سبوی انتظار

اولین روز که دیدمت که یادت هست؟

تو یک سبو بدست، ز پشت آن درخت ، امدی ومن

کمی تو را نظاره کردمت

کمی ،بقدر لحظه ای

بقدر بودنی نظاره کردمت

امروز از انروز ها بقدر عمر ادمی گذشت

تو سهم دیگری شدی ، و من:

بقدر عمر آدمی کشیدم انتظار دیدنت

سالهاست به رسم عاشقی به گرد ان درخت بچگی

طواف و بندگی کنم

مرید ان درخت ، که پشتش آمدی شدم

از پشت آن درخت بیا که لحظه ای دوباره من نظاره ات کنم

بیا که تشنه ام

بیا که من هنوز : در انتظار ان سبو نشسته ام