خمر وصال

ما را ندهد خمر وصال تو چرا دوست

از خمر خیال تو خرابیم و چه نیکوست

حالا که نباشد ز غم هجر تو چاره

محراب نماز تو پری چهره به هر سوست

--- درفشان---

ما پریم از جام می ، زیرا گنه پر کرده ایم

هر زمان دور از شما ، سجاده  در کر کرده ایم

از نصیحتهای ما غافل مشو ای باخرد

روز و شب بهر شما ، اندر دهان در کرده ایم

فارغ از لذات دنیا ، در تمام عمر خود

بهر تمرین قناعت ، بسته آخور کرده ایم

بهره ها بردند ز ما ، از هر طرف تا بیکران

یک جهان مسحور خود ، از ژرمن و لر کرده ایم

هر کجا گویند خبر ، از زهد و از تقوای ما

آتش و طوفان ز دل ، ما تا ابد  گر کرده ایم