دور جهان

من که از دور جهان گردش کامل دیدم
عده ای کوزه و باقی همه را گل دیدم
آنکه از عشق و وفا در حد جو دارا بود
بی سبب در همه جا نقل محافل دیدم
از ادب هرچه که دیدیم و شنیدم یکجا
در رباعی و غزل واره ی بیدل دیدم
آنکه سوداگر افکار و سخن هایش بود
بین انسان و خدا نقطه ی حایل دیدم
بگذریم از سخن عشق که در فصل خزان
مرگ عشاق جهان را ز مقابل دیدم
گر چه (شبگرد) چو خشتی خام است
لکن عاشق شدگان را سر و عاقل دیدم