حدیث حج تمامی به حج نیمه مگر

برای از تو نوشتن چو پیر باید بود

بسان دختر مولا امیر باید بود

برای دیدن دیدار دوست بینایت

چو زینب از همه مردان دلیر باید بود

چه سالها که نوشتند و گریه ها گفتند

میان ماندن و رفتن اسیر باید بود

بخوان که خاک تو را مُهر کرده می بویم

به درس زندۀ عرفان سفیر باید بود

حسین از تو نگویم که مانده ام در حُر

ز قهقرا به شقایق چو شیر باید بود

ندای یاریت اما به گوش تاریخ است

چو یار اصغرا ت اما کبیر باید بود

سپیده زد ، نگهم مُرد شمس میگوید

وفا به عهدی ماه منیر باید بود

حدیث حج تمامی به حج نیمه مگر

صفا و مروه ی رویت بصیر باید بود

رحیق مستی خود را ز آنکه می جوید

بگفت کرب بلا را  فقیر باید بود