بنام نگارگرعشق.........................
.....................................................................
ســاقی سرِ خُـم بُگشا، مینای تـو خوش باشد
کز کون ومکان مـــارا، صهــبای تـو خوش باشد
مست از لبِ لَعلم کُن، بـا بوسه ی خود امشب
فردا اگــر آیــد هـــم، فـــردای تــو خوش باشد
جُـــزعشقِ تـــو و این دل، مــا رانبُــوَد حــاصل
کز هر دوجــهان مــارا، سودای تـو خوش باشد
درکارِ دل ودلبــــر، لطف آنچــــه تـــو فرمـــایی
رَه آنچـه تـو بنــمایی، فتـــوای تـو خـوش باشد
دل درطلبِ رویت، بنشــــسته ســــرِ کـــــویت
می خنـددو مـی خوانـد، دُنیـای تـو خوش باشد
در پیشِ تـوگــــر رُســـوا، مــــا را نبُـــوَد پَــــروا
زین رَستم و زان مستم،رُسوای تو خوش باشد
هـم اوّل وهـم آخِــــر، پنـــــهانی وهـــم ظاهِر
پنــهانیِ تـو خوش بــاد، پیـــدای تـوخوش باشد
رقصی کُنُ دست افشان،ای ساقیِ خوش الحان
کاهنـــگِ دَف وچنــگ و، سُرنای تو خوش باشد
بنواز تو ســازی خوش، بَـرخوان تو نوایی خوش
هـــایی کُنُ گـاهی هِی، هِیـهایِ توخوش باشد
(دیوانـــه) نمی دانـــد، ازعشق چـــه بَرخوانـد
مـاراهی و تـو مقصـد، کانجـــای تو خوش باشد
....................................................................
8 1 / 0 1 / 0 9 (دیوانه)