الامان

سلام
اوقات به کام.
غیر از بیت آخر ، سایر ابیات همه به موازات هم هستند و اوصافی از حیدر و حسین را متوالیا به نمایش می گذارند. اما القای معانی و بیان منظور شاعر در صراحت دو بیت آخر ، اصل شعر را به نمایش گذاشته و نتیجه گیری خوبی را ارائه کرده است.
فقط یک ضعف خیلی کوچک در این سروده هست که در اکثر اوقات از بسیاری از دیده ها مخفی می ماند و آن هم اینکه حتی بدون چهار بیت بالا هیچ لطمه ای به پیکره معنی و شعر وارد نمی آید. در واقع اطنابی دلنشین اما غیر ضروری است.
استفاده از فرمول بیانی : از ..... تا .... در همه ابیات، تکراری دلگزاست
ولی در مجموع سروده ای بسیار زیباست و اشارات جالبی دارد:
فن تشخیص برای زمان در بیت دوم ( گوش تا گوش زمان) که این عبارت حتی معنای اول و آخر زمان را هم به ذهن متبادر می کند ( بنده به شخصه مفهوم شرق و غرب را هم از این عبارت برداشت می کنم) و وسعت معنی دارد و تاکید و تاییدی بر مطلع است