عطر دستان تو بر حلقه در،جای تو بود

"چشم دیوانه"

"آمدم بر درآن خانه که ماوای تو بود"

روز وشب مست غزلخوانی شهلای تو بود

تکیه کردم به درافشانی زنگوکه دل

عطر دستان تو بر حلقه در،جای تو بود

پیش پایت خزری موج کنان می غرید

آنچه گم بود دم ساحل زیبای تو بود

سالها بود درآن کوچه نفس می زده ام

چینش قلب من انگار معمای تو بود

امشبی هم به هوایت به سه تارم گفتم

ینوازد غزلی را که به فردای تو بود

همه ام  پشت سرت نوحه بی تابی شد

زده ای چنگ به قلبی که مهیای تو بود

کوچه های نفست عشق مرا می بردند

پای بن بست صنوبر که مسمای تو بود

شـــــــــده ام هیزم حسرت کش نایابی ها

آتشت سوخت دوچشمی که به راشای تو بود

چشم دیوانه من مرتد "بارانزده" شد

حکم قتلش به فریبایی فتوای تو بود

92/11/22مشهد

داخل گیومه از حبیبی زنجانی