شكايت(زلال عروضي پيوسته بدون قافيه)

چرا دمي به من نظر نميكني

و شام _تيره اي به ياد من سحر نميكني

چرا به يك نگاه_ دردمند_ من به لحظه اي گذرنميكني

و يك نگاه _دلبري ,به رهگذر نميكني

چرا به خانه ام سفر نميكني؟

***********************

مرا به حال_ خويشتن, رها ,كرد ه اي

چرا ميان_ غم ها ,به من ,جفا كرد ه اي؟

به قول_ خود ,چه سنگ_ خانه اي , بنا كرده اي!

طبيبي ونگاه_ خسته ام , دوا كرده اي؟!!

بگو چرا مرا صدا كرده اي؟!!