پنجشنبه ۱۱ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ پرسه های بی چراغ شاعر علیرضا کاشی پور محمدی
|
|
|
|
به ناگیراترین دیدار ، پروانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در آخرین غروب ِ ماه ِ مبارک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک کوچه مانده تا به آغوشت رسیدن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باد شلخته در درنگ ِ خیس ِ نوروز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوی نور تازه می دهد احساسم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا آفتاب و نسیم به انتظار بمانند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به جلوه خون تازه ای به چشم این و آن بده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خیرات می کنیم حلوای ِانتظار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من خسته ام تمام وجودم گرفته است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با من بیا تا فرصت با هم شدن ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرفتار به بلبشوی غریبی در جاده ای سبقت می تازند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آشپزخانه ی تو
خانه ی روشن ِ رویای من است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به مناسبت سوم آذر سالروز تولد احمد شاملو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر فرجام ِ عصر ِ خویش
ناز ِ ابلیس می کشیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خودم را با خودم سر آشتی نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب به سویم پر کشیده قاصدک ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر که آینه تاب آورد نگاهش را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی صدا ، خاموش ، افتاده کنار ِ آرزوهایش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کفش ها ، قرمز و آبی یا سبز ، قهوه ای یا مشکی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر برای شعر پاییزی نمانده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پابند دل سپاری ِفردای چیستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیش از تولد ِ آهوی بی نفس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب نگاه آینه ها درد می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شیرینی ِخویش را به فرهاد دهید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدایت را که سرشار است از بوی تراویدن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه رمضان و صد بلا را چاره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تکه تکه برش برش مانده زیر بار تحملم آوار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن چه باقی مانده از جهان من و تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز خرداد و جلوه های بهار با فصل قشنگ ِ زردآلو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از شهوت ِ اقاقیای ِ لبت بوسه می چکد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خبری ندارم از تو چه بهار پر عذابی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و امروز هم سربرنکرده از پس ِ دیروز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دودی غلیظ و تلخ دارد که می رود در چشم ِ آسمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در محضر غروب یکی جمعه ی غریب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو می رسی وآینه لبخند می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر برگپاش کوچه باران و آفتاب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون کاغذ مچاله که افتاده پیش ِ پا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر چه با خفقان سخت کشمکش دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا می خورد به تخته ی شعرم
در ِ خیال
|
|
|
|
|
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
با نام ویاد خداوند بزرگ 
ودرود بر
محمدرضا آزادبخت
سیاوش آزاد
شاهزاده خانوم
علی نظری سرمازه 
ابوالحسن انصاری (الف رها) 
خدا صبرتو
