نام حسین

*این شعر از  یک نوحه گرفته شده است.

در دل یک شب بی‌ستاره
کاروانی از غم و درد آواره
یک زن تنهای کاروان
قصه‌ها گفت از غم کربلائیان
**
به خدا گفت دست بسته است
گفت روی خاکِ غم نشسته است
گفت حک کرده نام حسینش
را با دست خسته‌اش
**
هر کجایی که نشسته او
نامش آمده بر لب او
اشک غم در دل و ماتم او
یادگار حسین همره او
**
پر خون شده جام شبش
گریه کرده از هجر و تبش
زینب تنها میان سپاه نامردان
دردها و غصه‌ها و قصه‌ی قرآن
**
گرچه بوده در کربلا کنار او
دل تنگش شده بی‌قرار او
شیعه‌ی اوست دوستدار او
مثل دلِ زینب سوگوارِ او

((التماس دعا))