خاك پاي ....

مست گشتم ،یکسره ازانتشار بوی تو

بهر دیدار رخ ماه شما هر صبح و شام

خاک پای رهگذر گشتم همه در کوی تو

روز و شب همچون  کبوتر پر زنان ، تا

آسمان را درنوردم ،ره بگیرم سوی تو

تا شکارم  کرده ای با تیر  تیز  ناوکت

چشم وگوشم بسته وانگه میشوم آهوی تو

همچو چوگان  سر خم و افتاده در پای سمند

سرببازم،چرخ زن، رقصان شوم من گوی تو

چونکه گل هستی گریزت نیست از( فانی) دمی

خار  هستم ، جا گرفتم  ،در بر و پهلوی  تو