چه کنم ؟

بى تو اى سرو سهى در دل بستان چه كنم؟

با دل غمزده‏ى نرگس و ريحان چه كنم؟

با ريا كارى اين قوم مسلمان چه كنم؟

شكوه‏ها دارم و با آيه‏ى قرآن چه كنم؟

اى مسيحا نفس اين دل به تو ايمان دارد

در كنار تو چنين دورى و هجران دارد

نرگس از چشم خمار اشك فراوان دارد

اشك هر ديده نگر ره به نيستان دارد

عمرم آخر شده اى خسرو خوبان نظرى

در ره كوى تو لب تشنه ‏ى حيوان نظرى

جان به لب آمده از دامن عصيان نظرى

بر من دلشده از گوشه ‏ى چشمان نظرى

يك نظر غافل از آن صورت رخشان نشوم

راهى سلسله‏ ى عربده جويان نشوم

از سر لطف تو من راهى دونان نشوم

بى مى و مقصد و مقصود تو انسان نشوم

بين ما و خم ابروى تو مژگان راه است

حلقه‏ ى زلف تو با حلقه ‏ى عرفان راه است

ساق سيمين تو با ساغر مستان راه است

يوسفى رفته ز كاشانه و كنعان راه است

كس در اين باديه جز ناله و افغان نشنيد

جز دعاى سحرى در دل باران نشنيد

نام باصر ز لب گشنه‏ ى اخوان نشنيد

كوس ما را نفسى جز دل جانان نشنيد