دروغکی

حتی یک بار هم پیش نمی یاد 
که دلم بخواد از خدا بگیره 
ولی تا دلت بخواد 
دلم ازت گرفته می گیره 
توای که هر شب می گفتی 
بدون من سحر نمی شه 
امروز چند سال دو ماهه که خبر نداری تو از من 
تویی که شاید همیشه کنارم دروغکی بودی 
ولی چند سال دو ماه خیلی کمه
بیشتر از یه قرنه که نیومدی ببینی حالمو
آرخ حال احوالمو 
همون احوالی که اسم حالم بود 
نمی دونم چطور با چه صبری رفتی 
آخر این مسیر بی انتها خدایی بود...