بگو برو

از اينكه شَست هاي مُشت بسته فحش ميكند نثار من بگو برو‎‎

از اينكه اين زمانه بي بهانه پشت ميكند به كار من بگو برو

از اينكه من به انتظارِ ديدنت غروب ميكنم و تو بدون من

طلوع ميكني به سرزمين سمتِ ديگرِ مدارِ من، بگو برو

از اين كه عاشقانه هاي من براي تو هميشه شرحِ انتظار بود

از اين كه زوزه ميشكد وفا ميانِ شعر هاي هار من ، بگو برو

از آن لبي كه سرخيش مرا به خون ميكشد چه شد نصيب اين دلم

شرابي ُ ، خماريم ببين و با كنايه از كنار من ، بگو برو

خيال كن ستاره هايِ تو ميان طالعِ سياه من نبوده اند

از اينكه باختن فقط شده نصيب و قسمتِ قمارِ من ، بگو برو

م مهر