شبانه

شب است یک شب نمناک و سرد پاییزی

به گوش می رسد از دوردست، زوزه مرگ

سروده های خودش را بلند می خواند...

زمین یخ زده در زیر گام های تگرگ !

**********

شب است یک شب طولانی و عذاب آور

شبی که در دلش از عشق ردپایی نیست

و در حریم غم آلود و ماتم افزایش...

برای پر زدن یک پرنده جایی نیست

**********

شب است یک شب خاکستری که طوفانش

فضای منجمد سینه را خراشیده...

صدای چک چک غم روی ناودان خیال

هجوم صاعقه بر شاخه های خشکیده

**********

شب است یک شب اندوهناک و جانفرسا

شبی که از نفسش بوی گور می آید

ز بی پناهی و ترس ستاره ها پیداست

که دیو ظلمتیان با غرور می آید...

**********

سکوت هست وسیاهی سقوط هست و زوال

کسی سپیدی امَید را نمی فهمد...

تمام عرش خدا را به زیر پر دارد

شبی که خنده ی خورشید را نمی فهمد

**********

شب است یک شب تاریک یک شب ممتد

شبی به رنگ جدایی و بی کرانی ِ درد

شبی به وسعت اندیشه های بی پایان

شبی که چشم سیاه تو را به یاد آورد !