مرد دریا دیده

عاشقان را حال خوش دیدن به آخر شد محال
باشد ای جانا تو جانم را بگیر تا هست مجال          
طعنه بر من میزنی من هم مگویم چیز خاص
آمدی با آمدن این حال ما شد ضد حال                 
آرزویم،فکر شبهایم تو بودی تا به صبح
عشق من را هم بریدی تازه بود او گر نهال             
خون دل خوردم توهم می زدم با خنده ای
خنده بر لب بود و من در فکر دیدار غزال               
گو مرا در قعر تنهایی گذاری از چه باک
مرد دریا دیده را نیست آب باران اشتغال           
از چه ترسانی مرا یک مرد دریا دیده ام
نام...... را نهادی بر خودت دارم سوال                 
گو جوابم را فقط ای عشق پنهان در سرم
از همان تنهایی ات با   کوله باری از وبال                    
عاقبت خوردی تو چوبی بی صدا را از خدا

یار مغرورم تو بودی رهگذر را بی مثال                   

سرنوشتم را بسوزد سرنوشتم بد نوشت
گفته بر من عاشقی هرگز نباشد بر وصال