شب یلدا

فداى ساقى و ساغر كه ساقش سايه سارم بود
چراغى در ره تاريك و در شبهاى تارم بود

من از شبهاى بى‏ فرداى يلداوار مى‏ آيم
كه شمعش شاهد شعر و سرود اشكبارم بود

مثال صيد صيادان به زير تيغ ابرويش
فتادم در پى آلاله كو هم چوب دارم بود

به جعد گيس مشكينش قسم‏ها بر زبان دارم
كه خاك پاى وى هر دم اميد چشم تارم بود

مپرس اى واعظ از مذهب كه در دنياى بى‏ دينان
ميان نان و دين جنگ است و رسم روزگارم بود

بچرخ اى چاه ظلمانى كه يوسف در فراقستان
به چرخ چاه يزدانى نماد و يادگارم بود

...........................................

الاحقر باقر رمزي باصر