شاپرک

  
شاپرک روشن ضمیر و شب پره  شب باور است
فرق بسیاریست بین شب ستیز و شب پرست
شاپرک آمد سرا پا مهر شد تابید و رفت
 عاشقانه شعله ور شد  روشنی بخشید و رفت
شب پره اما ،صفای نور را باور نکرد
پس تمام زندگانی سمت شب چرخید و رفت
عمر پوچ شب پره در مدح تاریکی گذشت 
شاپرک مستانه دور روشنی رقصید و رفت
شب پره با شب پرید و زشت و خون آشام شد
سنگ شب را هر کسی بر سینه زد بد نام شد
هر زمانی که زمین از مهر رو گردانده است 
سرد و رخوت بار در چنگال شب وا مانده است
کرم نازیبا بشد پروانه زیبا پرست 
چون به شوق نور از تاریکی پیله گسست
آسمان خالی از خورشید و بی رنگین کمان 
در خور خفاش باشد پرسه در این آسمان.
                            اسد زارعی