بداهه هایی تقدیم به بزرگواران، جناب فکری، جناب منوچهری و جناب طوفان

به نام خدا

ای دوست مکن نوش/ زین باده ی خاموش

دل دل مکن یار /زین باده ی هوشیار

دلخوش مکن ابر/ از  یاد بَرَد صبر

از  مِه مجوی نای/ آشکار کند جای

از عقل مپرس دل/ عاشق شود گِل

برخیز تو ای دوست/ که عشق همه اوست

بیدل  نامی

چه زیباست بیدلی

خالی از هر گونه رنگی

"یکدلی"

تو تنها نیستی

 "مهربان"

عشق اوست مهمان دلت

همیشه ماندگار

طوفان نامی

بی آنکه ویرانی به پا کنی

سرشار از مهری "مهربان"

این را چه خوب  ادا کنی

بداهه هایی تقدیم به بزرگواران، جناب فکری (ملحق)، جناب منوچهری (بیدل) و جناب یزدی (طوفان)، امید است ببخشائید به مهر اگر نازیبا نوشتم