گوش کر الاغ

سلام

سگها تنها همسایه ی
بار دیگر شروعی خاص
وقفه ما را مشتاق کند تنها همسایه ی چه؟
و پاسخی آید که بعید است به خاطری خطور کند

کره خرهای گوش بریده از فریادند
کره های کر شده یا گوش بریده؟ آری گوش بریده و گوش بریده بعد شاعرانه بخشد
گویی فریاد خنجری بود گوش براننده

هرگز شبیه توله سگ تمام عظمت کوسه را گاز نگیر
کره، توله بچه حیوان ها بازیگر داستان شده اند
شبیه هم انگار به تشبیه شاعرانه میل می کند و هم نه
واقع را بنگریم کوسه اولی است به گاز لیک دراینجا معکوس شده است

هرگز شبیه مادر کره خر
باز تعلیق

نمی توان شیر خواره ی کوسه در دریا شد
از سویی مادر حیوان داخل می شود و از سویی دیگر به کره و توله شیر خواره اضافه گردد
کوسه فکر نکنم اهل شیر دادن باشد و لیک در عالم خیال عجائب فراوان است

به سرت ضربه نزن
گاهی عدم حضورت
عدم وارد اثر می شود و در جایی دیگر نیز هست
حضور نداشتنت بگوییم یا عدم حضورت؟

نشان شنای تو در دریا با کوسه ها نیست
شنای با کوسه ها چه حسنی است که نبود را گوید نشان آن شنا نگیر؟

پریدن غیر معمول تو در فصل باران
شبیه رودخانه زیر درختان
تناسبی بخواهیم برقرار کنیم
پریدن غیر معمول تو شبیه رودخانه
فصل باران را به زیر درختان شباهت بدهیم
البته به نگاه دیگر تجزیه نکنیم بل کل جمله اول شبیه شود به کل جمله دوم و در ادامه

گاهی مکان اقیانوس ها را
اقیانوس ها که باید در وسطشان بود و بعد پریدن و رودخانه و اینها با توجه به بعد مسافتی ای که به نظر رسد دارد چگونه گمراهی بخش است؟

پشت سرهم به ملوان ها دروغ خواهد گفت
و در اینجا استمرار را گوشزد کند

هرگزنگو ضخیم تر شده ای
امر که گویا از مولفه های سبک است

ازبافت به یافت یک صدا
گفت اگر بافتند خوش بافتند و اگر یافتند خوش یافتند
و باز می رسیم به یک

هرگز نگو بیرون جسته ای
چندین متر می توانی
دوباره شبیه الاغ با بارش
در رودخانه پشتک بزنی
از آب بگذر
نیرومندتر از لایه یخ زده فرایند خورشید
دوباره در گوش کره خرها
تا سیصدو شصت درجه از حرارت چرخش آفتاب حاضر شو
روی برگ های نیمه زنده از آفتاب
دوباره در احساس دنیای دیگر دراز بکش
لحظه ای خیره مانده به چشم کوسه ها
الاغ را سوار بر کوسه ها
به سمت خزه ها وپیچک ها ببر
الاغ راسوار بر برگهای فروافتاده از درختان
بالاتراز رودخانه به سمت اقیانوس ببر
گاهی روشن تر از سوختن درختان تنومند
خیالم راحت می شود از عدم حضور تو
لحظه ای زیر پایت خورشید را متوقف کن
آنجا که هوای مرطوب پایین تر از لحظه ی توقف
هرگز نمی تواند فریاد را
درگوش کر الاغ بخشکاند
بازهم ادامه می دهم
هنوز در راهم
با احترام محمدرضا آزادبخت
..................................
فصلی که مدام باران می بارد
جایی برای خاکسترها نیست
................
گاهی اوقات جراح فکر
مرا مبدل می کند به واگذاری
................
هیچ واژه ای از بند سلول من نخواهد گریخت
چون واژه ها خیلی دوست دارند
در انفرادی من بمانند
در انفرادی من هیچ واژه ای عمرش به پایان نمی رسد

سیاوش ۱۹ فروردین ۳