قانون جنگل

برنخاسته، خسته ای
نیفتاده، شکسته 
بی مقصد و بی چراغ
بارِ سفر بسته ای 
چرا بی سر، به سگال
بی زبان، به فریاد
و بی اراده، 
به آزادگی تمایل داری؟
نخوابیده، کابوس دیدن
نسنجیده، به دوش کشیدن
و نیفروخته، دود شدن،
مرامِ کدام قبیله و
قانونِ کدامین طریقت است؟
ای شیرهای پیرِ بی یال و دم!
ای برّه های بازیگوش!
در جنگلی که موش، 
فربه تر از ببر 
روباه، محترم تر از آهو
و خر، از اسب تیز تر باشد 
بی شک نشانِ پرواز، 
سهمِ لاشخوران 
و سلطنت،
سزاوارِ خوک هاست