حال پشیمانی

در آینۀ رنگت ، همرنگِ تو گردیدم
در سایۀ نیرنگت، دلتنگِ تو گردیدم
آهنگِ جماعت بر، بنیانِ سعادت بود
رسوای جماعت با، آهنگِ تو گردیدم
تو سمبل سلطانی عاری ز سپه بودی
من والهٔ جنگیدن در هنگِ تو گردیدم
در وادیِ حیرانی، هنجار ز کف دادم
فرمانبر خرگاه و، اورنگ تو گردیدم
در پیچ و خمِ زلفت، خامِ رهِ پر پیچت
بازیچۀ محجوبی، در چنگِ تو گردیدم
تفسیر چنان کردی، تصویر همان دادم
چون مُهرۀ  تسبیحِ فرهنگ تو گردیدم
امروز، که مغبونِ بشکسته دل و دستی
در دامن این قسمت با سنگِ تو گردیدم
می سوزم و می سازم در کنج پشیمانی
حالی که دچارش با، نیرنگِ تو گردیدم