باش که چشمانِ تو حلّالِ ما

لب که به لب رفت و برِ خالِ ما

هم که نفس بر نفس، احوالِ ما

غمزه، پری گونه به رقص آمدی

چیست که اینگونه شد این حالِ ما؟

چشم به چشم و نگهَت سوخت دل

هم که بر آتش بِزَد آن مالِ ما

یکسره سودایِ جمالت برفت

آمد و شد روز و به مَه، سالِ ما

گر که به پرواز غزل آمدست

دستِ تو گردیده پر و بالِ ما

هم که به فال آمد و بختم رسید

باز بشد چهره ی اقبالِ ما

سخت بِشُد مسئله ی عشق و غم

باش که چشمانِ تو حلّالِ ما