست
قصد دل کرده سپس راهی مقصود شدم
|
|
|
|
|
عاشق نـشدم تا که به زنــدانِ تو باشم
|
|
|
|
|
من.. تو هستم ، چرا فراموشی..!؟
|
|
|
|
|
ترسم که تو آیی و من دیگر نباشم
|
|
|
|
|
روز
شنبه ،
پنجم
خرداد
سال شصت و سه
|
|
|
|
|
آن من درون من ، با من که من شود
یا من به دید دل ، یا او به دیدن است
|
|
|
|
|
"چه آســـان میرود ای داد و بیداد"
تمـــام عقل و هوشـــم داده بر باد
|
|
|
|
|
در کویر آرزو ها مانده بودم تشنه لب
خوش گوارا شربتی بر روح نافرمان شدم
|
|
|
|
|
من به سرمنشاء زیبای جهان خیره شدم
|
|
|
|
|
یا سهروردی میشوم یا ابن سینای زمان
یا راه عقلم میروم یا در ره رسوای دل
|
|
|
|
|
شهر دل ویران نموده تا بسازد شهر نو
|
|
|
|
|
به تنهایی نمیارزد ، جهانی اینچنین زیبا
|
|
|
|
|
با نظر می شکنم ضربت صد داس چرا
|
|
|
|
|
منی در من ، مثال من ، که در من میخورد من را
|
|
|
|
|
و دل سروی تنومند است و ما گهوارهی آنیم
بزن ای مطرب هستی ، بخوان صد نغمه لالایی
|
|
|
|
|
از اعتبارم خرج در کردم ، تو میدانی..!؟
رفتی و دل را بردهای ، ای دخت شهنازم
|
|
|
|
|
پوچ دنیا را گلاویزم خدا داند چرا
|
|
|
|
|
که من مسافر عشقم ، ز من چه میدانی!؟
|
|
|
|
|
مثال قهوهای هستم که فالم را نمیخوانی
|
|
|
|
|
من آن هیچم که در هیچم
به افکارم نمیپیچم
که گر پیچم به افکارم
حضورم در کفن باشد
|
|
|