\\ بی تو بودن\\

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر احمد بیرانوند

آخرین اشعار ناب احمد بیرانوند

خاموش بود وتاریک شبهای بی تو بودن
 انبوه واژه ها ماند در حسرت سرودن

آواز خوان شبگرد دیگر نخواند و لب دوخت
آتش گرفت شاعر تا عمق دفترش سوخت

گلهای شمعدانی در سوگ آب مردند
آیینه های روشن خود را به شب سپردند

گیسوی بید مجنون آشفته گشت در باد
آغوش گرم گل را پروانه برد از یاد

باران دگر نبارید بر گونه شقایق
به خانه برنگشتند پرستوهای عاشق

آن جغد شوم شب خوان، آوای ناله می خواند
از شهر شور و شادی ویرانه ای به جا ماند

۰

شاعر درخواست نقد دارد