سلول انفرادی

بسیار زیبا و پر احساس بود

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ وَ عَلَى الْاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنائکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ وَ لا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَولادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ.

درود بر جناب وصال پور
موفق باشید

سلام و درود جناب وصال پور
خیلی زیبا خواندم از قلمتان
از درد می نالید و میگفت زندگی زیباست
دنیا اگر بدشد چون تقصیر آدمهاست...
ماییم که کوته بین و ناچیزیم و نامعلوم
ماهی خیال می کرد تنگ اندازه دریاست
تنها به ظاهر روشنی را عرضه می کردیم
آن نیمه تاریک ماه خاموش و ناپیداست
آزاد کن خودرا از این زنجیر استیصال
آنجا که دل شوقی ندارد زندگی بیجاست
پروانگی پایان لجبازی یک کرم است
وگرنه خوشبختی فقط در پیله ی رویاست
در سرنوشت شمع جز سوختن نخواهد بود
این خسته ،آشفته، سرخورده هم از ماست
دنیا اگر زندان انسانهای بی جرم است
هشیار بودن بدترین سلول این دنیاست ...
🌼🌼

آفرین

درود جناب وصال پور

درود جناب وصال پور فرهیخته
عمیق سرودید با تعابیری مبتکرانه و جذاب
خدای مهربان به اندیشه و قلمتان برکت دهد.

درود بیکران
بسیار زیبا