پدر

پدر

اگر     آموختم  عمری  فنون   استواری را
پدر بنموده    تدریسم اصول خاکساری را

تحمل کرده ام عمری تمام محنت دوران
چو ایشان بوده استادم دروس پایداری را

ندیدم پینه دستش   و عمق خط  پيشاني
عرق بر  روی پیشانی و حکم  غمگساری را

در ایامی که می چیدند خلقی سیب لبخندی
ندید از چهره ی خسته کسی آن بی قراری را

میان بغض لبخند ش  چرا هرگز  نمی دیدم
بجز حالا که دیدم با   دلم آن زخم کاری را

کشیده نقش رویش را چنان آن خالق هستی
که اثباتش نموده او  به خلقت شاهکاری را

کنون ژولیده میگوید برای خالقش شعری
ببین در چهره اش نقش قشنگ  برد باری را

#_کیهان_ژولیده_انارکی