گریه

غم  خود  به  كس  نگويم مگر  اززبان گريه

كه    پر   است  بند بندم  زتب  گران   گريه

به طبيب خويش گفتم تب جان گداز و گفتا

برو    اي هميشه درتب   بر  استان    گريه

غم و گرد بي پناهي به د ل وسرم نشسته

به    كنارم   آرميده      صف    كاروان    گريه

زفراق    روي    ماه تو    جه    روزگار   دارم

اگر  همچو ني   ننالم    زلب   و دهان  گريه

اگرت   نباشد اهي   توبه گريه   كن نگاهي

كه   غبار   غم   نشسته به   دل جوان گريه

نه ستاره اي نه ماهي به شب سياه دارم

بود     اخرين     اميدم    به    ستارگان  گريه

منم ان غريب غمگين كه دلم زغم شكستم

تن   وجان   خود   نمودم به فداي جان گريه

شهريور80

توضيحات تکميلي

باسلام خدمت همه دوستان ازشعرهاي قديمي من است که زبان نیز قدیمیست