غزل خداحافظی

از صبح سحر تا دل شب ماند و سپس رفت
از عشق برایم غزلی خواند و سپس رفت

با دیدنِ او ساده دل از خلق بریدم
بی رحم مرا از دل خود راند و سپس رفت

او فاتح جنگ است و منم لشکر مغلوب
همچون مغولان آمد و سوزاند و سپس رفت

افتاد نگاهم به نگاهش سر خود را
چون زلف پریشان شده چرخاند و سپس رفت

گفتم که بمان پیش من امروز دلش سوخت
از صبح سحر تا دل شب ماند و سپس رفت