حسرت

                                             به نام خدا
دارم میسوزم در حسرت:
حسرت روزی که عاشقانه نگاهت کردم،صادقانه صدایت کردم
حسرت روز بارانی، که من در اوج و تو در ویرانی
حسرت روزهای تکراری ، که من در غربت و تو در بیماری
حسرت روزی که به من گفتی غربت تنهایست
حسرت روزی که به تو گفتم تنهایی بیماریست
حسرت ماندن من در شب های کابوسی تو
حسرت شنیدن در و دل های ویران کننده ی  تو
حسرت حکایت رفتن تو زیر بارون
حسرت التماس های شبانه ی من ولی افسوس
حسرت لحظه های غمگین و خسته ام
حسرت دلی که به پایت شکسته ام
حسرت شب هایی که دیگر شب نیست
حسرت دلی که دگر دل نیست   
                                             (م.الف.انتقام)