ببخش ای عشق

غمگین و زیباست

ای قرارِ زخم های گریه پوش
مرهمِ رخسارِ زردِ عاطفه
التیامِ اشک های خسته رو
جان پناهِ قلبِ سردِ عاطفه

ای تمنّای هراسِ سینه ها
در تبسّم های مهرت زندگی ست
از تپش های دلِ هر بوسه ات
تا فراسوی سپهرت زندگی ست

چشمت اقیانوسی از نور و نشاط
ای نگاهت حامی لبخندِ عشق
دست هایت رازِ نازِ دلبری ست
ای شکوهِ شوقِ بی مانندِ عشق

می توان در امتدادِ شانه ات
از طلوعِ آرزوها شعر گفت
می توان همشهری رؤیا شد و
بارها در سینه ی باران شگفت

قلبِ من گُم خانه ای تاریک بود
با تو امّا خانه ی مهتاب شد
با طلوعت نا امیدی پر کشید
با اُمیدِ آسمان سیراب شد
#مریم_کاسیانی

چقدر عالی و دلنشین
درود پونه خانوم عزیز

درود بانو
زیبا سرودید
پیروز و دلشاد باشید

درود بر بانو پونه ارجمند..
زیباتر از همیشه زیبا به دل نشست..