اقیانوس ناآرام

در آقیانوس آرام شبی تاریک

به دنبال صدای غرش رعدی

به دنبال صدای مرغ ققنوسم

صدایت می کنم در باد

تو پنهانی میان سنگر ابری

برق چشمت شرط فصلها باران

و اینک رعد سنگین صدایت می شود طوفان

میان تندر و صاعقه و این دریای بی پایان

تمامم قایقی است چوبی و بشکسته

رها در موج موج  حمله های گرداب های سخت بی سامان

به اقیانوس ناآرامم دعوتی

ای گردباد خفته در فرسنگ های دور

بیا من را ببرتا اوج شهوت های یک روزه

بیا من را ببر تا مرگ تنهایی

بیا شب های من را با صدای سالها

وامانده در پشت سکوتت

یک نفس تا جاودان

فریاد و شیون باش

بیا این بار اما نه چون باران اندک

بلکه طوفان باش