سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریاعضای آنلاینمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۱- ........... ۲- 🟨 تووو زرد 🟨 ۳- دل ۴- 💥 بیداد 💥 ۵- ائتلاف دغدغه ها ۶- ☄️شرافت☄️ ۷- دوربینوفسکی ۸- ترانه ۹- سقطِ سکوت ۱۰- سکوت قارچ ها حمایت از شعرنابکانال تلگرام شعرنابتقویم روزشنبه 8 ارديبهشت 1403 19 شوال 1445 Saturday 27 Apr 2024 |
ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری :
|
 |
 |
|
| 
این پست با شماره ۱۴۵۳۸ در تاریخ سه شنبه ۱۵ اسفند ۱۴۰۲ ۰۴:۰۳ در سایت شعر ناب ثبت گردید
۹۲ شاعر این مطلب را خوانده اند
محسن ابراهیمی اصل (غریب)،سیاوش آزاد،احمدی زاده(ملحق)،مجید بهلول (میثم)،مهنازخدا یاری،ابراهیم کریمی (ایبو)،شاهزاده خانوم،علی نظری سرمازه،زهرا مددی،سید هادی محمدی،مرتضی میرزادوست،روح اله سلیمی ناحیه،م فریاد(محمدرضا زارع)،مسعود مالمیر،هواجان جاویدان،طوبی آهنگران،سارا (س.سکوت)،آوا صیاد،علیرضا محمودی،عليرضا حكيم،ابوالحسن انصاری (الف رها)،راحله حصارکی (راحیل)،امين آزادبخت،مجتبی شفیعی (شاهرخ)،محمد گلی ایوری،فرامرز عبداله پور،مهدي حسنلو،ساسان نجفی،جواد کاظمی نیک،مهرداد عزیزیان،منوچهربابایی،طاهره حسین زاده (کوهواره)،فرشید به گزین،فیض الله زنده بودی ، فیض،محمد شریف صادقی،رویا خانووم،جواد مهدی پور،جمیله عجم(بانوی واژه ها)،رویا ادیب (نازبانو)،علی صادقی،مولود سادات عمارتی،محمدرضا صدقی،مریم کاسیانی،نرگس زند (آرامش)،رامینا یاراحمدی،سیده نسترن طالب زاده،آذردخت شرقی(آذر دخت)،نیره صدری،شیما جریده،مهدی عبدلی حسین آبادی،عارف افشاری (جاوید الف)،علی باقری خورآبادی،اصغر ناظمی،مهدیس رحمانی،آگرین یوسفی،ستاره شفیعی،ایمانه عباسیان پور تخلص به ااآیدا،زری حیدری خواه (زرین پاشاکی)،مهدی محمدی،علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق،عباسعلی استکی(چشمه)،بهــاره طـــلایـی زیدی،مدیر ویراستاری،محمدکریم نقده دوزان خراباتی،محمد علی رضاپور،محمد حسنی،مسعود مدهوش،مدینه ولی زاده جوشقان،پژمان بدری،سعید یوسفی،رضااشرفی فشی،ابراهیم آروین،فاطمه بهرامی،رضا محمدصالحی،افسانه پنام (مولد)،زهرا یوسفی آتشگاه،منصور دادمند،احسان فلاح رمضانی،باراد بابایی،محمد حسین اخباری،سید محمد علی سهیلی (سهیل)،المیرا قربانی،معصومه خدابنده،علی شاهی تخلص(محزون)،بتول رجائی علیشاهدانی(افاق)،نیما ولی زاده،منیژه قشقایی،عباس (یزدان) عظیمی،فرزانه خجسته،بهروز دارابی،سعید صادقی (بینا)،محمد ساکی
نقدها و نظرات
 چهارشنبه ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ ۱۵:۰۴
📢🔊اعلام اسامی برگزیدگان مسابقه ی ادبی شعرناب به مدیریت جناب ابراهیمی عزیز📣باکسب اجازه ازمدیریت محترم سایت جناب احمدی زاده ی عزیز اسامی برگزیدگان را اعلام می داریم!  اسامی برگزیدگان بخش شعرکلاسیک: 🌻🧊نفراول : علی نظری سرمازه 🌻🧊نفردوم:م فریاد (محمدرضا زارع) 🌻🧊نفرسوم:رویاخانوم اسامی برگزیدگان شعرسپید: 🌻🧊نفراول:اصغرناظمی 🌻🧊نفردوم:آواصیاد 🌻🧊نفرسوم:ابراهیم کریمی (ایبو) ☀️نفرات برتربامشورت وداوری مدیران افتخاری عزیزسایت، استادمحمدحسین اخباری،استادعلیرضاحکیم ، استادسیدهادی محمدی،استاد مهردادعزیزیان استادبانوطاهره حسین زاده،شاهزاده خانوم وجمیله عجم انتخاب شدند. خسته نباشیدمیگیم به جناب ابراهیمی عزیزوممنونیم اززحمات ایشان وهمه ی دوستانی که اشعارزیبایشان رابه این پست ارسال کردند. 🌼ضمن عرض تبریک به برگزیدگان عزیز تشکرمی کنیم ازحمایت وزحمات مدیریت محترم سایت استادملحق واستادان عزیزو بزرگواری که وقت گذاشتند و درداوری این مسابقه کمکمان کردند و همچنین تمام عزیزان همراه وهمدلی که دراین پست مهمانوازی کردند....   🌼جوایزبرندگان که اشتراک سامانه ی شعرناب است طبق صلاحدید مدیریت محترم سایت درحسابشان اعمال خواهدشد.. ناگفته نماندکه اشعارخودجناب ابراهیمی عزیزومدیران افتخاری سایت که بسیارهم عالی بودند درمسابقه شرکت داده نشدند همچنین اشعاربانورجایی که دیرارسال شده بود .... باآرزوی موفقیت برای همه ی شماعزیزان
 شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۱۶:۱۰
صرفا جهت همراهیزندگی بازدَمِ مرگِ پس از سُرفه ی تَلخ استخوان حَمل نمودن وَسط ثانیه هاست آخر قِصّه ی ما سنگِ سَر و دیوار است لُقمه ی گَندمِ آدم به زمین پابَرجاست #سید_هادی_محمدی
شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۲۱:۱۸
اعتراف میکنم عاشقتر از دیروزم . استاد احمدی زاده (ملحق) صدای عشق به جوش آمد از انفجارِ جسارت ها جهان ِ منطق بی رحمی در امتدادِ قضاوت ها لَبی و آیه ی گیلاسی نشسته بر یَقه ی تب دار چه ترس از رُژ خونینت نَمِ دهان و سرایت ها خراش خوردنِ قلاّده به دورِ جاذبه ی ماهت وَ نو به نو شده آغازم به پای سایه ی عادت ها تمام ثانیه ها گفتند عروسِ خواب منی بانو چقدر لای جگر مانده زمانِ لیز شماتت ها قسم به حضرت دلتنگی و سوره سوره نخوابیدن شکارِ چشم تو می فهمد وَ ان یکادِ حسادت ها سیاه چاله ی اندامت حصارِ فاصله را بلعید نگاه دُکمه ی سرگردان برای لمسِ لطافت ها کتاب و درد و قلم هر شب در آستانه ی جان دادن بخوان اذانِ وخامت را کنارِ نعش عبارت ها برای اخمِ تو میمیرم شبیه حادثه ی کش دار همیشه صف شکن قصّه در انقلاب ِ جنایت ها هزار نطفه‌ی غمدیده میانِ بطنِ غزل پوسید که نام تو نَبَرَد یکدم دهانِ لقِّ روایت ها #سید_هادی_محمدی شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۲۱:۴۱
اعتراف میکنم عاشقتر از دیروزم .استاد احمدی زاده (ملحق) قسم به خدای غم و دلهره من از بی تو بودن جهانم پُره شبیه زنی پشت سیم سکوت که از بوق اشغال هم دلخوره من و لای خط لبت چال کن بگیر و بچرخون و بالا بیار بچسبون قلّابتو رو تنم غریب و زمین خورده تنها نذار بیا جشن بارون بگیرم برات بشین پای نم داده ی قصه هام تو فالت همیشه تماشاییه توو فنجون لب مُرده ی غصه هام از اون ساعتی که دلت سیر شد و انبوه موهای من پیر شد تَهِ باور صفرِ دلدادگی پریشون ترین لحظه تعبیر شد به جز خاطراتی که زخمی شده کسی پشت این حادثه دق نکرد من و شعرم و پای سگ ها بریز به قبل نبودت شده برنگرد تو از عمق ویرونه ی بی کسی یکی از همین روزها میرسی کنار شب و طعم شمدونیا تموم میشه کابوس دلواپسی نفس با نگاه تو بُر میخوره میوون سرانگشت بی حوصله تو با زخم پیراهنم همدمی زلیخای افسونگرِ فاصله هوای تمنای امروزمی به یادِ هم آغوشی پنجره صدامو به رویای تو دوختم که سَر وا کنه تاولِ حنجره بازم شونه کن خواب نادیدمو بازم روی لالاییا پا بذار واسه انتهای غم لحظه ها دوباره منو توو خودم جا بذار به سَر می رسه انقلاب جنون اگه دل بذاری رو پای دعا تَرَک میخوره هُرم تنهاییا توو آغوش دیونه ی ماجرا #سید_هادی_محمدی شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۲۱:۴۶
همیشه آرزوها وفق مراد نیست حکایت، حکایت دیگریست!!استاد احمدی زاده(ملحق) در جنگل همیشه خزان مرگ می وزید برجان سردِ الکُلیِ دُلمه های تاک شَلّاق خورده با تَنه ی سَرد و فرفری انگورهای لِه شده ی مَستِ روی خاک کفّاره ی کراهتِ خرگوش پر زده در آسمانِ کودکیِ اقتصادِ درد پستانکِ نحیف پر از آب قند و هیس درجا زده کنارِ لبِ توله های زرد در انگ نایِ عمقِ درختان شابلوط پوسیده است آگهی کُلیه های زاغ اخبار گفته : هر سندی داشتی بیار ماتم گرفته وامِ بدونِ ربایِ باغ پروانه ای برای جَهازِ سه دخترش در پادرِ کمیته ی انفاق پیله بست در لابلای این حشرات فَلَک زده هَل مِن مَدَد و یا بغل پایِ کار هست؟ خرس از نگاه بی رمق شیشه ی عسل فهمیده تا میانه ی تاریخ زنده نیست با اعتصاب واره ی زنبورهای خیس غیر از گرسنگی غریبانه چاره چیست؟ روباه با روایت مهمان هفتگی در میزگرد آخر بحران اختلاس ته مانده های روغن ارباب رفته را مالیده باز بر تن یابوی آس و پاس افسارِ تنگِ ننگِ الاغ شکسته پا از بس که داد سق زده در سایه ی حصار درهم شکسته مثل تَرک های شیشه زار بعد از اصابت پَرِ امواج انفجار افتاده روی حادثه ی عُقده ی عَلف دندان گوسفندِ به دنبال اعتماد در سیزده طرف سَرِ خود را حراج کرد تنها به جُرم خاطره ی تلخ انتقاد در گوشِ جنگلی که درآن بوق می وزید با دست و پای بسته مرا باد می زنند جز باغ سبز، هر چه که گفتم دروغ بود باید تمام کرد سَرَم داد می زنند #سید_هادی_محمدی شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۲۱:۵۸
اعتراف میکنم عاشقتر از دیروزم .استاد احمدی زاده (ملحق) گِره زدم غزلم را شبی به پای ردیف فقط به یاد تو بوده سَر و صدای ردیف شبیه کودکِ ترسو دخیل روسری ات گرفته فاصله را دستِ ادعای ردیف برای محوِ فراموشیِ جهازِ جنون بیا دوباره رفو کن جناغِ نایِ ردیف پناهِ خاطره در خاکریزِ افکارم دریده قافیه ها را پس از شِفای ردیف ورق بزن نفسی را میان آغوشم به استجابتِ ذکر و نمِ دعای ردیف دوباره نامِ تو جان داده روی عقربه ها جهانِ ثانیه دق میکند به جای ردیف جَنین از تو نوشتن در عُمقِ نافِ هجا مکیده خونِ قلم را در اقتدای ردیف شهید وصله ی درد و قتیل دَم نَزدن به لطفِ شامِ غریبانِ در خفای ردیف زبانِ مذهبِ رفتن تَقیّه را بلعید امامِ حاشیه ها! پس بده عبای ردیف ببخش حادثه را قبلِ انتحارِ زمان خزیده پایِ قضا سمتِ ماجرای ردیف تبِ خَمانه ی اَبروت در کرانِ قنوت کشانده ناله ی حافظ به انحنای ردیف ردیف گرچه ردیف است در تبانی شعر سوناتِ یاد تو پُر میکند فضای ردیف 🔰 #سید_هادی_محمدی  شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۲۲:۰۹
با درود و عرض ادب« اعتراف میکنم عاشقتر از دیروزم .» استاد احمدی زاده (ملحق امروز که عاشق‌شده‌تر از دوشم برگرد و بخوان ترانه‌ای در گوشم یخ کرده‌ام و دوای من گرمی توست ای عشق بیا خیمه بزن بر دوشم ! علیرضا حکیم شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۲۲:۱۶
با درود و عرض ادب« اعتراف میکنم عاشقتر از دیروزم .» استاد احمدی زاده (ملحق عاشقتر امروز که عاشق‌شده‌تر از دوشم برگرد بخوان ترانه‌ای در گوشم یخ کرده‌ام و دوای من گرمی توست ای عشق بیا خیمه بزن بر دوشم !  علیرضا حکیم   شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۲۲:۵۵
درود محسن ابراهیمی گرامیو درود و عرض خسته نباشید خدمت جناب احمدی‌زاده‌ی گرامی امیدوارم شاهد حضور پر شعر دوستان باشیم 👏👏🌺🌺 يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۰۰:۱۷
ترسوترین انسانها کسانی هستند که نتوانند احساس خود را بیان کنند.استاد احمدی زاده(ملحق چشم تو شهر قشنگیست در آیینه‌ی من نام تو سرو روان حک شده در سینه‌ی من دوستت دارم و از گفتن آن واهمه نیست سوختن، دم نزدن ، عادت دیرینه‌ی من این همه منظره از چشم تو در یاد من است یاد تو شب چره‌ی هر شب آدینه‌ی من فصل سردیست دی و بهمن بی تو بودن بنشین پیش من ای گرمی‌ِ شومینه‌ی من این عجب نیست که در پیش تو مجنون بشوم سبز شو ریشه بزن در دل بی‌کینه‌ی من علیرضا حکیم
 يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۰۳:۴۲
سلام و درود صرفاً جهت همراهی با شما بزرگان همیشه آرزوها بر وفق مراد نیستند حکایت حکایت دیگری ست. شب آرزوها حَریرِ آرزویم را لباسی کرده بر تن ساز برای مرگِ رویاهام شبی یک شمع روشن ساز بسوزان عودِ این مجلس ، ز دودَش عطرها آمیز به مَسکونِ نفَس هایم صدای خنده مَسکن ساز شرر پاش از نبودِ من به قندیلِ غَمَت اینک بپاخیز و قیامت وار ز ذوقت جان مُزَیّن ساز بگو برخوان سرودِ شُکر که پروازم مهیّا شد درِ زحمت زدم قُفلی ؛ به دُورَش نَرده زآهن ساز تموزِ تیره چون خوابید ؛ به بورانی ترین احساس زمستان پیکرم را تو ، به خاکِ لاله گلشن ساز سرِ قبرم دگر ننشین ، درنگ اینجا تامّل نیست گُلابِ وادیِ اِیمَن بنوش و عیشِ رَستن ساز به خود برگرد و نِسیان را کنارِ خویش بنشان وُ حدیثِ سرخِ انسان را "فلق خوانان" شَرافکن ساز بااحترام - نوشته شده در لیله الرغائب - شب آرزوها يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۱۳:۱۴
درودبر شما جناب ابراهیمی عزیز به به چه کارخوب وقشنگی خسته نباشید ان شاالله که مسابقه ی پرباری خواهدبود و دوستان هم مثل همیشه همراهی می کنند
يکشنبه ۶ اسفند ۱۴۰۲ ۱۰:۲۶
درود مجدد محسن خان ابراهیمی گرامی جهت همراهی با فراخوانتان ۲ رباعی تقدیم میکنم🌺🙏 . . ترسوترین انسانها کسانی هستند که نتوانند احساس خود را بیان کنند. جناب احمدی‌زاده گرامی . یک ثانیه فارغ از حقایق نشدیم بر دیو سیاه غصه فایق نشدیم در زمره‌ی آدمیم اگر، وای به ما ترسوتر از آدمیم و عاشق نشدیم . . اعتراف میکنم عاشقتر از دیروزم . جناب احمدی‌زاده گرامی . چندی‌ست دچار حالتی مرموزم در آتش بی‌زبانه‌ای می‌سوزم دیروز که اعتراف کردم بر عشق امروز هم عاشقتر ِ از دیروزم  جمعه ۴ اسفند ۱۴۰۲ ۱۵:۴۳
درود و عرض ادب و احترامبا کسب اجازه از مدیریت محترم سایت وزین شعر ناب: استاد حاج فکری احمدی زاده (ملحق) و اساتید ارجمند سایت و فرهیختگان گرامی دوستان و شاعران عزیز و گرامی سپاسگزارم از اشعار ارسالی و همراهی ارزشمندتان🙏🙏🙏 دوستان لطفا توجه بفرمایید : اشعار ارسالی که جهت شرکت در مسابقه ادبی ارسال نمودید باید مشخص باشد و از اشعار دیگرتان مجزا باشد می توانید بالای شعر ارسالی بفرمایید: جهت شرکت در مسابقه ادبی و حداکثر دو شعر هم باشد. بنده هم شخصا از شرکت کنندگان هستم و لذت این مسابقه را ازدست نخواهم داد و داوری این مسابقه مثل همیشه به عهده اساتید دانشمند و زحمتکش سایت می باشد. صرفا جهت همراهی : ترسوترین انسانها کسانی هستند که نتوانند احساس خود را بیان کنند. استاد احمدی زاده(ملحق) گیسوانت را پریشان کرده واعجاز کن خسته ام اززندگی آغوش خودرا باز کن زانوانم تاب رفتن را ندارد بر زمین دست تنهایم بگیرو از زمین پرواز کن آه از زلفی که گاهی با نفس پس می زنی من خریدارم تو هر چه می توانی ناز کن گفتن یک دوستت دارم به من جان می دهد عاشقی می دانم اما تا ابد ابراز کن بازهم در لحظه های واپسین زندگی تا به پایان می رسم فصل دگر آغاز کن محسن ابراهیمی اصل موفق و موید باشید عزیزان🙏🌹  شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۱۵:۲۹
سلامدرودبرشماشنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۱۵:۴۵
کلافدَرهَموسردرگُمیتوایدنیاجزایِخوردنآنگندُمیتوایدنیا بساط عیش مرا‌‌‌براَبَد گره‌دادند به‌‌‌‌پای‌‌ِآنهمه‌‌‌شوکت گُمی‌‌توای‌دنیا برنج‌‌ناب‌تو‌شد‌آش‌و از‌دَهن‌اُفتاد گَرَم‌‌به‌‌اوج‌سخن،طارُمی‌تو‌ای‌دنیا دو‌بال،خالق‌حق‌داد‌برای‌سیر‌وسلوک به‌بال‌‌‌وپای‌‌ودهانم سُمی‌توای‌دنیا یکی جفا‌کُند و آن‌دگر جفا بیند رفیق‌بَزم‌ِ کدام مردُمی توایدنیا نِگار‌ِ اهل وفا یا شریک نامردی اَنیس‌ِقوم یهود،یا‌قُمی‌تو‌ای‌دنیا اگر‌چه‌بَهر‌شهیدان مَسیر پروازی به‌‌کار‌ساقی‌‌‌پَستو خُمی توایدنیا برای‌میثم‌اگر‌حصر‌و‌بَند‌وزندانی برای‌عاشق‌خاک‌خانُمی‌تو‌ای‌دنیا مجید‌بهلول.میثم  شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۱۶:۰۷
ترسوترین انسانها کسانی هستند که نتوانند احساس خود را بیان کنند.استاد احمدی زاده(ملحق) سلام و درود، بداهه ای تقدیمتان: (زهرا مددی/نسترن) ای که بسته ای زبان از ذکر جان وانهادی خود به درد بیکران رسم دلداری، زبان بسته نیست عاشق از راهی که رفته، خسته نیست شاعرانند عشق بازان شجاع تکیه گاه شاعران نبود نخاع گر نترسد قلب انسان از بلا وصل می گردد به بحری از طلا نور باشد اندر آن بحر وفا عشق بازی با وفا گردد روا
 شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۱۶:۴۳
درود بینهایت بر جناب احمدی زاده ی ملحقو محسن جان ابراهیمی و نابان ناب اندیش بسیار عالی به امید تعالی
 شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۱۷:۳۸
در ارتباط با افراغ اندیشه پنجم(همیشه آرزوها... )شام ندارد خبر از صبحدم راز بوَد هر دَم و هر بازدم گاه شود دانه چو سَروی بلند گاه شود سَرو، خَم از بار ِ غم شادی و غم در پیِ هم می‌رسند خرده نگیریم از این بیش و کم گاه، دماوند شود بختِ تو گاه شود بام ِ بلند ِ تو بَم \"تعرف الاشیاء باضدادها\" درک شود روز و شب از روی هم (م. فریاد) با درود و سپاس دوباره🌹 زنده باشید🌹 شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۱۷:۴۶
زندگی مانند لنگه کفشی ست به پای لنگی در حال دویدن! نه نو می ماند و نه به مقصد میرساند. استاد احمدی زاده (ملحق) ... زندگی... پنج حرف زندگی شیرین و شاد واژه اش یک واژه ی دیرین و شاد حرف ز ، زاییدن از مادر چه خوب! یا پسر یا خوش قدم دختر چه خوب! حرف ن ، نامیدنش نامی قشنگ دیدن بابا سر انجامی قشنگ حرف د ، حرف دل و درد و دواست عشقبازی با تمام لحظه هاست حرف گ ، حرف گلی گل پرور است عشق گل از عشق بلبل برتر است حرف ی ، یادآور یاد خداست آخر این واژه ی پر ماجراست یاد او تا در رگ است و استخوان بیت پایان را مصمم تر بخوان مُردگی تا آخر دنیای ماست زنده گشتن میل دیگر جای ماست...   \\\\\\"به کجا چنین شتابان!؟\\\\\\" به سرای سالمندان! یا که مستقیم _ موازی؟ زیر خاک با خموشان! با تواَم که خیلی آسان رَوَد از گلوتْ پایین حق بر حق ضعیفان بهم که زنجیر شدیم با سختی درگیر شدیم مانند دو لنگه کفش به پای هم پیر شدیم ...بارگاه باران... مثل رود آرامی سر به راهم و جاری سر به راهی ام یعنی سرحد وفا داری ای که روشنی هستی درمسیر سرمستی مست مست مستم کن با گلی که می کاری آرزوی دیرینم ، آرزوی دیدارت می پذیری ام یا نه ؟ نه نگو ! بگو آری ! بی تو پوچکی هیچم بی تو هیچکی پوچم حجم بی تو بودن را پر نمودم از زاری تا مقام دیدارت پای دل به گِل مانده مانده تا مگر روزی مرگ من کند کاری با غزل نشد قطعاً با قصیده می آیم یا به اختیار خود یا هم اینکه اجباری بیتی از ارادت را مطلع لبت کردم عاشقانه می گویم آنچنان که پنداری مانده ام غزل جانم ! جای دل چرا خالی است ؟ در میان جمعی از شاهدان بازاری نوبتی اگر باشد نوبت تظاهر نیست خورده از تظاهر دل ، ضربه های بسیاری دل زدن به دنیا نه ، دل زدن به طوفان را هرکسی نمی فهمد جز نگاه هوشیاری ! بر فراز آزادی ، بارگاه بارانی ای شراب شور انگیز ای شکوه بیداری !
 شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۱۷:۵۴
سلام و ادب احترام جناب ابراهیمی اصل شاعر گرامی شعر ناب درود بر شما بزرگوار زحمت کشیده اید تشکر می کنم آز لطف شما به شاعران گرامی سایت شعر ناب انشا الله که همیشه زنده باشید مسابقه خوبی می شود انشا الله  شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۱۹:۴۰
سلام واحترام استاد احمدی زاده گرامی و جناب ابراهیمی اصل عزیز تندرست و پیروز باشید
 شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۱۹:۴۵
ترسوترین انسانها کسانی هستند که نتوانند احساس خود را بیان کنند.استاد احمدی زاده(ملحق) فهمیده ای اما نیاوردی به رویم ترسو تر از آنم که حسم را بگویم یک بغض سرد لعنتی باعث شده من آنجا که باید حرف هایم را نگویم شاعر شدم تا در غزل هایم بخوانی ماندن کنارت تا ابد هست آرزویم من واژه واژه شعر دلتنگی شدم باز با چشم هایت بی صدا در گفتگویم شاید همین هفته تمامش را بگویم وقتش شده تا وا شود راه گلویم مهنازخدایاری_قاصدک  شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۲۱:۴۰
درود و احترام بر استاد احمدی زاده گرامیو درود و احترام بر جناب ابراهیمی گرانقدر بسیار خردمندانه است سلامت باشید و سرفراز
 شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۲۱:۴۵
درود خدمت استاد احمدی زاده وخدمت جناب ابراهیمی شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۲۱:۵۴
شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۲۲:۱۲
 شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۲۲:۲۴
عنوان: زندگی \"کلاسیک\" در گذرگاه زندگی هر قدمی که برمی‌داریم به گاه گاهِ رهگذری می‌رسیم گاه رهگذری شاد گاه رهگذری غمگین ** زندگی قصه‌ای است که هر کس به نوبه خود آن را روایت میکند گاه با خنده گاه با گریه ** اما در نهایت همه ما به یک مقصد می‌رسیم به مقصدی که نامش مرگ است _______________________________ حکایت آرزو \"سپید\" آرزوها، پروانه‌هایی رنگارنگ در باغ خیال ما می‌پرند گاهی بر گلبرگ‌های امید می‌نشینند و گاه در تاریکی ناامیدی رها می‌شوند ** اما حکایت آرزوها، حکایت دیگریست همیشه وفق مراد نیست گاهی در نطفه خفه می‌شوند و گاهی در نیمه راه جان می‌سپارند ** اما چه غم؟ همیشه امید هست همیشه راهی برای دوباره پرواز کردن هست ** پس پروانه‌های خیال ما، ناامید نشوید بپرید و بپرید تا روزی بر گلبرگ‌های آرزوهایتان بنشینید و طعم شیرین وصال را بچشید مسعود مالمیر شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۲۲:۳۱
شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۲۲:۳۸
شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۲۲:۴۴
درودبرشما
 شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۲۲:۵۳
درودبرشما محسن جان عزیزم بسیار وبلاگ عالی بود انشالله برمی‌گرددم بایک دلنوشته زیبا 🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻💙💙💙💙💙💙💙💙 🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵 💐💐💐💐💐💐 🌼🌼🌼🌼 💟💟💟 ❤️❤️ ❤️💙💙💙💙💙💙 🩵🩵🩵🩵🩵 🩵💙💙💙 💙💙💙 🩵🩵 💙 شنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ ۲۳:۰۱
 يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۰۰:۲۸
سلام و درود بر صاحب صفحه و صاحب سایت وعزیزان ناب ناب و گرامی به نظرتون در این مسابقه جای داستانک خالی نیست؟! الان من شعرم نمی یاد   يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۰۸:۱۰
غزل اول پرده افکنده و بی‌پرده قیامت بِنمود گر چه صورت نَنِمود و لب به صحبت نَگشود بازی صورَتَکانِ دهر، راضیم نکرد وین همه جنبش لب‌ها به جز حیرت نَفزود کودکی عاشق پرواز شدم، مرگم گفت: گر چه امروز فرازست به فرداست فُرود هر کسی لافِ حقیقت زد و خود پرده فزود هر کسی نغمه‌ی پُر پرده‌ی پوکی بسرود من همه مخلص آن عالِمِ فیزیکم، لیک از دو صد چیز بگفت اوی؛ به جز از مقصود! من بگویم غَمِ معنا و وی از استقرا شاهد از غیب بجویم من و او از مشهود چه زنی لاف از علم و ز طبیعت، «دهری»! که کس این راز به قانونِ طبیعت نگشود گشته‌ام سخت ملول از سَرِ ظاهرنِگریم وین همه نغمه‌ی باطل که دو گوشم بشنود چون به هر جمعِ جدل، دامِ تکبّر دیدم زیر و رو میزِ جدل کردم و گفتم بدرود سالکی دیدم و گفتم غمِ معنا دارم ورنه زین جمله‌ی برهان و دلیلست چه سود؟ گفت نیک است همه راهِ دلیل و برهان لیکن هیهات که زنگار دلت را نزدود یکدمی آ بنشین غرقِ سکون، هیچ مپرس بُگذَر از وادیِ پُر پیچشِ «چون بود؟» و «چه بود؟» بی‌هوا از هوس نفس شو، کز عشقِ عدم سوزی از آتش و آزادِ هوایی چون دود به جز از عشق و عدم نیست تو را مجرایی سر به هر سوی بری هست سبیلی مسدود «صادق» از صندوقِ سِر، جان و سَری تازه طَلَب کاین سر، افسونِ هوس‌های سَرابت فرسود ×××××××××××××××××××××× غزل دوم فتنه‌ای از دور کشد شعله‌ای از جانِ خودم چشمهٔ این شعله کجاست؟ در دل چشمان خودم؟ کیست که در می‌نگرد وز خود من می‌گذرد چیست که زنجیر دَرَد از دَرِ زندان «خود»م ای تو همه جان و تنم، جان برمید از بدنم این تنِ بی‌جان نه منم، من بَرِ جانان خودم خسته سر و خسته دهان از پی صد حرفِ گمان کی بشوم مست و روان در سوی ایمان خودم چاره عشقش چه کنم، چاره چو بی‌چارگی‌اَست بین که به سامان نرسم تا پِیِ سامانِ خودم وضعِ زر و کار خراب جملهٔ بازار خراب لیک من و پیشهٔ عشق، این من و دکّان خودم لاف زدم لاف زدم، لاف به آلاف زدم لیک کنون بین ز جنون در پی اذعان خودم: عاشقم از خون و خمیر، «صادقم» از حرف و ضمیر منطقم ای شه بپذیر جانِ خودت جانِ خودم تخلص: صادق، شریف، صادقی  يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۰۸:۳۳
درود بر اساتید گرامی و دوستان ناب خواب مرا شکنجه می کند وقتی چشمانت بیدارند.بداهه فکری احمدی زاده(ملحق) خواب دیدم رفته ام اما دلم جا مانده بود وحشتی از بوی غربت در شب ما مانده بود می رسید ازهر طرف دیوانه ای در کوی من آخرین مضراب شب در سوز لیلا مانده بود پیکرم آغشته بر خوناب و تن پوشی زُمخت غرقه ی جام بلا بر فرق دریا مانده بود پشت پلکان نحیفم سقط میشد قسط غم چون جنینی کهنه رس باحکم امحا مانده بود پای بستی ازجنون بر حسرتم کِل می‌کشید تلخی درد وصالم بی تسلا مانده بود رو به رویم تُندری آوای نفرت می سرود آسمان بر کُرسیِ مرگم مُهیّا مانده بود توشه ام ته مانده ی اوهام تنگ و بی قرار هَمره من سایه ای در قاب شبها مانده بود دست های خالی و تندیس مَحوی ازخیال ردّی از تصویر دل تا صبح فردا مانده بود يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۰۸:۳۷
اعتراف میکنم عاشقتر از دیروزم .استاد احمدی زاده (ملحق) عشقی که برین باشد انکار نمی باید برمصلحت عشّاق اصرار نمی باید دیدن و خطا رفتن،تدبیر هوس شُستن؟ صید به کمین خورده تیمار نمی باید تا منطق و اندیشه قانون شقاوتهاست دل دادن و دل بردن هنجار نمی باید صحرای جنون هر آن مأوای امین باشد مجنون که شوی لیلا ،اطوار نمی باید درویشی و عیّاری؟ این قافله از سنگ است یوسف نشوی اینجا...بازار نمی باید مستی به خدنگ عشق آلوده ی محفل شد ای وای به پيمانه، اَسرار نمی باید تعبیر ملال دل ،با واژه نمی گنجد یا شاعر دیوانه گفتار نمی‌یابد يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۰۸:۴۰
من تنها عکس بجا مانده از سکوتم در حیاط خلوت بی کسی..بداهه فکری احمدی زاده(ملحق) ای داد بر احوال دل، آمد بهار بی کسی وارونه شیون می کنم بر حالِ زار بی کسی آبستن غمباد ِغم در بطن نای شب زده قِی می کنم هر واژه را دارم ویار بی کسی در انتحار لحظه ها ساقط نشد کابوس شب زاییده ماروت نَفَس از شاهکار بی کسی مسموم ننگ خاطره ،سنگین سوارِ سایه ها قلاده پوشِ مَسندی تا جیره خوار بی کسی بر پیکر آفت زده هر لاله ای اندازه نیست حقّا که می آید به من نقش و نگار بی کسی تصنیف مرگ ارغوان با ضجّه ی تسبیح غم او روضه خوان قصه ها من داغدار بی کسی يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۰۸:۴۵
ترسوترین انسانها کسانی هستند که نتوانند احساس خود را بیان کنند. استاد احمدی زاده(ملحق) افتاده به تقدیرم ، تکرار غزل هایت شَبنامه ی شیرینم، اقرار غزل هایت کیهان نفس هایم در وادی دیوانت تب کرده به تشویش بازار غزل هایت نارینه ی احساسم با پیچک دل رویَد با عشق بیآویزم بر دار غزل هایت تمثیل نمایانی، بی واژه به بار آید وقتی که فرو ریزد،دیوار غزل هایت فوّاره ی نوشینت بر پیکره ی تارم هر ثانیه می تابد مهیار غزل هایت از قافيه بیرون زد،آرایه ی چشمانت شد محفل رسوایی،اسرار غزل هایت هفت عائله دارد غم با یک دل دیوانه می دانم و می مانم سَربارِ غزل هایت يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۱۴:۴۵
سلاممجددبهجناباحمدیبزرگواروجنابابراهیمیعزیز موفق‌باشید هستیم‌چون‌شما‌‌هستید
يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۱۷:۳۱
زندگی بامن چه ها کرده دراین،جهان بی رحم پرازظلم بی وفایی آدم فروش های کثيف پیچ مهره های زنگی،غرق رویاهای،میلیاردری.... غم غصه های تلخ همراه شیرینی های خامه ای،خوشمزه... درد های بی‌صدا همراه شلوغی های خیابان ها.... چقدر سخت شده این جهان همراه تکنولوژی های خطرناک تغییر آدم ها به ربات های بی ریخت،وزشت .... غذای هورمونی کبد چرب کن کجای دلم بزارمش.... هی هی هی روز های شلوغ وپر آلوده شب های سکوت پرغصه چه کنم از این هياهوي زندگی کاش عقربه های زمان به عقب بر می گشت همون کودکی بی دغدغه را داشتیم ... همون رفیق های بی کلک کودکی بهتر بود همون شادی های ماندگار رو میخام... زندگی همینه آنقدر ریشه هایش قوی هست که نمی‌شود گذشته تلخش،را پاک کرد ... دیگه زندگی همین است .... 🖤 زندگی تلخ🖤 بهمن ماه ۱۴۰۲ 🖋جواد کاظمی نیک 🖋 يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۱۹:۱۹
بهم که زنجیر شدیمبا سختی درگیر شدیم مانند دو لنگه کفش به پای هم پیر شدیم
يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۱۹:۲۵
چار فصل!ترس دارم از عشق زرد آلو بیا گلو که نیست عشق است! عشق😁 يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۱۹:۳۱
نمی ترسم!احتمال برخورد مدار من به دور تو یک! به همیشه است يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۱۹:۵۸
در حالی که کل جهاناز شکلی به شکل دگری در گذر است کُوژدوشک! اکنون، کفشدوزک پیله ور است نمی دانم چرا مرغ من هنوز یک پا دارد پا از لنگه کفش کهنه ی عشق بیرون، نکرده است فی البداهه هایی تقدیم شما🙋🪷🏵️ يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۲۱:۳۰
يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۲۱:۳۳
اعتراف می کنم عاشقتر دیرمزمسلام وادب احترام در حضور استا دان عزیز ای عشق ای موجوددوست داشتنی دشمنی هستی پوست کندنی چرابا دشمن جانم دوستم نمی دانم گفتم بر دلم پا زدی بر با کره ام نشستی بر سر ایمان من به هر توان تاختی ناخواسته امدی رخنه ی جونم کردی گرفتی ملک جانم در تصرف نواختی ندانستم کیستی چیستی چنان داغ انگار شعله گداختی ای عشق بگم خانه خرابم کردی حلقه ی دل تنگی به دل انداختی ای عشق خون به دلم کردی با خم ابرو به دام نواختی گفت دل شکستی این دل آن دل یکی در منی شب روز تو مرا ساختی با من امده ای با من خواهی رفت انصاف بده ازمن اجوبه ای ساختی اخرم من ندانستم تو چرا با من در دشمنی داشتی و نه ساختی دیدم به دلم به هر شکل زیبا بود وابسته شدم دل جان باختمی بیشتر دیروز با من بود مونس که اول اخر خواستی يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۲۲:۰۲
يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۲۲:۵۴
سخن سخت را تنها مي توان با بوسه شكست داد! اين بود زيباترين شكست هر انسان .بداهه فکری احمدی زاده(ملحق)رشته کلامم را با بوسه ات ازهم جدا کن این زیباترین دوست داشتن است محسن ابراهیمی اصل يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۲۳:۲۱
تر سو ترین انسا نها کسانی هستندکه نتوانند احساس خود را بیان کننداستاد احمد زاده ملحق گفت ان روز که عاشق تو بودم احساسی ز جان بر تو بودم تلخ بود کامم از شرم چشمانش وان روز خود م در بندی گرو بودم ابراز علاقه براریم بسی سخت بود انگار در بندی به جباراو بودم از ان روز همه ی هم و غم اوبود ومن خجالتی ابرازاحساس بودم وانگه که امدم ز اجباری به وطن َشرم می کردم ازنظری که با او بودم چندی خواستم ابراز کنم عشق او را وس وسه شرم بسته بودم هر روز پیش او دل می گذاشتم در مانده ی گفتن خواسته بودم تا شبی خواستگاری ز ره رسید خواستم به مادرم شرم اوبودم تا روزی عروسی او به پا شد ومن درخود لوله احسا س اوبودم احساسم خفه شد و نا کام خودم به عشقی که در دل جوانه بودم يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۲۳:۳۰
اهای غریبه! تو که پا به پای هندسه‌ی زمین! در افت و خیز روزگار با پای چپ و کفش چپ و نعلین چپت جامانده‌ای وقتش شده \\"فَاخْلَعْ نَعْلَیکَ\\" پانوشت : فاخلع نعلیک بخشی از آیه ای از قرآن به معنی کفشت را بیرون بیاور و در اینجا به معنی این است که خودت را از تعلقات اضافه‌ای که مانع راه رفتن و اوج گرفتن توست رهایی بده يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۲۳:۳۳
يکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ۲۳:۴۲
دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ ۰۰:۰۶
وقتی به بهار می رسی فکر کن جای خورشید یک لنگه کفش نورافشانی می کند
 دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ ۰۸:۲۶
درود وعرض ارادت خدمت برادر واستاد گرانقدرم بسیار عالی وانگیزشی این روزها خیلی سرم شلوغه ایشالا وقت کنم حتما مشارکت میکنم در پناه حق همگی سلامت وسعادتمند باشید
دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ ۱۰:۱۹
زندگی مانند لنگه کفشی ست به پای لنگ در حال دویدن نه نو ماند و نه به مقصد رسدبا اجازه از استا دان محترم دو چشمونم سیه بود روی لاله دمی باز شد به دشت روی ِلا له بسی دور بود این دشت به چشمونام با توکل دل زدم روم بر سوی لاله قدم بر داشتم بسی اهسته رفتم بسی هم می دویدم نگاه هم بوی لاله چنان رفتم چنان خستم چنان خردینه گشتم شدم خسته هنوز بود ان سوی لاله میان ره اوار گشتم و جان ضییف شد به پا افتادم نچیدم بوسه از روی لاله توانم از من گرفت این زیبا ترانه که عمر من گذشتو ندیدم روی لاله به گور بردم دو چشمان سیا هش هنو ز بر پا بود ان دشت بوی لاله نرسیدم به ان خواسته که بود م بردیم زان جهان از روی لاله هنوز در فکر مقصد بودم که جان رفت سوی خانه بی بوی لاله بمان ملک نو دشت بر خوی خود باز دوچشمانم سیه شد روی لاله بسی خسته بسی افتاد و بی سیم که نو میدم نموداز هستی لاله دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ ۱۰:۳۰
## اعترافچو شمع، در شب تارِ هجران، می‌سوزم به یادِ آن رخِ ماه، گریان می‌سوزم به یادِ آن دو چشمِ جادوش، نالانم به یادِ آن لبِ خندان، شادان می‌سوزم به یادِ آن خمِ گیسو، پریشانم به یادِ آن قدِ رعنا، حیران می‌سوزم به یادِ آن لحنِ دلنشین، نغمه‌خوانم به یادِ آن عشقِ شیرین، گریان می‌سوزم **اعتراف میکنم، عاشقتر از دیروزم** **در آتشِ عشقِ تو، هر دم، جان می‌سوزم** به امیدِ وصالِ تو، صبر پیشه میکنم در این غمِ هجران، شکیبا می‌سوزم به یادِ آن وعده‌ی دیدار، دلخوشم به شوقِ آن لحظه، شادمان می‌سوزم **اعتراف میکنم، عاشقتر از دیروزم** **در آتشِ عشقِ تو، هر دم، جان می‌سوزم** **ای یارِ سفر کرده، بازآ به سوی من** **تا شمعِ وجودم، نگردد خاموش** **ای جانِ جانان، بازآ به آغوشِ من** **تا از این غمِ هجران، رها شوم** **اعتراف میکنم، عاشقتر از دیروزم** **در آتشِ عشقِ تو، هر دم، جان می‌سوزم** با احترام ""مسعود مالمیر"" دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ ۱۰:۳۴
## بی‌عدالتی *سپید***گر عالم بر محور عدالت نمی‌چرخید** **کفر عاشقان، دنیارا میسوزاند.** آه از این بی‌عدالتی که عشق را به زانو در می‌آورد، و قلب‌های عاشق را به آتش می‌کشد. **در جهانی که عدالت غایب است،** **عشق جرمی نابخشودنی است.** عاشقان مجبورند در خفا عشق خود را فریاد بزنند، و در سکوت اشک‌هایشان را نثار معشوق کنند. **بی‌عدالتی، زنجیری بر پای عشق است** **که مانع از پرواز آن در آسمان سعادت می‌شود.** اما عاشقان تسلیم ناامیدی نمی‌شوند، و با ایمان به عشق، در برابر بی‌عدالتی می‌ایستند. **آنان با فریاد رسای خود،** **جهان را از خواب بیداری عدالت بیدار می‌کنند.** **عشق، قدرتی بی‌بدیل است** **که می‌تواند ظلم و بی‌عدالتی را نابود کند.** **روزی خواهد رسید که** **عالم بر محور عدالت خواهد چرخید** **و عشق در تمام کائنات شکوفه خواهد داد.** **در آن روز،** **دیگر هیچ عاشقی در آتش بی‌عدالتی نخواهد سوخت** **و همه عاشقان در سایه‌ی عدالت، به وصال معشوق خواهند رسید.** **ای عاشقان، امید خود را از دست ندهید!** **با ایمان به عشق، در برابر بی‌عدالتی بایستید،** **و جهان را به سوی سعادت رهنمون شوید.** با احترام ""مسعود مالمیر"" دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ ۱۰:۳۷
(من تنها عکس بجا مانده از سکوتم در حیاط خلوت بی کسی)**من تنها عکس بجا مانده از سکوتم** **در خلوتِ غم، غریب و محبوتم** **غبارِ غم بر رخِ من نشسته،** **یادگاری از روزگارِ رفته،** **روزگاری که پر از شور و نشاط بود،** **اما اکنون، تنها سکوت در آن موج می‌زند.** **من، تنها عکس بجا مانده از لبخندم** **در قابِ خاطراتِ خاک خورده،** **لبخندی که روزی بر لبانم نقش بسته بود،** **اما اکنون، تنها غمی عمیق بر لبانم باقی مانده است.** **من، تنها عکس بجا مانده از اشک‌هایم** **در آینه‌ی دلتنگی،** **اشک‌هایی که روزی از چشمانم جاری بود،** **اما اکنون، چشمانم خشک شده و دیگر اشکی برای ریختن ندارم.** **من، تنها عکس بجا مانده از خودم** **در تاریکیِ تنهایی،** **تنهایی که یار همیشگی من شده است،** **تنهایی که تا ابد با من خواهد ماند.** **من، تنها عکس بجا مانده از وجودم** **در گذرگاهِ زمان،** **زمانی که بی‌وقفه در حال گذر است،** **و من، تنها نظاره‌گر گذر زمان هستم.** **من، تنها عکس بجا مانده از هستی** **در دنیای فراموشی،** **دنیایی که در آن، همه چیز به دست فراموشی سپرده می‌شود،** **اما من، هنوز در اینجا هستم،** **تنها عکس بجا مانده از هستی.** **ای یار سفر کرده، بازآ به سوی من** **تا از این غمِ هجران، رها شوم** **ای جانِ جانان، بازآ به آغوشِ من** **تا از این تنهایی، نجات یابم** **من، تنها عکس بجا مانده از عشقِ تو** **در قلبِ غمگینم، منتظرِ تو هستم** **بازآ و مرا از این غم و رنج، نجات ده** **تا دوباره لبخند بر لبانم نقش بندد** **ای یار، ای نگار، ای جانِ جانان** **بیا و مرا از این تنهایی، رها کن** **من، تنها عکس بجا مانده از تو** **در انتظارِ تو، جان به جان آفرین تسلیم خواهم کرد** **ای یار، ای نگار، ای جانِ جانان** **بیا و مرا از این انتظار، نجات ده** **من، تنها عکس بجا مانده از عشقِ تو** **در قلبِ غمگینم، منتظرِ تو هستم** **بازآ و مرا از این غم و رنج، نجات ده** **تا دوباره لبخند بر لبانم نقش بندد** با احترام ""مسعود مالمیر"" دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ ۱۰:۵۶
بنام خدا...بارگاه باران... مثل رود آرامی سر به راهم و جاری سر به راهی ام یعنی سرحد وفا داری ای که روشنی هستی درمسیر سرمستی مست مست مستم کن با گلی که می کاری آرزوی دیرینم ، آرزوی دیدارت می پذیری ام یا نه ؟ نه نگو ! بگو آری ! بی تو پوچکی هیچم بی تو هیچکی پوچم حجم بی تو بودن را پر نمودم از زاری تا مقام دیدارت پای دل به گِل مانده مانده تا مگر روزی مرگ من کند کاری با غزل نشد قطعاً با قصیده می آیم یا به اختیار خود یا هم اینکه اجباری بیتی از ارادت را مطلع لبت کردم عاشقانه می گویم آنچنان که پنداری مانده ام غزل جانم ! جای دل چرا خالی است ؟ در میان جمعی از شاهدان بازاری نوبتی اگر باشد نوبت تظاهر نیست خورده از تظاهر دل ، ضربه های بسیاری دل زدن به دنیا نه ، دل زدن به طوفان را هرکسی نمی فهمد جز نگاه هوشیاری ! بر فراز آزادی ، بارگاه بارانی ای شراب شور انگیز ای شکوه بیداری ! دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ ۱۴:۴۰
باعرضسلامخدمتاستاداحمدیزادهوجنابابراهیمیگرامیامرفرمودید چند‌خطی‌نوشتم‌که‌امیدوارم‌مقبول نگاهتان‌اُفتد..... ترسو‌ترین‌افراد‌آنهایند‌که‌نتوانند‌احساسشان‌را‌بیان‌کنند ...................................................... گفتی‌‌احساست‌بگو‌با‌دیگران‌ترسو‌مباش تارمو‌‌در‌ماست‌می‌بینی پِیِ گیسومباش میدهد بوی تعفن زخمِ اَفکار پلید در‌پی‌بوی‌خوشی همراه با راسو مباش گفت‌آن‌عاشق‌که‌یارش‌را‌رقیبی بُردِه‌بود با‌رفیقان‌روی‌هستی با‌رقیبان‌رو مباش عید آمد باز‌باید خانه را جارو کنیم پاکی‌دل‌از‌درونست‌در‌پی جارو مباش سبز‌باش‌و‌سرخ‌باش‌و‌رنگ‌صبحی‌دلپذیر بَر رَگ‌وجان‌ِقَلم خفاش یا زالو مباش شا‌خه‌های روزگار بی‌کسی گل میکند نصرت‌حق‌در‌‌اُمیدست‌انقَدَر‌هالو‌مباش از‌میان‌شُبهِه‌می‌روید‌‌درخت‌جهل‌وکذب از‌درخت‌بی‌اصالت‌طالب‌گرد‌و مباش گفت‌با‌میثم‌‌همان‌چوبی‌که‌موسی‌زد‌به‌خاک خالق‌مطلق چو‌باشد‌بَنده‌ءجادو‌مباش مجید‌بهلول.میثم  دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ ۱۵:۱۱
سلام و عرض ادب و احترامخدمت جناب ابراهیمی و استاد احمدی زاده گرامی امیدوارم همیشه و همیشه ی ایام شاد و سلامت باشید 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ ۱۷:۲۰
🦋❤️🦋❤️🦋❤️🦋❤️🦋❤️🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺🌿🌺🌿 دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ ۱۹:۱۹
عدالت همچو قلب رستگاری استدر نگاه عالمان عدالت بزرگ است دید در نگاه ما عدالت آتش خاموش هست عدالت سکوت آرامش دارد سختی در عدالت شیرین بی عدالتی ترشی درخانه حکم عدالت برقراری صلح است صلحی پايدار... خشم آدمیان دربرابر بی عدالتی حق است حقی که برابر حق خودشان آسمان عدالت دوست داشتی وپرطرفدار... سخن کفر بیهوده در عدالت معنی ندارد... به احترام عدالت به پاخیز، عدالت منشأ مهربانی هاست عدالت اخلاق روزگار... هرکه نمک عدالت خورده باشد زندگیش،ارامش،هست وای به حال آن کسی که بی عدالتی را ترجیح می‌دهند... عدالت خوب است است است اما قانون اش،رعایت شود رعایت رعایت رعایت قانون قانون قانون عدالت عدالت عدالت هرجا عدالتی برپاست جامعه پیروز هست.... ❤️عدالت ❤️ بهمن ماه ۱۴۰۲ 🖋جواد کاظمی نیک 🖋 دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ ۲۱:۴۹
ممنونم محسن جان عزیزمممممم 💙💙💙💙💙💙🩵🩵🩵🩵🩵 🩵💙💙💙 💙💙💙 🩵🩵 💙 دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ ۲۲:۴۰
دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۲ ۲۲:۴۳
سه شنبه ۱ اسفند ۱۴۰۲ ۰۰:۰۰
سه شنبه ۱ اسفند ۱۴۰۲ ۰۱:۰۲
درودبرشما استاد بانو مهربان سرکارخانم صیاد بسیار عالی نوشتيد وزیبا وپرمفهوم احسنت برشما 🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻💙💙💙💙💙💙💙💙 🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵 💐💐💐💐💐💐 🌼🌼🌼🌼 💟💟💟 ❤️❤️ ❤️💙💙💙💙💙💙 🩵🩵🩵🩵🩵 🩵💙💙💙 💙💙💙 🩵🩵 💙  سه شنبه ۱ اسفند ۱۴۰۲ ۰۷:۳۸
سلام و عرض ارادت صرفاً جهت همراهی با شما بزرگان " همیشه آرزوها بر وفق مراد نیستند حکایت حکایت دیگری ست" رایگان موی سیه را به فلک بخشیدم به ترازوی خیالی که به دل سنجیدم نقد امروز به فردا ، چو بدادم گاهی همه ی عمر ز فردای خودم ترسیدم
سه شنبه ۱ اسفند ۱۴۰۲ ۰۷:۴۴
درودی دیگر به همه سروران و ادیبان فرهیخته" همیشه آرزوها بر وفق مراد نیستند حکایت حکایت دیگری ست" سَر در گُم این کار جهانم که تو دانی گَه قامت من راست کُند گه چو کمانی گر فاش کنم زمزمه ی عشق نهان را بر باد دهد سَر ز تنم ، سرخ زبانی از باده نابش ، نشوی واله و شیدا در زمره ی این دیر مغان نیز ، نمانی رسمی که جهان دارد و کردار نهانش هر جام تُهی ، سَر کِشد و پا به دوانی دستت چو طلا شد زهمان خاکِ توانگر دست همه را گیر ز کَرم ، گر بتوانی شیرینی دنیا که کُند رو به تو ،جانا قدرش تو بدان تا نشود شور، جوانی هر کَس که به دنیا بشود ، مُنعِم و دارا محتاج شود با همه سرمایه ، به نانی همواره سلمت و شاد باشید و دنیا به کامتون  سه شنبه ۱ اسفند ۱۴۰۲ ۰۸:۲۹
 سه شنبه ۱ اسفند ۱۴۰۲ ۱۰:۲۶
سلام محسن جان ببخشید که قبل از عرض ارادت در صفحه شما کامنتی برای ایبو عزیز گذاشتم طرح قشنگی داره مسابقه‌تون و تا اینجا شعرهای زیبایی دیدیم موفق باشید
سه شنبه ۱ اسفند ۱۴۰۲ ۱۱:۵۴
پائیز تنها نمایشگاه فقرا ست! بدون هزینه، ادم ها را عاشق می کند. بداهه فکری احمدی زاده(ملحق) ...پاییز طلایی... شایسته شکوفا شده پاییز طلایی بَه بَه ! که چه زیبا شده پاییز طلایی ! طعم طرب و طعمه ی میخک به سرش زد معشوقه ی دنیا شده پاییز طلایی گلپوش تنش مزمزه ی باد ملایم گلدختر دریا شده پاییز طلایی دمنوش دم و بازدمش طعنه به مرگ است نیمای نمیرا شده پاییز طلایی آشفته شد از خواب زمستانی فردا از بسکه زلیخا شده پاییز طلایی مِهرانه و آبان گل و مَه آذر عشق است فرخنده فریبا شده پاییز طلایی با گسترش جلوه ی زیبایی ذوقش آیینه ی یکتا شده پاییز طلایی با خیزشی از ریزش رویایی رنگش روشنگر یلدا شده پاییز طلایی بر پای ستم خش خش برگش نگران است ار خواب خوشش پا شده پاییز طلایی بر تاک دلم ناب ترین خانه ی مَی ، گشت میخانه ای بی تا شده پاییز طلایی بانوی بهار است و پر از روسری زرد در عمق دلم جا شده پاییز طلایی آهسته در آغوش خدا قصد سفر کرد آرامش آنجا شده پاییز طلایی...  سه شنبه ۱ اسفند ۱۴۰۲ ۱۳:۴۳
🌹بسم الله الرّحمن الرّحیم🌹((بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست)) آری نظر به معنیِ قرآنم آرزوست آمد شمیمِ عشق و شدم باز بی قرار گنجِ وصالِ دلبر دورانم آرزوست دیشب میان سجده که بودم دلم شکست من مورم و نگاهِ سلیمانم آرزوست در راه مستقیم قدم می زنم هنوز زهدِ اویس و رتبه یِ سلمانم آرزوست من چون کویرِ خشک و پریشان و تشنه ام لبخند ابر و رحمتِ بارانم آرزوست یلدای غیبت است و جهانی در انتظار یا رب طلوع شمسِ درخشانم آرزوست رقص قلم رسید به پایان و در ختام بالندگی و عزّت ایرانم آرزوست با سلام و درود بر مدیریت محترم وهمه ی دوستان بهترین ها را برایتان آرزو می کنم و پیشاپیش ولادت منجی عالم‌بشریت حضرت حجه ابن حسن (روحی و ارواح العالمین له الفدا ) را تبریک میگویم شاعر ✍ علی باقری خورآبادی سه شنبه ۱ اسفند ۱۴۰۲ ۱۵:۲۶
 سه شنبه ۱ اسفند ۱۴۰۲ ۱۷:۱۱
ززن آسان ترين راه و نشانه پيدا كردن خداست.بداهه فکری احمدی زاده(ملحق)*)لحظه های ناب من در تاریکی روشنیِ ازلی را می بینم قامت قیامت آینه ی پیدای بهشت و جهنم نوشدارویِ اکسیرِ شفابخشِ حیات باسیر ممکنات ادراک ما حسِ تجلی ست بی سابقه فرقت نیست ابلیس در کمین نواده ی آدم با رمزرستگاری سوسن وستاره و شبنم محشر ، نیش پرگزند حشره نیست نوشِ فراغتی ، تا ابدیت جاری ست آرامشِ نوایِ حنجره ها و کشف زوال هبوط را درغفلت از شراب ناب وگریز از کرامت آغاز آنجا که خورشید حسِ فروزان دیگری دارد وکلام عاجراست از نقل ارتفاع آن شاعران راز دار ابدیت اند باید تجربه کرد ، طیب طبیعت بهشت را باعطرداوودی و زبور جاودانه خاک فارغ از افسانه و اوهام الهام معشوق زمینی استجابت دعای من بود بانماز طواف مجرد واکتشاف عصاره ی ناپیدا بازلال کودکی ، می شدخدارادید در آغوش زن هرجایی (معجزه نیست ، اتفاق ساده ای ست باروشن نگریِ ریشه یِ در خاک می توان به معصومیت رسید) لیلی وشان ملکه ی عشقند درقصربصیر خویش معشوقگانِ خیسِ پرده ی هجرت فرشته صورتان بر می انگیزند ، سیرت فرشته را ما به تکرار خوکرده ایم _درهمه انواع_ زاهدپیر ، و شراب خوار شباب عادت ، عصای دست ماست نقدزندگی شده نایاب باتکاپوی خنجرو پولاد خوفِِ گناه کبیره ، سقوط پایمال ماست * انگار کسی آگاه از خواب پرنده نیست واز هجوم مداوم قانون تاریکی قلب ها در محاصره ی انجماد زمستانند باافعال ناصواب _جنگ جهانی ، اوج خشونت اعصار باقتل عام واجب نیلوفرها بابمب هسته ای و ، انقضای تفنگ کشت می کنند ، خرمن میلیونی اجساد_ * دل تهی کن ، ببین سکوتی ژرف جلوه بخشد به تو نوشود زندگی ، لحظه لحظه بی ارعاب نبضِ آرامش است ، لحظه های ناب سه شنبه ۱ اسفند ۱۴۰۲ ۱۷:۳۵
اعتراف عاشقی یک هنر است هنری جاودانه که دراین عاشقی هست عاشق تر از دیروز خطری هست که پیش رو است میان دل که با قلب بازی میکنه عشق را گمراهی،ست سخت بودن عاشقی در همین اعترافش. کاش عاشقی اعتراف بلد بودیم سکوت عشق را درهم،میشکستیم. اعتراف اعتراف اعتراف عشق عشق. عشق سکوت سکوت سکوت سکوت دراین عاشقی اعتراف هی روزگار اعتراف عشق قشنگه اما سخت سخت سخت سخت....... 💔اعتراف 💔 اسفند ماه ۱۴۰۲ 🖋جواد کاظمی نیک 🖋 سه شنبه ۱ اسفند ۱۴۰۲ ۲۰:۳۳
درودبرشما 
سه شنبه ۱ اسفند ۱۴۰۲ ۲۰:۴۲
منتنهاعکسبجاماندهازسکوتم یار‌ما‌جان‌سر‌ناموس‌حَرَم‌دادو‌برفت غیرِ‌دستش‌همه‌چیزش‌زکرم‌دادو‌برفت خواست‌در‌سایه‌نیفتد‌عَلَم‌دین‌خدا باهمان‌دست‌جدا‌‌گشته‌علم‌دادو‌برفت ترس‌از‌داعش‌وحشی‌نفس‌‌جمله‌بُرید بر‌جهان‌با‌نفسش‌جان‌وجَنَم‌دادو‌برفت داشت‌دنیای‌عرب‌‌دولت‌داعش‌میشد جان‌به‌یاران‌عرب‌شیر‌عجم‌دادو‌برفت آنقدر‌دغدغه‌اش‌‌بودبه‌تحکیم‌نظام اشک‌در‌چشم‌به‌الله‌سه‌قسم‌داد‌وبرفت گفت‌این‌دختر‌کمپوش‌وطن‌دختر‌ماست درس‌غیرت‌به‌همین‌جمله‌کم‌دادو‌برفت میثما مکتب او با تب عا‌شورایی خون‌گرمی‌به‌رگ‌خشک‌قلم‌دادو‌برفت مجید‌بهلول.میثم سه شنبه ۱ اسفند ۱۴۰۲ ۲۱:۰۸
درودبرشما مجید جان عزیزم بسیار زیبا بود 🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻💙💙💙💙💙💙💙💙 🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵 💐💐💐💐💐💐 🌼🌼🌼🌼 💟💟💟 ❤️❤️ ❤️ سه شنبه ۱ اسفند ۱۴۰۲ ۲۲:۳۶
ممنونجوادآقایعزیزخیلیمخلصم
 چهارشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۲ ۰۰:۳۳
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹ღـ٨ـﮩـ۸ـﮩ✿ (♥‿♥) ✿ـ٨ـﮩـ۸ـﮩღ 🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺🌼🌺 🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻 به افتخار همه شعرنابی ها 👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏 ♥¤•-----------•¤♥♥۞ ۞ ♥ ♥ ☆ * ★ * ♥ ★ ♥⭐♥⭐♥⭐♥⭐♥⭐ چهارشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۲ ۰۰:۳۹
همیشه آرزوها وفق مراد نیستند حکایت، حکایت دیگریست!!بداهه فکری احمدی زاده(ملحق)آرزوها بر وفق مراد من نیست در این زمانه بی رحم تلخی روزگار حکايت دیگریست میان سختی های تلخ من را چه آرزوها دراین هیاهوی زندگی سخت گذشت برمن درآفاق حکايت ها حکايت حکايت حکايت تلخی هاست... شکلات تلخ می‌چسبد دراین آروز های دراز... مرگ حکايت ها داستانی دارد. آری!!داستان تلخ کنار آروز های زیبا ولی حکايتی... وای برمن همه چیز خواب،بود خواب های ترسناک روزگار چه کنم میان حکايت. و آروز ها چه کنم چه کنم چه کنم.... 🩵حکايت وآروز ها..🩵 اسفند ماه ۱۴۰۲ 🖋جوادکاظمی نیک 🖋 چهارشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۲ ۰۱:۱۵
سر قرار عاشقانه ام می آیمبرای سلامی به حضرت شعر بهانه ی خوبی است اینجا برای پیاده روی در کوچه باغهای عشق... 🙋 و اما سهم امشب 🙂 پلک زدی و ناگهان! از قهوه ی چشمانت گنجیشکک تشنه ی خواب! بی خواب شد🙂 خمارِ خیالِ خیالی خواب آور تو بودم! از در در آمدی و ناگهان! شیرین چشمانت آدرنالینِ دو مشت آب شد  شبستان شبتان پر از شور و شیرینی
چهارشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۲ ۰۲:۲۲
درست در زمانی که پیشه کفشدوزی ور افتاده بودچون همه نعلین میپوشیدن و گوژدوشکها هم به خیل عظیم بیکاران پیوستند
 چهارشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۲ ۰۷:۳۵
چهارشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۲ ۰۷:۴۷
اعتراف‌میکنم‌عاشقتر‌از‌دیروزم عاشقان‌را‌عشقبازی‌مَرد‌میدان‌می‌کند عشقبازی‌عاشقان‌را‌مَحو‌‌ایمان‌می‌کند هر‌که‌جان‌درراه‌جانان‌می‌دهد‌مجنون‌نیست آن‌‌بُوَد‌مجنون‌با‌دل‌نقض‌پیمان‌می‌کند من‌ندیدم‌عاشقی‌‌بر‌یار‌خود‌زخمی‌زند آنکه‌عشق‌پاک‌دارد‌جان‌به‌قربان‌می‌کند دیده‌ام‌پروانه‌را‌‌‌با‌شوق‌پیرامون‌شمع گرچه‌میسوزد‌‌زیارش‌درد‌پنهان‌می‌کند راستی‌آیا‌هنوزم‌عشقبازی،مانده‌است؟ یا‌هنوزم‌‌عاشقی‌مویش‌پریشان‌می‌کند؟ دوستی‌می‌گفت‌دل‌دادم‌به‌یاری‌سالها بی‌وفا‌دیدم‌که دارد‌ترک ایران‌می‌کند گفتمش‌ای یار جانم‌را‌مَبر بامن بمان خنده‌کردو‌گفت‌دارد‌ترک‌زندان‌می‌کند سالهای‌پیش‌عشق‌و‌عاشقی‌سرمایه‌بود حال‌اما‌مایه‌دارست،عشق‌بنیان‌می‌کند عشق‌پولی،تا‌‌کجا‌ماند‌به‌جایش‌استوار عشق‌پولی‌را(نداری)زود‌ویران‌می‌کند میثما‌از شورو‌حال‌سالهای شصت‌گو دل زشعر(باز‌باران) یاد جانان میکند مجید‌بهلول.میثم
چهارشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۲ ۰۷:۵۴
عاشقِ آزادی بودچه دیر دَرِ قفس را گشودن، پرنده پرواز از یادش رفته است! #آگرین_یوسفی چهارشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۲ ۰۷:۵۵
چه سادهکتاب عشق را ورق زدی من هنوز رویِ سطرِ اولِ دلدادِگی ام مانده ام. #آگرین_یوسفی  چهارشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۲ ۰۸:۱۱
زندگی مانند لنگه کفشی ست به پای لنگی در حال دویدن!نه نو ماند و نه به مقصد میرساند.استاد احمدی زاده (ملحق) با درود و عرض ادب و احترام از ترکشِ لنگه کفشِ غم می ترسم از جیغِ فرا بنفشِ غم می ترسم با خلعِ سلاحِ حزبِ غم ورزی باز از توطئه ی درفشِ غم می ترسم رباعی مریم کاسیانی ترسوترین انسانها کسانی هستند که نتوانند احساس خود را بیان کنند. استاد احمدی زاده(ملحق) واژه های مان کبک گونه به شعر نشسته اند؛ انگار که ترس بریده گوشِ اصالت شان را با اسارتِ صدایِ زن ، زندگی ، آزادی مرد ، میهن ، آبادی مریم کاسیانی چامک چهارشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۲ ۱۲:۱۱
خواب مرا شکنجه می کند وقتی چشمانت بیدارند.بداهه فکری احمدی زاده(ملحق)خواب خوش دراین قلقلک های زخمی روزگار من را زهرآلود شکنجه کرده... آری:چشمانت هنوز بیدار هست ولی صدای ناراحت قلبت من را کلافه کرده .... آه برمن چه کنم کاری زمن،برنمی آید چشمانت تاصبح بیدار است ساعت ها ،می‌گذرد ولی خبری نشده است... خواب های قلب زخمی کن من را ول نخواهد کرد میان شیطان های شر آموز روزگار ای کاش در همان خواب بیدار نمی شدند چشمانت هی روزگار غریب ... کاش جهان مثل یک خواب بود که بیدار نمیشد ... 👀خواب چشمانت 👀 اسفند ماه ۱۴۰۲ 🖋جواد کاظمی نیک 🖋 چهارشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۲ ۱۲:۳۹
🌷🌸💮🏵🌹درودبرشما چهارشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۲ ۲۱:۵۰
ممنونم مجید جان عزیزم 🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻💙💙💙💙💙💙💙💙 🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵 💐💐💐💐💐💐 🌼🌼🌼🌼 💟💟💟 ❤️❤️ ❤️ چهارشنبه ۲ اسفند ۱۴۰۲ ۲۲:۰۷
خوابهای قلب زخمی کن هرگز مرا ول نخواهد کرد احسنت چه زیبا  پنجشنبه ۳ اسفند ۱۴۰۲ ۰۰:۱۴
قلمتان نویسا و سبز 👏👏👏
پنجشنبه ۳ اسفند ۱۴۰۲ ۰۲:۱۷
درودبرشما استاد بانو صیاد مهربان سپاسگزارم ازتوجه ویژه شما سپاسگزارم ازنظر زیبایتان سپاسگزارم خوش آمدید 🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻💙💙💙💙💙💙💙💙 🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵 💐💐💐💐💐💐 🌼🌼🌼🌼 💟💟💟 ❤️❤️ ❤️💙💙💙💙💙💙 🩵🩵🩵🩵🩵 🩵💙💙💙 💙💙💙 🩵🩵 💙 پنجشنبه ۳ اسفند ۱۴۰۲ ۰۲:۱۸
درودبرشما سرکارخانم حیدری بزرگوار وگرامی وگرانقدر بسیار ممنونم بابت نظرتون سپاسگزارم خوش آمدید 🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻💙💙💙💙💙💙💙💙 🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵 💐💐💐💐💐💐 🌼🌼🌼🌼 💟💟💟 ❤️❤️ ❤️💙💙💙💙💙💙 🩵🩵🩵🩵🩵 🩵💙💙💙 💙💙💙 🩵🩵 💙 پنجشنبه ۳ اسفند ۱۴۰۲ ۲۲:۴۸
2:
جمعه ۴ اسفند ۱۴۰۲ ۰۳:۵۱
زندگی مانند لنگه کفشی ست به پای لنگی در حال دویدن!نه نو ماند و نه به مقصد میرساند.استاد احمدی زاده (ملحق) زندگی لنگِ کفشِ در پایِ مردِ یک لا قبایِ تنها بود رنگ و رو رفته و پلاسیده نا امید از طلوع فردا بود محسن ابراهیمی اصل جمعه ۴ اسفند ۱۴۰۲ ۱۹:۴۶
درود جناب ابراهیمی همه اشعار بنده جهت شرکت است سپاس
جمعه ۴ اسفند ۱۴۰۲ ۲۰:۰۳
پائیز تنها نمایشگاه فقرا ست! بدون هزینه، ادم ها را عاشق می کند. بداهه فکری احمدی زاده(ملحق) اولین شعر جهت شرکت در مسابقه ...پاییز طلایی... شایسته شکوفا شده پاییز طلایی بَه بَه ! که چه زیبا شده پاییز طلایی ! طعم طرب و طعمه ی میخک به سرش زد معشوقه ی دنیا شده پاییز طلایی گلپوش تنش مزمزه ی باد ملایم گلدختر دریا شده پاییز طلایی دمنوش دم و بازدمش طعنه به مرگ است نیمای نمیرا شده پاییز طلایی آشفته شد از خواب زمستانی فردا از بسکه زلیخا شده پاییز طلایی مِهرانه و آبان گل و مَه آذر عشق است فرخنده فریبا شده پاییز طلایی با گسترش جلوه ی زیبایی ذوقش آیینه ی یکتا شده پاییز طلایی با خیزشی از ریزش رویایی رنگش روشنگر یلدا شده پاییز طلایی بر پای ستم خش خش برگش نگران است ار خواب خوشش پا شده پاییز طلایی بر تاک دلم ناب ترین خانه ی مَی ، گشت میخانه ای بی تا شده پاییز طلایی بانوی بهار است و پر از روسری زرد در عمق دلم جا شده پاییز طلایی آهسته در آغوش خدا قصد سفر کرد آرامش آنجا شده پاییز طلایی...  جمعه ۴ اسفند ۱۴۰۲ ۲۰:۵۴
سلام و عرض ادب ..دوستان خدا قوتحکایت حکایت دیگریست.... در دل هوس بود و نگاهی خوش گمان داشت می‌دید سیبی را و ترس از باغبان داشت انگیزه‌ای پیدا شد و قصد جنون کرد آسیمه سر در دست جام شوکران داشت آواره‌ی دیر خراب آباد گردید مستاجر دنیا نه جا و خانمان داشت رویید مهر و عاشقانه سر برآورد انگار عاشق ریشه‌ای در خاک دان داشت نایافته روی زمین یک جای ویران پایین تر از افلاک گنجی در نهان داشت افسوس که در چیدمان آرزوها تقدیر در برنامه‌اش چون و چنان داشت یا تلخ یا شیرین به دنیا این حکایت القصه نقل عشق بود و داستان داشت علی صادقی
جمعه ۴ اسفند ۱۴۰۲ ۲۱:۱۴
جمعه ۴ اسفند ۱۴۰۲ ۲۳:۳۰
 جمعه ۴ اسفند ۱۴۰۲ ۲۳:۳۵
زندگی مانند لنگه کفشی ست به پای لنگیدرحال دویدن، نه نو می ماند و نه به مقصد می رساند. استاد احمدی زاده(ملحق) لنگه به لنگه پا به پا در مقصدی پر از نرسیدن ها پا به فرار می گذارد به ناکجاآبادی که آب ناگوارای حیات روی هم تلنبار شده است؛ #بهــاره_طــــــلایی #کوتاه_نوشت  شنبه ۵ اسفند ۱۴۰۲ ۱۶:۰۵
بداهه ایتقدیم نگاه مهربانتان: این روز ها گاه و بی گاه در پناه گاهم در حنجره در پنجره در هر پناه پشت آژیر لحظه ها هر روز تنها ترم! من را از افول نترسان انسان می توانم تو را نجات دهم در یک منظره ی زمستان در آدم برفی هایی با طرح لبخند یخ زده و احساس یخ زده ثابت! همین من را آنقدر هوایی می کند می توانم تا ابد در این پناه بمانم! شنبه ۵ اسفند ۱۴۰۲ ۱۶:۱۳
🌷🌸💮🏵🌹سلام‌بر‌استاد‌فرهیخته‌جناب‌احمدی‌زاده و‌استاد‌گرانمایه‌ابراهیمی تقدیم‌با‌‌عرض‌ادب‌وا‌حترام ضمناًخدا‌شاهدست‌روی‌کلامم‌با‌هیچیک از‌اساتید‌گرانمایه‌دراین‌سایت‌با‌برکت نمی‌باشد‌فقط‌درد‌دلیست‌کوتاه‌که‌با‌اجازه از‌همه‌دوستان‌‌‌به‌سمع‌شریفتان‌میرسانم زندگی‌مانند‌‌لنگه‌کفشیست‌به‌پای‌لنگی..... خسته‌ام من‌از جهان‌تلخ‌و پُر از‌باج‌خسته‌ام ز تاجرانِ بازی اَمواج خسته‌ام به‌کفش‌کهنه‌خود‌‌راضیم درین‌دنیا ز جنگ مَردُمِ دنبال‌ِ تاج خسته‌ام اسیر‌شهر پُر‌ازبوق‌و‌‌دودو ماشینم ز‌پای لنگِ کلاف با کلاج خسته‌ام نوای‌دل‌کش‌و‌آهنگ‌شاد‌می‌خواهم ز‌قار‌قار کلاغان‌ِ روی کاج‌خسته‌ام بِکش‌به‌جان‌نحیفم‌اَنیس‌دل‌دستی که‌‌از‌‌‌‌‌فرود‌ساعقه بر مَلاج‌خسته‌ام تمام‌شور‌شهیدان‌به‌عشق‌ایران‌بود ز‌‌پاره‌های شَرَف‌در‌حَراج خسته‌ام غذا‌ی‌سُفره‌مولای‌ما‌چه‌بی‌رنگست ز‌داعیان‌پُر‌خورو‌خَر‌مَزاج‌خسته‌ام تمام‌چشم‌جهان دور‌غزه‌می‌چرخد ز‌دید‌گانِ فقط‌‌هاج‌و واج‌خسته‌ام زمان‌و‌فرصت‌این‌عمر‌صَرف‌دنیاشد از این مکان پُر ازاحتیاج‌خسته‌ام نوای‌میثم از‌این در برون‌نمی‌گردد ز جسمِ‌زنده ولی لا‌علاج خسته‌ام مجید‌بهلول.میثم
شنبه ۵ اسفند ۱۴۰۲ ۲۰:۴۱
 يکشنبه ۶ اسفند ۱۴۰۲ ۱۲:۴۵
سلام کاکو محسن اومدم یه عرض ادبی کرده باشم اینجارو هم جارو بزنم آب بریزم واسه مهمونا خاکتم
يکشنبه ۶ اسفند ۱۴۰۲ ۲۲:۲۷
يکشنبه ۶ اسفند ۱۴۰۲ ۲۳:۵۹
دوشنبه ۷ اسفند ۱۴۰۲ ۰۰:۰۷
گاهی به سر باران می زند تمام اندیشه هایت را افراغ یک سیل از سیلاب بهار تو کند درود استاد احمدی زاده بنده حقیر تر از آنم که بتوانم شبیه تو افراغی بر افراغ خود افزون کنم سپاس تا سپاس دیگر کوچک شما وشاگرد حقیرتان آوا صیاد دوشنبه ۷ اسفند ۱۴۰۲ ۰۵:۱۱
 دوشنبه ۷ اسفند ۱۴۰۲ ۰۸:۴۳
شرکت در مسابقه همیشه آرزوها وفق مراد نیستند حکایت، حکایت دیگریست!!بداهه فکری احمدی زاده(ملحق) آرزوهای محال آرزویم جرعه‌ای از روشنی بود و نشد در عزای آفتابم شیونی بود و نشد دفتری با یک مداد و درد دل با سوز یخ اشتیاقم روزنی از گلشنی بود و نشد سبزه‌ها خشکیده و مُهر زوالی خورده گُل حسرتم رٶیای بوی سوسنی بود و نشد چهره‌ها در هم فرو رفته به دنبال فغان قلب مشتاق تبسّم ، ارزنی بود و نشد تیرِ سرما در دلِ بیچارگانِ بی لباس خواهشم بر اسکلت ، پیراهنی بود و نشد واژه‌ها در پشت میله نیزه‌ها بر روی سر آرمان ، بر نعش مرده مدفنی بود و نشد برّه‌ها در کاخ و سهم ما اسید معده‌ها شوق ما خوابِ فطیرِ روغنی بود و نشد کُشته‌ام من این حکایت‌ها به شمشیرِ سکوت وایه‌ام یک کوره‌ی آبستنی بود و نشد اسبها بی‌حال و زخمی ریشه در باد خزان آرزویم بودنِ یک توسنی بود و نشد دوشنبه ۷ اسفند ۱۴۰۲ ۰۹:۴۸
خواب مرا شکنجه می کند وقتی چشمانت بیدارند.بداهه فکری احمدی زاده(ملحق)خواب خوش دراین قلقلک های زخمی روزگار من را زهرآلود شکنجه کرده... آری:چشمانت هنوز بیدار هست ولی صدای ناراحت قلبت من را کلافه کرده .... آه برمن چه کنم کاری زمن،برنمی آید چشمانت تاصبح بیدار است ساعت ها ،می‌گذرد ولی خبری نشده است... خواب های قلب زخمی کن من را ول نخواهد کرد میان شیطان های شر آموز روزگار ای کاش در همان خواب بیدار نمی شدند چشمانت هی روزگار غریب ... کاش جهان مثل یک خواب بود که بیدار نمیشد ... 👀خواب چشمانت 👀 اسفند ماه ۱۴۰۲ 🖋جواد کاظمی نیک 🖋 دوشنبه ۷ اسفند ۱۴۰۲ ۰۹:۴۹
عدالت همچو قلب رستگاری استدر نگاه عالمان عدالت بزرگ است دید در نگاه ما عدالت آتش خاموش هست عدالت سکوت آرامش دارد سختی در عدالت شیرین بی عدالتی ترشی درخانه حکم عدالت برقراری صلح است صلحی پايدار... خشم آدمیان دربرابر بی عدالتی حق است حقی که برابر حق خودشان آسمان عدالت دوست داشتی وپرطرفدار... سخن کفر بیهوده در عدالت معنی ندارد... به احترام عدالت به پاخیز، عدالت منشأ مهربانی هاست عدالت اخلاق روزگار... هرکه نمک عدالت خورده باشد زندگیش،ارامش،هست وای به حال آن کسی که بی عدالتی را ترجیح می‌دهند... عدالت خوب است است است اما قانون اش،رعایت شود رعایت رعایت رعایت قانون قانون قانون عدالت عدالت عدالت هرجا عدالتی برپاست جامعه پیروز هست.... ❤️عدالت ❤️ بهمن ماه ۱۴۰۲ 🖋جواد کاظمی نیک 🖋 دوشنبه ۷ اسفند ۱۴۰۲ ۱۷:۰۵
سلام و عرض ادب مجدد🌸🌸🌸🌸🌸 عاشق شدم ترسیدی از عشقم ترسیدی من پاگیر رویات شم خورشید پشت ابر دنیاتم ترسیدی من زندون فردات شم با لنگه کفشی خسته و تنها مقصد بعیده دیدنی باشه دنیا بدون عشق زندونه شاید تمام قصه این باشه پنهون ترین عکس به جا مونده از خاطرات خوب فروردین تو کودتای هشتم هر ماه من پادشاه فصل غم، غمگین عاشق تر از دیروز و هر روزم من یک زنم همسایه ی بارون احساس ناب یک بغل آذر تنهاترین گم کرده ی مجنون من بی تو ،تو بی من چقدر دردیم حکم ابد خورده به قلبامون بشکن سکوت سرد و با بوسه تر کن کویر خشک لب هامون 🌸🌸🌸🌸🌸 دوشنبه ۷ اسفند ۱۴۰۲ ۱۸:۲۵
اعتراف میکنم عاشقتر از دیروزم . استاد احمدی زاده (ملحق) درود بر جناب ابراهیمی دومین اثر ارسالی برای مسابقه من با تو تا دنیا من با تو تا دریا من با تو تا شادی من با تو تا رؤیا سر ریزم از هستی سرشارم از مستی \"عاشق تر از دیروز\" شیدا تر از فردا... از بس \"وتو\" گشتم غرق \"تتو\" گشتم در قاب تغییرم ملحق به تو گشتم روشن شده بر شب بی تو کم آوردم با یک بغل آغوش باید که برگردم بی تو تک و تنها افتاده در گورم در غار تاریکی از زندگی دورم در باور تُردم آرام می مُردم وقتی که دردم را با غصه می خوردم تنبیه تنهایی تن را تمنا کرد دو نیمه ی من را آغشته از ما کرد از بس برای من با خنده می خوانی شادابی شعرم با طعم بارانی! نه پا به پای تو باید به پای تو افتادنم باشد درک رضای تو از عطر آرایه تا زلف درگیرم با استعاراتت در حال تکثیرم باید رها گردم در تو فنا گردم با طعم دلتنگی راز بقا گردم دریای احساسم آکنده از برف است با دیدگاه تو آینده ام ژرف است... در هیبتت دیدم معنای تسکین را آرام بخشی با اِغنای آمین را ای عشق بی پایان! دل را اهورایی در باور عقلم نوری نمیرایی من در کنار تو عاشق تر از دوشم از جام مخصوصت همواره می نوشم... دوشنبه ۷ اسفند ۱۴۰۲ ۱۹:۵۶
 سه شنبه ۸ اسفند ۱۴۰۲ ۰۷:۴۷
(خواب مرا شکنجه می کند وقتی چشمانت بیدارند)درد مرا احاطه می کند وقتی لبانت تب دارند درود بر استاد غریب چه فکر خوب چکار پسندیده ای دستمریزاد مصرع ناقص بنده را به استادی خود ببخشاید شاید باز اضافه کردم سه شنبه ۸ اسفند ۱۴۰۲ ۱۱:۴۶
تنهاییِ شَبَم را بی توورق میزنَم ماه به میهمانی ستاره ها میروَد کاش بادی بِوَزَد عطرِ تورا به خلوَتَم بیآوَرَد. #آگرین_یوسفی سه شنبه ۸ اسفند ۱۴۰۲ ۱۲:۱۶
سلام بر برادر مهربانم ببخشید نتونستم دست پر وارد صفحتون بشم ولی اشعار زیبای دوستان رو‌میخونم ولذت میبرم ممنونم بابت تمام زحماتتون
سه شنبه ۸ اسفند ۱۴۰۲ ۲۱:۰۸
:2
سه شنبه ۸ اسفند ۱۴۰۲ ۲۳:۴۰
درود و عرض ادب و احترام جهت شرکت در مسابقه ادبی شعر اول: اعتراف می کنم عاشق تر از دیروزم. استاد فکری احمدی زاده(ملحق) مویِ سپید و رویِ نزارِ مرا نبین عشق از زلالِ مردمکِ چشم دیدنیست بین نگاهِ عاشقِ من با نگاهِ تو گل واژه هایِ نابِ غزل ها شنیدنیست پشت دو پلکِ خسته و افتاده وچروک شعروشراب وساغرو *نیمایِ دیگریست زنگِ صدایِ خش زده ام را که هرشب از یادت شبیه نغمه یِ *گلپایِ دیگریست افتاده گرچه شانه و سلانه می روم در سر هزار شیطنت و کار دیگریست بی وقفه شعله می کشدم آتش درون آرامشِ من حاصلِ دیدارِ دیگریست بیش از گذشته عاشق و دیوانه ات منم در دل همیشه جایِ تو یک جایِ دیگریست حالا که با گذشت زمان پیرتر شدیم حسم به تو و عشقِ تو دنیایِ دیگریست محسن ابراهیمی اصل سه شنبه ۸ اسفند ۱۴۰۲ ۲۳:۵۹
چهارشنبه ۹ اسفند ۱۴۰۲ ۰۷:۱۴
چهارشنبه ۹ اسفند ۱۴۰۲ ۰۷:۱۴
پنجشنبه ۱۰ اسفند ۱۴۰۲ ۰۰:۱۹
درود, به همه بزرگواران ناب عالی 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ 🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸ جمعه ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ ۰۳:۰۴
درود جناب صدقی دوست مهربان و فهیم خوش آمدید🙏🙏🙏🌹🌹 جمعه ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ ۱۱:۳۹
تیر آرش به اثر موشک تهرانیشدنقشرستمبهعمل شور سلیمانی‌شد یار‌کوروش،پِی‌‌منصور‌کجا‌می‌گردی؟ این‌زمان‌کور وش‌ما‌پیر‌خراسانی‌شد زنگ‌تحریم‌و‌تب‌دزدی‌و‌غارت‌به‌کنار کی‌به‌جز‌دورهِ محمود فراوانی شد همه‌را‌نیست‌‌‌شرافت‌که‌‌ملامت‌بکنیم خار دیوار وطن، بابک‌زنجانی شد انقَدَر دُور نگردیم به دنبال امیر خود‌بسازیم،که‌خائن‌خود‌ایرانی‌شد هر‌کسی‌داوری‌از‌دید‌خودش‌مستدلست از همین جنگ خدا‌دادو خیابانی‌شد دوش دیدم همه‌کلکل‌سَر‌ِ بازی‌دارند روز‌دیدم‌که‌‌شَعَف‌رفت و‌پریشانی‌شد میثما علم نداری به قضاوت نروی کاخر قصه سهراب پشیمانی شد مجید‌بهلول.میثم
شنبه ۱۲ اسفند ۱۴۰۲ ۱۳:۴۰
درود و عرض ادب مجدد شعر دوم جهت شرکت در مسابقه ادبی: من تنها عکس بجا مانده از سکوتم در حیاط خلوت بی کسی..بداهه فکری احمدی زاده(ملحق) هرگزسکوتِ من نشکست وعیان نشد دردم درونِ سینه نشست وفغان نشد با یک هزار دغدغه هم قلبِ بی کسم بی عاطفه وسرکش و نامهربان نشد زخمِ کنایه ها کمرم را شکست و باز نفرت زده گاهی دلم از دیگران نشد عمری گذشته از من و رویم در آینه باصدفریب وشعبده بازی جوان نشد آه از نهادِ خسته یِ من می زند برون اما سکوتِ من نشکست و عیان نشد محسن ابراهیمی اصل(غریب)  دوشنبه ۱۴ اسفند ۱۴۰۲ ۱۰:۵۷
با درود و عرض ادب و ارادت محضر استاد ارجمندم جناب آقای احمدی زاده گرانقدر مدیر محترم سایت وزین شعر ناب و عزیزان و سروران ارجمندی که در محضرشان می آموزم و تا ابد افتخار شاگردی شان را دارم ابتدا عذرخواهی میکنم که به علت مشکلات زیاد برای عرض ادب و پاسخ به زحمات بیدریغ شما دیربه دیر خدمت می رسم امیدوارم عذرخواهی شاگردتان را پذیرا باشید و اما خداوند را شاکرم که باز هم شعر بهانه ای شد تا بواسطه ی آن در جمع بینظیر، توانمندو صمیمی شما بزرگواران حاضر شوم جا دارد از جناب آقای ابراهیمی شاعر توانمند و فرهیخته هم تشکر کنم و در برابر سخاوت کلام و راهنمایی های استادان بزرگوار و مدیران افتخاری سایت سر تعظیم فرود آورم باز هم از شما و بزرگواران حاضر در این جمع ادبی و فرهیخته بابت زحمت هایم عذرخواهی میکنم و برای تک تک شما طلب خیر دارم. سایه پرمهرتان مستدام باد 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🙏🙏🙏🙏🙏🙏 جسارت میکنم و در پیشگاه شما صاحب قلم های بزرگوار دو شعر ارسال میکنم صرفا به جهت همراهی . . . ((اعتراف میکنم عاشقتر از دیروزم . استاد احمدی زاده (ملحق) )) . چشم های ورق ورق شده ام غرق تعبیر خواب زن شده اند شانه های تکیده ات انگار پرتگاه سقوط من شده اند . شاخ و شانه کشیدن موهام حظِّ حلاج گونه ای دارند بر گلویم قشون آتششان، تنگنای هراس تن شده اند . حال من مثل حال رابعه ایست! مُهر حناق خورده بر نفسم چِفت لبهام گاه بغضیدن حبس در میل وا شدن شده اند . در بگیر و ببند مردانه، عاشقم! \\\"اعتراف لازم نیست\\\" اطلسی های شعر من بی تو، زخمیِ چاک پیرهن شده اند . زیر آماج تیر های غزل نفسم را بریده آوردم واژه هایم برهنه می میرند که شهیدان بی کفن شده اند . بتول رجائی علیشاهدانی آفاق ۱ اسفند ماه ۱۴۰۲ . . . . ((زن آسان ترين راه و نشانه پيدا كردن خداست. بداهه فکری احمدی زاده(ملحق) )) . من از دیار خدایان گذشته ام با تو!؟ دلبسته ام به جهان نگَشته ام با تو . درگیر بافه ی ابری در آسمان هستم تا گیج شانه ی کولی سرشته ام با تو . دروازه های ورود نگاه من بازند آشوب، پشت نگاهم نوشته ام با تو! . بر بام کاهگلی با هبوط برفی سخت آغوش گرم خودم را نکِشته ام با تو . چابک سوارم و با مهر و ماه آمده ام اردیبهشتِ توام! یا فرشته ام با تو! . بتول رجائی علیشاهدانی آفاق ۱۴ اسفند ماه ۱۴۰۲ با درود و سپاس بیکران  دوشنبه ۱۴ اسفند ۱۴۰۲ ۱۶:۳۰
با عرض سلام و ادب محضر تمام دوستان ادیب، فرهیخته و ارجمندبا عرض پوزش از ساحتِ بزرگان و استادان در این محفل ادبی باید بگویم واژهٔ اساتید هیچ معنا و مفهومی را در بر نمی گیرد و غلط است. اگر بخواهیم برای جمع بستن هر کلمه از حروف «تید» استفاده کنیم معنایی دارد؟ رجوع به کتب فرهنگ و لغتِ بدون تحریف پس از انقلاب پنجاه و هفت یا رجوع به رسالهٔ علامه جلال الدین همایی (سنا) یا شاگردان مکتب این بزرگوار چون محمد جواد شریعت طالخونچه و علامه دهخدا. با کمال تقدیر و احترام 🙏🏼💐♥🌹🌹🌹🌹 چهارشنبه ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ ۰۰:۲۳
درودبرشما🏵🌸🌻
چهارشنبه ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ ۰۷:۴۲
اینشعرزبانحالانسانهایبزرگیستکهخداوندعاشقانهآنهارادوستداردو نگاه‌خاصی‌به‌آن‌افرا‌د‌بخاطر‌عبد بودن‌واقعی‌دارد‌و‌انسان‌را‌خداوند‌آزاد گذاشت‌که‌به‌آن‌درجات‌عالی‌‌که مخصوص‌‌بندگان‌خالص‌ست‌دست یابند خداوندا‌‌عاشقم‌کن‌تا‌طعم‌بندگی‌را به‌مفهوم‌واقعی‌بچشم کعبه حیران شده از حال نماز من‌وتو دیده پُر خون شده از راز و نیاز من‌وتو ناز من را تو کِشی ناز تورا من بِکشَم سجده باید بشود قبله‌ئ ناز من‌وتو کرده ابلیس جهان را ز صداقت خالی که نیفتد به زبان سیر و پیاز من‌وتو همه عالم چو چراغند که با سیم خِرَد وصل باید بشود بر نول و فاز من‌وتو مدعی شُعله زَنَد بر پَرِ پرواز دلم تا نیابد ثمری سوز و گدازِ من‌وتو داده‌ای‌چرخ‌و‌اساسش‌همه‌‌‌را،روی‌حساب چون نگردد قَلمی‌کم ز جهاز من‌وتو عشق را میوه‌ئ دل‌کردی‌و دادی‌به‌بَشَر زان جهان پَرده‌کِشَد زود ز راز من‌وتو هر‌چه موجود به دریا و به خاکندو‌هوا اَ‌مر کردی که برقصند به ساز من وتو شور دادی تو‌‌به‌طوفان که‌بتازد به‌زمین تا بپیچد همه جا مویِ دراز من و تو میثما دل به خدا‌بند و پریشان‌منشین می‌کِشاند همه را نورِ فَراز من وتو مجید‌بهلول.میثم
چهارشنبه ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ ۱۶:۰۶
عرض تبریک خدمت همه ی بزرگوارانو تشکر از داوران و اساتید گرامی در پناه حق شاد باشید و سلامت 🌸🌸🌸🌸🌸🌸 چهارشنبه ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ ۱۹:۱۸
عرض تبریک خدمت عزیزانی که در ایغ مسابقه افتخار کسب نمودند و سپاس از داورانی که زحمت کشیدند چهارشنبه ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ ۱۹:۴۷
حقبهحقداررسیدممنونازداوریوزحماتاستادانحاشیهاینمسابقه
چهارشنبه ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ ۱۹:۴۹
البتهاساتیدبزرگواردیگریهماشعارزیباییگفتهبودنکهبایداززحماتآنهاجانانهتشکرکنیم پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۴۰۲ ۰۸:۳۲
عرض تبریک خدمت عزیزانی که افتخار کسب نمودندسلامت باشید و به مهر بسرایید
 پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۴۰۲ ۱۳:۱۰
سلام واحترام به همه ی استادان بزرگوار و خدا قوتو عرض تبریک به همه ی عزیزان شاعر قلمتان همواره نویسا و موفقیت هاتون روز افزون پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۴۰۲ ۱۸:۱۱
سلاموعرض ادب واحترام استاد عزیزم جناب آقای احمدی زاده ، ملحق بزرگوار و داوران گرامی و همچنین استاد خوبم جناب محسن ابراهیمی اصل وبانوی واژه ها سرکار خانم جمیله عجم واستاد گرامی سید هادی محمدی باتشکر ویژه از شماعزیزان که شعر ناقابل حقیر را برای تقویت اعتماد و امید بخشیدن به من حقیر انتخاب نمودید . باتشکر صمیمانه از شما
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعره
کاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
||||||||||||||||||||
ارسال پیام خصوصی
محمدرضا آزادبخت
سیاوش آزاد
مهدي حسنلو
مریم عادلی 
ساسان نجفی(سراب) 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
درود و عرض ادب و احترام🌹
با کسب اجازه از محضر مدیریت محترم سایت وزین ناب:
جناب استاد سیدحاج فکری احمدی زاده (ملحق)🌹
دوستان فرهیخته و گرامی ،شاعران ارجمند🙏
نظر به اینکه قبل از این هم مسابقات ادبی بسیار خوب و پرباری با بداهه سرایی جناب استاد ملحق شکل گرفته و نتیجه آن بسیار برای بنده و دوستان لذت بخش بود.
با کسب اجازه از اساتید و پیشکسوتان سایت وزین شعر ناب
تصمیم گرفتم اینبار شخصا از شما دعوت کنم در این مسابقه شرکت کنید.
دوستان عزیز و هنرمندم می توانند با هر کدام از افراغ اندیشه های استاد ملحق عزیز شعر کلاسیک یا سپید بسرایند.
(دوستان عزیزم توجه کنید که برای کیفیت بهتر اشعار حداکثر دو ارسالی داشته باشید)
در ضمن اشعار کلاسیک و سپید به صورت مجزا توسط اساتید گرامی و داوران ارجمند سایت بررسی و اسامی برندگان اعلام خواهد شد.
برای اشعار کلاسیک و سپید هر کدام نفر اول و دوم وسوم به ترتیب سه ماه دوماه و یک ماه اشتراک سامانه شعرناب
به صورت جداگانه هدایایی در نظر گرفته شده است
این مسابقه ادبی از امروز آغاز و آخرین فرصت ارسال اشعار برای شما عزیزان پانزدهم اسفند ماه می باشد.
مثل همیشه منتظر ارسال اشعار بی نظیرتان هستم
شما بهترین هستید و باید این را می گفتم
موفق باشید🙏
محسن ابراهیمی اصل🙏🌹
زندگی مانند لنگه کفشی ست به پای لنگی در حال دویدن!نه نو ماند و نه به مقصد میرساند.
استاد احمدی زاده (ملحق)
-----------------------------------------------------------------------
ترسوترین انسانها کسانی هستند که نتوانند احساس خود را بیان کنند.
استاد احمدی زاده(ملحق)
------------------------------------------------------------------------
اعتراف میکنم عاشقتر از دیروزم .
استاد احمدی زاده (ملحق)
------------------------------------------------------------------------
گر عالم بر محور عدالت نمی چرخید کفر عاشقان، دنیارا میسوزاند.
استاد احمدی زاده(ملحق)
-------------------------------------------------------------------------
همیشه آرزوها وفق مراد نیستند حکایت، حکایت دیگریست!!بداهه فکری احمدی زاده(ملحق)
خواب مرا شکنجه می کند وقتی چشمانت بیدارند.بداهه فکری احمدی زاده(ملحق)
من تنها عکس بجا مانده از سکوتم در حیاط خلوت بی کسی..بداهه فکری احمدی زاده(ملحق)
پائیز تنها نمایشگاه فقرا ست! که بدون هزینه، ادم ها را عاشق می کند. بداهه فکری احمدی زاده(ملحق)
[18/12/2023 01:49]
زن آسان ترين راه و نشانه پيدا كردن خداست.بداهه فکری احمدی زاده(ملحق)
سخن سخت را تنها مي توان با بوسه شكست داد! اين بود زيباترين شكست هر انسان .بداهه فکری احمدی زاده(ملحق)
فکری احمدی زاده(ملحق)