از عشق تو*********

درود بانو شهیدی عزیز
بسیارزیبابود
درکانال سایت ناب هم قرارش دادم

درود بانو
غزلی زیبا ست

درود بر شما
زیباست
قلمتون سبز

خانم شهیدی درودبرشما

درود برشما

سلام خانم شکیباشهیدی جسارتاشعرشمابااین شعرتقریباازنظرمعناو....یکیست وخیلی شبیه این شعراست وحتی تمام قافیه هاومعنانیزبه نوعی الهام گرفته ازهم هستندحالا کدام شاعرازکدام شاعرالهام گرفته است من نمیدانم ولی واین جای علامت سوال داردهرچنداین شعرخیلی قبلهاسروده شده است...دقت کنید:
بازهم بی احتیاطی کردم و عاشق شدم
گرچه رنجورم ولی این بار هم لایق شدم
بوسه هایت برتن بیمار و نالانم نشست
درد را اتش زدم یک عاشق صادق شدم
خواب دیدم یک شبی از خاطراتم رفته ای
در خیالاتم همان اشفته سابق شدم
بی حضورت قطره ای ازموج سرگردانی ام
در تلاطم های دل محتاج یک قایق شدم
با نگاهت غصه هایم یکسره برباد رفت
خالی از بغض شبانه ،گریه و هق هق شدم
عقل از تفسیر احساسم به کلی عاجزاست
باردیگر با حضورت عاری از منطق شدم
هرم اغوشت برایم مامن دلداگیست
از تمام بغض هایم تا ابد فارغ شدم
بعضی اوقات شاعری ازیک بیت یایک مصراع شعرشاعردیگه استفاده میکندو در بالاي شعرشون توضيح مي‌دادند كه ايده‌ي اين شعر و مصراع اول اين شعر از روي شعر اقایاخانم فلانی برداشته شده، هيچ ايرادي هم نداردو گاهي اوقات شاعران چنين كارهايي مي‌كنند كه در اصطلاح شعر به اون «استقبال» گفته مي‌شه. براي مثال سعدي غزلي داره كه با اين بيت شروع مي‌شه
هر كسي را نتوان گفت كه صاحب‌نظرست
عشقبازي دگر و نفس‌پرستي دگرست
صائب تبريزي كه بزرگ‌ترين غزلسراي قرن يازدهم محسوب مي‌شه هم غزلي داره كه به استقبال از همين غزل سعدي سروده شده و با اين بيت شروع مي‌شه:
راز من نقل مجالس ز صفاي گهرست
همچو آيينه مرا هر چه بوَد در نظرست
در همين غزل و در بيت پاياني صائب به اين نكته اشاره مي‌كنه كه در اين شعر به استقبال غزل سعدي رفته:
صائب اين آن غزل حضرت سعدي‌ست كه گفت:
«عشقبازي دگر و نفس‌پرستي دگرست»
يعني مصراع معروف شعر سعدي رو هم در غزل خودش مياره و از سعدي هم با عنوان «حضرت سعدي» ياد مي‌كنه و اعتراف مي‌كنه كه من اين غزل رو از روي غزل حضرت سعدي سروده‌ام.
حالا مقايسه كنيد كه شاعري به بزرگي صائب تبريزي كه از مفاخر ادبيات اين كشوره از اين كه اعتراف كنه كه شعرش رو از روي شعر شاعر ديگه‌اي سروده هيچ ابايي نداره و حتي بارها صائب اشعار شاعران ديگري رو كه از سعدي بسيار كم‌تر مشهور بوده‌اند هم استقبال كرده و در شعر خودش از اون شعرا با عناوين احترام‌آميز ياد كرده.
مثال:
اين آن غزل حضرت ركناست كه فرمود:
«پاي ملخي پيش سليمان چه نمايد»
ولی اینکه اینهمه قافیه مترادف باعاشق باشدودوشعردقیقافقط ازپنج یاشش نمونه مشترک استفاده کنندبنوعی مشکل است وزحمت دیگری زیرسوال میرودنه اینکه منظورم شماهستین چراکه شماخودشعرمیسراییدوتوانایی سرودن دارید وشایداتفاقی این مسئله پیش آمده باشدولی چون مصراع اول یکی هستنداین فرضیه راهم ردمیکند...موفق باشید

اشعار سال۹۴هست و حتما بعد از آن مستقلا کار شده و من سپاسگزار شما هستم ...خوشحالم ک با دقت منو دنبال می کنید و اعلام می کنم ک هر آنچه خواندید و یا می خوانید با عشق می نویسم ...و‌خدارا شاکر م و از همه خوبانم در این دفتر سپاسگزارم
من اینجا مصرع اول هم اگر توجه کنید داخل گیومه س ......
لطفتون بیکران حضرت استاد
اولین شعر ارسالی در این دفتر

برف می آمد شبی هم ب همین سبک سروده شد
بیت و یا مصرعی از استاد
و دوستان بداهه کار کردند و ....

نیاز ب مستنداتی بود در تلگرام در خدمتم...



یک پست هم اختصاص دادم ب تقدیر و تشکر ک خوندین از اساتید ک در محضرشون تلمذ کردیم ...

سلام سپاس ازشفاف سازی تان
پیروزباشید

من شدم بیمار عشقت ای دریغا ای دریغ
درد را خوردم فرو تا دکتری حاذق شدم

عالی بانو

درود مجدد بزرگمهران
در جواب دوستانی ک فرمودند مگر می شود هر روز یک شعر نوشت و برایشان شک برانگیز هم بوده عرض کنم ک..
من هر روز یک شعر نمی نویسم
هر روز یکی از شعرهای گذشته را ثبت می کنم .....
و ادعا می کنم ک در خدمت استاد فرهاد حامد خوشه چین ادب و انسانیت بوده و از محضرشون آموختم ....من با واژه ها زندگی می کنم و‌در بوستان مهرعزیزانم اینجا مکتب نشین م..

درود بانو
زیبابود

درودبانوی عزیز

سلام ودرود
زیبا سرودید

درودها بانو
زیبا و سرشار از احساس سروده اید
دستمریزاد

جسارتا چند نکته:
۱- در مصراع دوم بیت اول "از غمت رنجیدم و از عشق تو فارغ شدم" از لحاظ معنایی نارسایی دیده میشود: چون غمگین بودی، من از تو دل کندم ؟!

۲- در بیت سوم پیوستگی بین مصاریع احساس نمیشود: لیلی به من خندید، من تنها شدم پس در عشق بی منطق شدم ؟!

۳- در بیت چهارم مصراع اول خیانت طرف مقابل محرز میشود اما شما در مصراع دوم همین بیت رنجیدنتان را به نالایقی خودتان در عشق تعبیر میکنید

و نهایتا عرض کنم چون استعداد موزون سرودن را در شما میبینم نقد معنایی میکنم تا رساتر و شیواتر بسرایید... وگرنه اشعار بعضی ها را صرفا با نگاشتن یک شاخه گل و کف زدن میخوانم و میگذرم

موفق باشید

به نظر می رسد سرکار خانم شکیبا رعایت امانتداری را به جا آورده و با قرار دادن گیومه درمصرع نخست حجت را بر همگان تمام نموده است .. شاعر به رسم تضمین این مصرع را وام گرفته و اصولا رسمی مولوف است بین شاعران بزرگ آنجا که خدا وندگار سخن حضرت سعدی می فرمایند چه خوش گفت فردوسی پاک زاد که رحمت برآن تربت پاک با و...
متشکرم
سلام

*حال نا مساعدم ...در پاسخ ب جناب صحبتی عزیز