پنجشنبه ۱۱ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ عاشقانه های من شاعر مجید آبسالان
|
|
|
|
ای دلبر رعنای من ای ساقی سیمین برم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو کجایی که ببینی دل من پیر شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای رفته! ز کویت خبری نیست مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قربانی جهل شد سهیلای جوان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای یار پری رویم آرام دل و دینم ۰۰۰
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گذشت یکسال و بابا در برم نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در هوای بی کسی دلتنگم و گریان پدر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلبری دارم که نامش مریم است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مادرم آندم که چشم در آغوشت باز نمودم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر شب غوطه ور می شوم در رویای ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دردا که عیان باشد دل بی سرو سامان شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنهاترین تنها منم بی برگ و بارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یاد دارم قامتی مثل صنوبر داشتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای سفر کرده من امشب به کجایم تو کجا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبی بی تاب دیدم ماه خود را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کینه را کاش از سینه شبی پاک کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب بود و چشمان تورا در خواب دیدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب همه جا روشن و زیبا و مصفاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دشت و دمن بودم یک شاخه گلی دیدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چهل روزه که دنیایم فنا شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نهان گشتی به خاک و ابرا زارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از غم و سوز فراقت گشته ام نالان پدر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شدم سرگشته و حیران در این شهر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نو بهاران بچمن جمله یاران..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هوا سرد است آنقدر که .....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خیر بر ره ماندم و اشکی به چشمانم نبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شده از باده چشمان کسی مست شوی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواب دیدم آمد و یک شاخه گل بخشید و رفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از حال تو و نرگس چشمت خبرم نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز باران میزند بر بوم دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی کنارم نیستی حس حقارت میکنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دلبر رعنای من ای ساقی سیمین برم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل شده دیوانه و در حسرت رویای توست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرخوش و مست آمدم بیرون شب از میخانه ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آتش به دل واله بپا کردی و رفتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باید امشب در کنارت آتشی برپا کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به دریا رفتی ای دریا دل من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یاری نما ای اشک خون این بغض پنهان مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقم یاران که اینسان بینوا افتاده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمق احساس مرا دیدی و پنهان کردی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز باران بوی نم یک کلبه ی تنها و من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ندارم غیر کویت ای صنم کاشانه دیگر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب به رسم عاشقی یاد از نگارم میکنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق ممنوعه من حال خرابم دیده ای؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرشب ز هجر روی تو با دل چه غوغا می کنیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی وفا بودی مرا زار و پریشان کرده ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سرم عشقی به جز آن گوهر دردانه نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باد نوروزی وزد ساقی بیاور جام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی پرده نمودی رخ خود را به من این بار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب ز فراق تو در این خانه بگریم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نو بهاران بچمن جمله ی یاران همه ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرکه را وصف تو گفتم‌دل به آنی بر تو باخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوستم روزی به احوال پریش ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بنویس ای قلمم شعری بنام پدرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقت رفتن شده و دل نگرانم گل من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کجا قدر تورا داتد پسر ای مهربان مادر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همان بهتر که آدم زن نگیرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نهاد دام و در آن دانه ریخت صیادی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی که با چشمان خود مست شرابم می کنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز شب و گریه و هجران یار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر پری چهر نپندار که دلدار بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آزاد و رها بودم و عاری ز غم و درد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در کلبه تاریکم فانوس برم باش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز یلدا شده و همه جامهمانی ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز خواهم که دم از همت مردانه زنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاکه عشقت چون خدنگی بر دل زارم نشست
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۰ پست فعال در ۲ صفحه |
محمدرضا آزادبخت
سیاوش آزاد
شاهزاده خانوم
زیباست و
بهــاره طـــلایـی زیدی 
علی نظری سرمازه 
