(( مرغ بسمل ))

                         مرغ بسمل

ز من بستانده ای دل را

                        نگر این مرغ بسمل را

بده جام از شراب خَل

                        به آنی نوشم آن مل را

بِنِه جامم شمیم خوش

                        بیفزای اندر آن هل را

تو افزون کن ز مهرت ما

                       به آن عاقل کنی چل را

به بوسی آتشی بنشان

                       بگستر سایه و ظل را

بِکِش درکش که مجنونم

                        تو آبی کن تن گِل را

به آرامی به راهم بر

                        تو آدم کن منِ وِل را

بگو ساری به آرامی

                      ببر بر سینه محمِل را

چو بیدل گمرَهُ و ضِلی

                   ببخشا بر من این زِل را

....................................................

7 / 7 / 92