چشمانت

شهر چشمانت را/ کدام نقاش خمار کرده؟/ که هیچ قلمی سایه نمی اندازد/ مژه هایت را/ چشم به کدام نخ بدوزم؟/ تا شکاف فاصله ها دوخته شود/ به عقربه ها/ که نیش می زند/ برچشم برهم زدنی/ و گاه میان این چشم تا آن/ ساعتها راه است / اما من می شکنم / از نگاه تو که آویزان است/ از شیروانی پلک هایت/ بگذار قلم در دست گیرم/ و چشمانت را بخوانم/ به پرواز/ چه قدر زیباست / چشمهایت می پرد!