شعری از حمید مستوفی

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر شمس الدین عراقی

آخرین اشعار ناب شمس الدین عراقی

دوستان سلام حمید مستوفی دوستی بسیار عزیز است کارگردانی می کند و شعر های قشنگی هم دارد . این شعر زیبا را که به گفته خودش از سروده هایش در سال 88 است ، دیشب به من هدیه کرد خیلی به دلم نشست از او اجازه گرفتم و با نام خودش تقدیمتان می کنم :

من به دیدن کسی می روم که مرده است
تازیانه ای بزرگ از زمانه خورده است
او رفیق عاشق سالهای کودکیست
 مانده در حساب خویش، بس که دل سپرده است
او چو من اصالتا بچه ی کویر است
 جز خودش کویر را، زیر آب برده است
 مثل گیج و منگ ها ،سگ دو می زند
 فقط صورت صداقتش افتاب خورده است
 در مغازه ی حیات کاسب شغالهاست
 اسکناس مرگ را بارها شمرده است
  خط ّ و نقش می کشد تا نمیرد از شکست
 یا شکست می خورد یا شکست خورده است
   لک و لوک می کند تا نیفتد از نفس
 مرده است و مانده است، زنده است و مرده است
  پوستش کلفت تر از هزار جنگجوست
 ماکت دو کامیون آجر فشرده است

 حمید مستوفی

۱

شاعر درخواست نقد دارد